Archive for November 18th, 2015

ჭკვიანი მსროლელის საიდუმლო იარაღი – “მშრალი ვარჯიში”

Wednesday, November 18th, 2015

იმისთვის, რომ გახდეთ უკეთესი მსროლელი თქვენ გინდათ ორი რამე, სურვილი, დრო და ფული, რომელიც არასდროს არ არის საკმარისი. ამბობენ რომ საჭიროა 10 000 საათი რომ შეისწავლო საქმე ოსტატის დონეზე, საინტერესოა რამდენ ვაზნაში გამოიხატება ეს 10 000 საათი, კითხულობს ცნობილი ინსტრუქტორი კლინტ სმიტი და ეს კითხვა აბსოლუტურად მართებულია იმიტომ, რომ ჩვენ ვცხოვრობთ საქართველოში სადაც ყველაფერი ხუთჯერ მეტი ღირს, სადაც არ არის ტირები და სასროლეთები, ხოლო სროლის შესწავლის შესაძლებლობა პრაქტიკულად არ არსებობს. სულ ყველაფერს თავი რომ დავანებოთ თქვენ გიწევთ კვირაში 5 დღის გატარება სამსახურში და თუ ოჯახი გყავთ შაბათ-კვირაც გადატვირთული იქნება ოჯახის საქმეებით და ამიტომ სროლისთვის ნაკლები დრო რჩება, თუნდაც ქვეყანაში ამის ყველა შესაძლებლობა იყოს.  არსებობს ორი გზა ვარჯიშის ხარჯების შემცირების, ერთი არის ძირითადი იარაღის იდენტური მაგრამ მცირეკალიბრიანი იარაღის შეძენა და პრაქტიკა ასეთი იარაღით რაც ამცირებს ხარჯებს ტყვიაწამალზე და ასევე ზოგავს თქვენი ძირითადი იარაღის რესურსს, ხოლო ერთდროულად დროის და ფულის ხარჯს შეგიმცირებთ მშრალი ვარჯიში ანუ ვარჯიშით სროლის გარეშე. მოგეხსენებათ ტაქტიკური სროლა (და ამ ტიპის სროლას და დაკავშირებულ საკითხებზე ყველაზე მეტ დროს ვუთმობთ ჩვენ ბლოგზე) არის ფსიქომოტორული ფსევდოათლეტიკური უნარი, რომლის ეფექტურ გამოყენება ანუ ეფექტური (სწრაფი/ზუსტი) სროლა, დამოკიდებულია კონკრეტული ქმედებების კონკრეტული თანმიმდევრობით განხორციელების დამახსოვრებაზე. ეს დამახსოვრება მიიღწევა ცხადია მათი ხშირი და რეგულარული გამეორებით და სწორედ ამიტომ მშრალი ვარჯიში არის მნიშვნელოვანი.

მშრალი ვარჯიში გაძლევთ საშუალებას განავითაროთ საჭირო უნარები, ისეთები როგორც მაგალითად არის გადატენვა, უსაფრთხო მანიპულაციები, იარაღის სამიზნე ხაზზე გატანა და ა.შ. ერთადერთი რასაც ვერ მოახერხებთ მშრალი ვარჯიშით არის უკუცემის კონტროლის სწავლას. იარაღთან მოპყრობის ყველა სხვა უნარჩვევის დახვეწა შესაძლებელია იარაღის გასროლის გარეშეც. არ ჩათვალოთ, რომ მშრალი ვარჯში არის შემცვლელი რეალური სროლის, რომ ის არასერიოზულია და არ ღირს ამაზე დროის დახარჯვა. მშრალი ვარჯიში არის ყველა პროფესიონალი მსროლელის ვარჯიშის პროგრამის შემადგენელი ნაწილი არ აქვს მნიშვნელობა ეს იქნება სპორტსმენი თუ ინსტრუქტორი. ამ სტატიაში ჩვენ განვიხილავთ ძირითადად მშრალი ვარჯიშის უზრუნველყოფას თავდაცვითი იარაღით თუმცა მაგალითისთვის სხვა ტიპის იარაღთან ვარჯიშის მაგალითებსაც მოვიყვან. ნებისმიერ შემთხვევაში პრინციპები და მიდგომა არის ერთი და იგივე.

airreal

კიდევ ერთი გზა უნარების განვითარების ზედმეტი ხარჯების გარეშე არის „აირსოფტის“ იარაღების გამოყენება, რომლებიც პრაქტიკულად ვიზუალურად და მართვის ელემენტებით ზუსტად იმეორებენ საბრძოლო იარაღს, თუმცა მათი ფასი შეიძლება საკამოდ მაღალიც იყოს. სურათზე არის ნამდვილი და აირსოფტის გლოკ 26, რომლებიც პრაქტიკულად იდენტურებია. 

სტატისტიკა არ იტყუება და თავდაცვითი იარაღის გამოყენების აბსოლუტური უმეტესობა ხდება უკიდურესად ახლო/სასაუბრო დისტანციებზე და ცუდი განათების პირობებში. ნებისმიერი სახლის/ბინის პირობებში ასეთი პირობების იმიტაცია არ წარმოადგენს პრობლემას, რაც ნახევარ საქმეს უდრის. ამით პასუხი გაცემულად ჩავთვალოთ კითხვაზე თუ სად ვივარჯიშოთ. არ არის საჭირო უსაფრთხო და მოშორებული ადგილის ძებნა. დროის, საწვავის, ვაზნების ხარჯვა. უბრალოდ გამოიყენეთ ამისთვის თქვენი ბინა, სახლი, ეზო, ავტოფარეხი.

რა თქმა უნდა უსაფრთხოება არის ძალიან მნიშვნელოვანი. მშრალად ვარჯიშისას იარაღში არ უნდა იყოს მოთავსებული სავსე მჭიდი, უნდა დარწმუნდეთ რომ იარაღი განმუხტულია. სამიზნეებს რომლებსაც გამოიყენებთ ნუ განალაგებთ ფანჯრებში. თუ მოხდა საოცრება და მაინც შემთხვევით გაისროლეთ, ტყვია უნდა მოხდეს სქელ ბლოკის/აგურის კედელს ან სხვა საიმედო წინაღობას და არ უნდა დატოვოს სახლი/ბინა თუ ავტოფარეხი, გააჩნია სად ვარჯიშობთ. უსაფრთხოება არის უმნიშვნელოვანესი. რამდენიმე დღით ადრე მე გადავაწყდი ერთ-ერთ სოციალურ ქსელში ატვირთულ ვიდეოს სადაც თბილისის ერთ-ერთი მაღაზიის გამყიდვლები საუბრობდნენ იარაღზე ამასობაში იარაღებს შლიდნენ მჭიდის მოხსნის და სავაზნის მდგომარეობის შემოწმების გარეშე რაც არის უსაფრთხოების ტექნიკის უხეში დარღვევა. ერთია ამ ვიდეოს არსებობა მეორე ის არის რომ არავინმა კომენტარებში არ აღნიშნა ასეთი უხეში შეცდომები. ეს მეტყველებს რომ უსაფრთხოების თემა კვლავ ყბადაღებულია და ერთადერთი რაც შეიძლება გავაკეთოთ არის უფრო მეტი მონდომებით ვიმუშაოთ ამ მხრივ ცნობიერების ამაღლებაზე. რა თქმა უნდა ეს ყველაფერი უნდა ხდებოდეს ისე რომ არავინმა არ დაგინახოთ, იმიტომ რომ უცხო თვალისთვის ადამიანი იარაღით ყოველთვის განგაშის ნიშანია.

ვარჯიშების ორგანიზებისას მიუდექით საკითხს ენთუზიაზმით და არასტანდარტულად. მაქსიმალურად გამოიყენეთ ყველა თქვენს ხელთ არსებული საშუალებები და რა თქმა უნდა მოუფრთხილდით იარაღს. მაგალითად გადაუდებელი გადატენვისას მჭიდის იატაკზე (ჩემ შემთხვევაში იატაკი ბეტონის არის) დაგდება არ იქნება კარგი იდეა. მე ვიყენებ ამისთვის ბრტყელ-ეკრანიანი ტელევზორის ყუთს რომელიც ფეხებთან მიდევს და იცავს მჭიდს ბეტონზე დაცემისგან, მუყაოს ორი სქელი ფენა ასევე დაიცვას მჭიდს დაზიანებისგან. მე არ მაინტერესებს რა წერია იარაღის ინსტრუქციაში მაგრამ მშრალად სროლისას მოათავსეთ სქელი რეზინის ნაჭერი ჩახმახსა და ნემსას შორის ან სპეციალური სავარჯიშო ვაზნები იარაღში რომელსაც არ აქვს გარე ჩახმახი (ინგლისურად ფუჭ სავარჯიში ვაზნებს ქვია snap-caps). თუ გაქვთ შესაძლებლობა თქვენი იარაღის აირსოფტის ვერსია ან თუნდაც სათამაშო ასლი შეიძინოთ, ძალიან კარგი. გამოიყენეთ ის მაქსიმალურად. მაგაალითად პლასტმასის ბუდიდან იარაღის ხშირი ამოღება ადრე თუ გვიან დაეტყობა იარაღის დაფარვას ხოლო მისი ასლის გამოყენება შეგინახავს საბრძოლო იარაღს.

tacbar1

სავარჯიშო სივრცის მოწყობის მაგალითი. ძველი საწოლის “დსპ” ფიცრისგან დამზადებული ტაქტიკური ბარიერი, სამიზნეები დაკიდებული ავტოფარეხის კედელზე. მოწყობის მთლიანი ხარჯი 0 ლარი. 

მშრალი ვარჯიშისას დაიცავით პრინციპი: ივარჯიშოთ ისე როგორც აპირებთ ბრძოლას. გაანალიზეთ თქვენი სისუსტეები, როგორი იქნება სავარაუდო სცენარი იარაღის გამოყენების, სახლის დაცვა, თუ პატრულის ოფიცერი ხართ გამოიყენეთ საშტატო აღჭურვილობა და ასე შემდეგ. მე ვერ გასწავლით ამ სტატიით როგორი უნდა იყოს საუკეთესო პროგრამა ვარჯიშის მაგრამ მე შევეცდები აგიხსნათ რა პრინციპებით უნდა იხელმძღვანელოდ და რას მიაქციოთ ყურადღება. უმეტეს წილად მშრალი ვარჯიშები სრულდება არა მაქსიმალური სისწრაფით არამედ თქვენი მაქსიმალური სისწრაფის 50-60%-ით. ასევე ტემპის შენელება თქვენ გაძლევთ საშუალებას ყურადღება გაამახვილოთ მოძრაობების სრულყოფილად შესრულებაზე რაც მნიშვნელოვანია. თქვემი მიზანია არა N რაოდენობის მოძრაობის არამედ N რაოდენობის სრულყოფილი მოძრაობის განხორციელება. თქვენი მიზანი უნდა იყოს  არა უკეთესი დროის ჩვენება მშრალი ვარჯიშისას არამედ პირველ რიგში სხვადასხვა შესაძლო სცენარების დროს თქვენი მოქმედებები შესრულდეს უნაკლოდ და ავტომატურად. ითვლება რომ სტრესის პირობებში ქვეცნობიერად თქვენ ყველაფერს ისე გააკეთებთ როგორც ისწავლეთ. ჯიმ სირილო, ცნობილი ნიუ-იორკელი პოლიციელი, ინსტრუქტორი და ჩემპიონი მსროლელი იხსენებდა, რომ თავისი პირველი შეიარაღებული შეტაკებისას მას ქონდა განცდა რომ მისი რევოლვერიდან ვიღაცა სხვა ისროდა. იმ შეტაკებაში მან გაიმარჯვა სამ შეიარაღებულ ბოროტმოქმედზე აქიდან ერთს მან გაარტყა თავში, რომლის მეოთხედი ჩანდა მხოლოდ. ყველაფერი რამდენიმე წამი გაგრძელდა.  ასე რომ ეს მაგალითი უნდა იყოს თქვენთვის დამატებითი მოტივაცია დაფიქრდეთ მშრალი ვარჯიშის პროგრამის შედგენაზე.

მნიშვნელოვანია ვარჯიშის დროს  გეცვათ ისე როგორც გაცვიათ ჩვეულებრივად ან დიდი ალბათობით გეცმევათ მაშინ როდესაც მოგიწევთ იარაღის გამოყენება. აღნიშნული ასევე მოგცემთ საშუალებას დაადგინოთ რამდენად თქვენი ტანსაცმელი მოსახერხებელია თუ გიწევთ სირბილი, სწრაფად გაჩერება ან პირიქით აჩქარება, ხომ არ გიშლით ხელს ზედმეტად მოტკეცილი შარვალი, ან ხომ არ გიშლით ხელს იარაღის ამოღებისას ქურთული ან პერანგი. მშრალად ვარჯიშის დროს ეკიპირების და აღჭურვილობის ტესტირება არის კარგი რამ რაც შეიძლება გააკეთოთ. პატრულის ოფიცერი უნდა ვარჯიშობდეს ფორმაში, ჯარისკაცი იგივე აღჭურვილობით რომლითაც მას მოუწევს ბრძოლაში წასვლა. ძალიან ადრე მე ერთ-ერთი უწყების ტირში ვნახე სავარჯიშო იარაღები, რომლებიც არ იყო ამ უწყების შეიარაღებაში. ასეთი მიდგომა მიუღებელია.

რაც შეეხება გამოყენებად სამიზნეებს. მე კვლავ ვრჩები ჩემი მოგონილი კონცეფციის ghost target-ის მომხრე. მუქი, არამკვეთრი, არაკონტრასტული სილუეტი. ტიპიური ვარიანტია, ყავისფერ მუყაოს ნაჭერზე შავი სპრეი-საღებავით დახატული სილუეტი. რეალურ სამყაროში ცოცხალი „სამიზნეები“ არ ირბენენ მკერდზე დახატული „ხარის თვალებით“ და ამიტომ არ არის საჭირო მიჩვევა კონტრასტულ სამიზნეებთან მუშაობაზე. გამოდგება ასევე ნებისმიერი ნივთები დალაგებული ან ჩამოკიდებული ირგვლივ. მუყაოს სამიზნის დროებით ჩამოკიდება შესაძლებელია ნებისმიერ ადგილას. შესაძლებელია მათი განთავსება კარებებში, კიბეზე, ოთახის სიღრმეში და გამოყენება დამიზნებისთვის.

ghosttt

Ghost Target (სამიზნე აჩრდილი) მაქსიმალურად წააგავს რეალურ სამიზნეს, ბუნდოვანი ფორმებით, არაკონტრასტული, ადვილი და  იაფი დასამზადებლად. სპორტული ტიპის სამიზნეები, წრეებით,  ”ხარისთვალით” კარგია საბაზისო უნარების დახვეწისას. 

რა უნარების განვითარება შესაძლებელია მშრალი ვარჯიშით? გარდა რა თქმა უნდა საფუძვლებისა (სასხლეტთან მუშაობა, სამიზნე მოწყობილობების გასწორება, იარაღი ჭერა, დგომი) რაც მნიშვნელივანია, ასევე ყველა მანიპულაცია იარაღით, ამოღება, გადატეენვა, ბუდეში დაბრუნება, გადაადგილება სამიზნე ხაზის შენარჩუნებით და ასე შემდეგ. უბრალოდ დასაცავი არის თანმიმდევრობის პრინციპი. ვიწყებთ საფუძვლებით და ტექნიკის დახვეწის თანავე გადავდივართ უდრო რთულ უნარებზე მაგრამ არ ვივიწყებთ საფუძვლების პერიოდულ გამეორებას. საფუძვლების გარდა მაგალითად ადამიანისთვის რომელიც იყენებს თავდაცვისთვის პისტოლეტს უფრო კომპლექსური ვარჯიში უნდა მოიცავდეს იარაღის ბუდიდან სწრაფ ამოღებას და სამიზნე ხაზის დამიზნების ხაზთან გასწორება.

losloa

თავდაცვა თავდამსხმელისგან არის რეაქციული ქმედება ანუ ჩვენ ვრეაგირებთ საფრთხეზე და თავდამსხმელს აქვს უპირატესობა მოულოდნელობის ეფექტის სახით. რა შეუძლია ადამიანმა ამას დაუპირისპიროს? პირველ რიგში ის რასაც ინგლისურად ქვია situational awareness, ანუ ყურადღების მიქცევა გარემოზე, იმაზე რა ხდება ჩვენს ირგვლივ. მაგალითად ღამით ცარიელ ქუჩაში ჩვენ სწრაფად გვიახლოვდება ადამიანი. ეს უკვე სიგნალია ჩვენთვის შესაძლებელი საფრთხის შესახებ ხო? თუ ჩვენ ცხვირი ცაყოფილი გაქვს სმარტფონში სანამ აგური თავში არ მოგვხდება ვერაფერს ვერ გავიგებთ. ირგვლივ გარემოზე დაკვირვება გვაძლევს ჩვენ საშუალებას ადრე შევამჩნიოთ საფრთხე. მას მერე რაც ჩვენ ვრწმუნდებით რომ ვართ სერიოზული საფრთხის ქვეშ ჩვენი მიზანია მოვიმარჯვოთ ის თავდაცვის საშუალება რაც არის ჩვენ განკარგულებაში, პისტოლეტი, დანა, წიწაკის აეროზოლი ანუ მინიმუმამდე დავიყვანოთ ჩვენი რეაქციის დრო და პირდაპირ პროპორციულად გვაზარდოთ გადარჩენის შანსები. სწორედ ამიტომ უნარი სწრაფად მოვიმარჯვოთ თავდაცვის იარაღი არის უმნიშვნელოვანესი უნარი რომლის დახვეწისთვის სულაც არ არის საჭირო ვაზნები და სასროლეთზე სიარული. მიზანშეწონილია ყოველი იარაღის ამოღება დავასრულოთ დამიზნების ხაზზე გატანით და სამიზნეზე დამიზნებით. ყურადღება მისაქცევია ერთ მნიშვნელოვან ნიუანსზე რომელიც ეხება უსაფრთხოებას. ყოველი იარაღის ამოღება არ ნიშნავს რომ აპირებთ სროლას, თუმცა შესაძლებელია იარაღის ამოღება დაიწყოთ იმიტომ რომ უკვე მოახდინეთ სამიზნის იდენტიფიცირება და უნდა განახორციელოთ გასროლა. როგორც იცით საქართველოში ეხლა უკვე უნდა ჩააბაროთ გამოცდა, რომელიც მათ შორის მოიცავს კითხვებს რომელიც უკავშირდება უსაფრთხოებას. გამოცდის ავტორები თავისი მწირი ცოდნიდან გამომდინარე შეცდომები დაუშვეს კითხვების და პასუხების შედგენისას და ერთ -ერთი შეცდომა სწორედ ეხება იმას თუ როდის უნდა მოთავსდეს თითი სასხლეტზე. ორი რამე უნდა მოხდეს რომ თქვენ თითი დადოთ სასხლეტზე, თქვენ უნდა დააპიროთ გასსროლა და იარაღი უნდა იყოს მიმართული სამიზნეზე (გამოცდაში მხოლოდ ერთი გარემობა – სროლის დაპირება არის მითითებული).  თუ თქვენ დააპირეთ სროლა მაშინ როდესაც იარაღი ჯერ ბუდეშია, იარაღის ამოღებისას თითი მაინც არ უნდა იყოს სასხლეტზე, მხოლოდ როდესაც იარაღი გაუსწორდება სამიზნეს თითი თავსდება სასხლეტზე და ხდება გასროლა. ბუნებრივია მეორე სცენარისას იარაღის ამოღებისას ყოველთვის არ იქნება საჭირო გასროლა, სამიზნე აგრესიულად იქცევა მაგრამ გაქვთ დისტანცია და უბრალოდ უნდა მიმართოთ იარაღი საფრთხეზე და დაელოდოთ მოვლენების განვითარებას. დაიმახოვრეთ: სანამ გადაწყვეტილება გასროლაზე მიღებული არ არის და იარაღი არ უმიზნებს სამიზნეს თითი სასხლეტს არ ეხება. ეს უნარი არის საკვანძო ელემენტი იარაღთან უსაფრთხო მოპყრობის ტექნიკის და მშრალად ვარჯიში გახდის ამ ელემენტს თქვენი ტექნიკის განუყრელ ნაწილს. თანამედროვე იარაღი ისეა აგებული, რომ ის არ გაისვრის თუ სასხლეტს არ დააჭირეთ, არც დავარდნა, არც დარტყმა, მოკლედ ვერაფერი ვერ აიძულებს რომ იარაღმა ისროლოს თუ სასხლეტი ხელუხლებელია. ეს მარტივი წესი დაგიცავთ თქვენ 99,9% უნებლიე გასროლისგან თუნდაც ძლიერი სტრესის პირობებში.

brassonsight

სასარგებლო ვარჯიში, რომლის მიზანია გამოიმუშავოთ სასხლეტზე დინჯი ერთგვაროოვანი დაჭერის ჩვევა, არის  მასრის მოთავსება იარაღზე და ისე დაჭერა სასხლეტზე რომ მასრა არ გაინძრეს და მითუმეტეს არ ჩამოვარდეს. ასეთი ვარჯიში აუცილებელია დამწყები მსროლელისთვის და არ აწყენს უფრო გამოცდილ მსროლელსაც. 

მე დავიწყე მშრალი ვარჯიშის პროგრამაზე საუბარი ამ ორი ელემნტით (იარაღის ამორება, დამიზნების ხაზზე მიტანა) იმიტომ რომ ეს ორივე ელემენტი არის ქვაკუთხედი ჩემი მშრალი ვარჯიშის პროგრამის, თქვენ თავად უნდა გადაწყვიტოთ რისი დახვეწა გინდათ და არის თქვენი პრიორიტეეტი. ჩემთვის ასევე ძალიან მნიშვნელოვანია იარაღის სწრაფი გადატანა სამიზნიდან სამიზნეზე და ასევე დამიზნება ჩემს გვერდით და უკან განლაგებულ სამიზნეებზე პოზიციის სწრაფი შეცვლით. ახალბედა მსროლელებმა მშრალი ვარჯიშით ყურადღება უნდა მიაქციონ ჯერ ზუსტი სროლის საფუძვლებს, დგომა, იარაღის ჭერა, სუნთქვა, სამიზნე მოწყობილობების გასწორება სამიზნის მიმართ და მუშაობა სასხლეტთან. მშრალი ვარჯიში მოგცემთ საშუალებას ავტომატიზმამდე დაიყვანოთ თქვენი მოქმედებები. გააშალაშინოთ ტექნიკა. სულ მალე მოძრაობებისს გახდება ეკონომიური, ეფექტიანი და შესაბამისად სწრაფი. მოდით ავიღოთ სხვა მაგალითი, თქვენ ხართ საპატრულო პოლიციის ოფიცერი, ჩემი აზრით პრაქტიკა მანქანის გამოყენებით იქნება აუცილებელი. შეისწავლეთ მანქანის მოწყობილობა, ნახეთ სად არის ყველაზე უსაფრთხო ადგილები ამოფარვისთვის. დახვეწეთ მანქანის როგორც ბარიერის ან საყრდენის გამოყენება. თუ თქვენ არ ჩანხართ ეს არ ნიშნავს რომ დაცული ხართ ტყვიისგან. სიბნელეშიც არ ჩანხართ მაგრამ სიბნელე ტყვიას არ აჩერებს. გადით ქალაგარეთ მანქანით სადმე წყნარ ადგილას და ივარჯიშეთ. ფაქტი რჩება ფაქტად, ყველა წარმატებული პოლიციელი ან თუნდაც კარგი მაგალითია სამხედრო სნაიპერები, იყვნენ წარმატებულები, იმიტომ რომ სროლის და გადარჩენის ტექნიკაში ისინი ვარჯიშობდნენ ან მანამდე სანამ ფორმას ჩაიცმევდნენ ან დამატებით დროს იმის მაგივრად რომ დაესვენათ სამსახურისგან. ნუ ენდობით სასწავლო პროგრამებს ჯარში თუ პოლიციაში. სახელმწიფოს უფრო ნაკლები უჯდება დაღუპული ოფიცრების დამარხვა და კომპენსაციის გადახდა ვიდრე ყველა ოფიცრის ადეკვატური მომზადება და აღჭურვა. სამკვდრო-სასიკვდილო ბრძოლაში მტერთან თქვენ არავინ არ გიშველით და თქვენ დამოკიდებულები იქნებით მხოლოდ საკუთარი უნარების დონეზე. მოწადინებული მსროლელი არის მსროლელი რომელიც ფიქრობს.

hqdefault

იმპროვიზაცია თქვენი მეგობარია. კარგი მაგალითი არის ტექნიკა რომელსაც ხმაროებენ თეფშებზე მსროლელები. თითქოს როგორ უნდა ივარჯიშოს “სტენდავიკმა” სახლში? როგორ და თოფის ლულაში თავსდება ფარანი, ვიწრო სხივით, და მსროლელი უბრალოდ თოფით “მიყვება” ოთახის კუთხეებს და ხაზებს და სწავლობს თოფის მოძრაობას ან თოფის შეგდებას მხრაზე. თოფისთვის ფარნის სხივის სიგანე არ ქმნის პრობლემას მაგრამ ხრახნილულიანი იარაღის პატრონემბა შეიძლება იგივე მიზნებისთვის გამოიყენონ ყველაზე იაფი ლაზერის მარკერები დამაგრებული იარაღზე.

მოდით აგიღწერთ ჩემ ტიპიურ სრულ მშრალი ვარჯიშის სესიას. ასეთი სესია მე მაქვს კვირაში მინიმუმ ორჯერ, როგორც წესი სამჯერ. ხანგრძლივობა 15-30 წუთი. ვარჯიში მოიცავს ორი ტიპის იარაღს, პისტოლეტს და ტაქტიკურ კარაბინს. როგორც უკვე ვთქვი მე მაცვია ჩემი ყოველდღიური ტანსაცმელი (იგივე რაც ჩვეულებრივად უბრალოდ ვიყენებ ძველ ტანსაცმელს რომ ახალი არ გავაფუჭო). არ არის საჭირო ისე ჩაცმა თითქოს იყოთ რომელიღაცა სპეცრაზმის ოპერატორი მაშინ როდესაც არ ხართ. ვარჯიშს როგორც წესი ვიწყებ ძალიან მარტივი მოძრაობებით, დამიზნების ხაზზე მიტანა, რამდენიმე დაჭერა სასხლეტზე ერთმა და ორგამ რეჟიმში, შემდეგ უკვე გადავდივარ უფრო კომპლექსურ ქმედებებზე,  პისტოლეტის კურთუკის, მაისურის ქვეშიდან სწრაფი ამოღება და სამიზნეზე მიმართვა. შემდეგ იგივე უკვე მზადყოფნის პოზიციიდან, როდესაც იარაღი უკვე ხელში მაქვს. შემდეგ გადატანები სამიზნიდან სამიზნეზე, რამდენიმე სამიზნეზე შეტევა.  შემდეგ იარაღის ამოღება მოძრაობაში და რამდენიმე სამიზნეზე შეტევით, სტატიკური პოზიციიადან გვერდებიდან და უკან განალგებულ სამიზნეებზე შეტევა. შემდეგ ვმუშაობ ტაქტიკურ ბარიერთან, ისე რომ ყოველი სასროლოსნო ადგილიდან დამიზნება და გასროლა რამდენჯერმე მაინც რომ გავიმეორო. შემდეგ იგივე უკვე კარაბინით. კვირაში მინიმუმ ერთხელ ვვარჯიშობ იარაღის გადაუდებელ და ტაქტიკურ გადატენვაში. სრული ვარჯიში ყოველ დღე არ გამომდის მაგრამ ვცდილობ აუცილებლად იარაღის ამოღება და დამიზნება ვიმეორო სტაბილურად ყოველ დღე. თუ დრო მაძლევს საშუალებას ვარჯიშისას ასევე ვცდილობ მივიღო ფიზიკური დატვირთვა აზიდვებით, განტელებით ან პრესის ვარჯიშებით. ძლიერი ფეხები, უნარი სწრაფად მოწყდე ადგილიდან და დამუხრუჭდე არის მნიშვნელოვანი ამიტომ მე ვცდილობ რომ ყოველთვის ჩავრთო პროგრამაში ჩაჯდომები, ადგილიდან სტარტის აღება და დამუხრუჭება. ტაქტიკური ბარიერი მაძლევს საშუალებას დავტვირთო მუხლები იმისთვის რომ სწრაფად მივიღი არასტანდარტული მაგრამ სტაბილური სასროლოსნო პოზიციები. თავდაცვითი სროლა პისტლეტიდან არის ორთაბრძოლის ნაირსახეობა ისევე, როგორც მაგალითად კარატე და სწორედ ასე უყურეთ სროლას და იგივე მიდგომები გამოიყენეთ. ყურადღება მიაქციეთ ფიზიკურ ფორმას, გონებრივ განწყობას და ტექნიკას.

ეს პროგრამა არის შექმნილი ჩემთვის, როგორი უნდა იყოს თქვენი პორგრამა დამოკიდებულია იმაზე თუ რა მიზნების მიღწევა გსურთ და რა თქმა უნდა რა იარაღს იყენებთ. როდესაც მე გატაცებული ვიყავი შაშხანებით მე ვსწავლობდი მანძილის დადგენას “მილ-დოტის” ტიპის ბადითმ რისთვისაც შაშხანიდან ვიღებდი საკეტს, ვირჩევდი ორიენტირს და ვცდილობდი რაც შეიძლება მალე გამომეთვალა მანძილი და შემდგომ ვამოწმებდი გამოთვლების სიზუსტეს. იარაღებს მე ვფლობ უკანასკნელი 15 წელი მაგრამ აქიდან 5 წელი უკავშირდება ჩემი უნარების და ცოდნის განვითარებას, 10 წელი მე ტყვილა დავკარგე იმიტომ რომ მქონდა ურთიერთობა ხალხთან, რომელიც არ იყო დაინტერესებული განვითარებით და მეც ვიყავი განწყობილი არასერიოზუალად. ვერ ვიტყვი რომ ჩემი ხარჯები გაიზარდა ბოლო 5 წელი, უბრალოდ დროის და ფულის ხარჯვა გახდა რაციონალური და გაცილებით მეტი შედეგის მოტანა დაიწყო.

მიმართეთ  ”იუთუბს” და ინტერნეტს სადაც უამრავი ვიდეო გაკვეთილი და სტატია დევს მშრალ ვარჯიშზე (აკრიფეთ საძიებო ველში dry fire). მიუხედავად იმისა რომ ინფორმაცია უფასოა და ხელმისაწვდომი ყოველ დღე მე ვხედავ რომ ჯიუტად ხდება ამ მართლაც რომ საოცარი შესაძლებლობის იგნორირება. ეს ინტერნეტის იგნორირების ფენომენი რჩება ჩემთვის ამოუცნობ გამოცანად. ნუ დაემზგავსებით ამ ხალხს, იფიქრეთ, ისწვალეთ, შეამოწმეთ და გადაამოწმეთ თქვენი უნარები და ცოდნა.

სტატიის ბოლო მე მინდა მოგიყვეთ თქვენ ერთ ადამიანზე, რომელიც გამორჩეულია სროლის სამყაროში მაგრამ სამწუხაროდ მის შესახებ ბევრისთვის არ არის ცნობილი. ეს არის ბრიტანელი დევიდ ვესტერჰაუტი, ადამიანი რომელიც სათავეში ედგა როდეზიაში საბრძოლო პისტოლეტიდან სროლის დისციპლინის ჩამოყალიბების პროცესს. როდეზია პრაქტიკულად იყო “თეთრი” ანკლავი სამხრეთ აფრიკაში, არაღიარებული სახელმწიფო, რომელიც შეიქმნა ყოფილი ბრტიანული კოლონიის სამხრეთ როდეზიის საზღვრებში (ეხლანდელი ზიმბაბვე). როდეზიამ იარსება სულ რაღაც 14 წელი მაგრამ იმის გამო  რომ მათ ცალმხრივად გამოაცხადეს დამოუკიდებლობა ბრიტანეთისგან და ასევე ჩაებნენ ომში რადიკალურ მემარცხენე კომუნისტურ მოძრაობებთან (ე.წ. Bush War). ეს ქვეყანა მოექცა სანქციების ქვეშ და ბუნებრივია, რომ ომის და სანქციების პირობებში სპორტზე ზედმეტი იყო ფიქრი. მიუხედავად ამისა, ვესტერჰაუტმა შეძლო და გაიყვანა თავისი პრაქტიკული სროლის გუნდი მესამე ადგილას ჯგუფურ ჩათვლაში 1975 წელს შვეიცარიაში, ხოლო 1976 წელს ავსტრიაში გავიდნენ პირველ ადგილზე და დაამრცხეს ამერიკელების უძლიერესი გუნდი. მოპოვებული ავტორიტეტის და პერსონალური ქარიზმის წყალობით მან მოიპოვა უფლება ჩაეტარებინა ჩემპიონატი როდეზიაში სადაც მისმა გუნდმა დაძაბულ ბრძოლაში ამერიკელებთან ისევ გამოვიდა გამარჯვებული ხოლო ვესტერჰაუტი გახდა როდეზიის 1977 წლის საუკეთესო სპორტსმენი. ეს ყველაფერი ვესტერჰაუტმა და მისმა კოლეგებმა შეძლეს უმძიმეს პირობებში. ავსტრიაში ჩემპიონატზე როდეზიის გუნდს ქონდა მხოლოდ ერთი პისტოლეტი მთელ გუნდზე (მეორე მწყობრიდან გამოვიდა). ისინი თავად ტენიდნენ ვაზნებს და ასხავდნენ ტყვიებს. როდეზიის გუნდის ბრწყინვალე სამწლიანი ჩემპიონობა ადასტურებს, რომ შესაძლებელია შედეგის მიღწევა თუნდაც ძალიან შეზღუდული რესურსებით და სწორედ ამაში იყო ძლიერი ვესტერჰაუტი. ვესტერჰაუტი გატაცებული იყო იდეით გაზრდილიყო მსროლელების ოსტატობა მაგრამ ისე რომ გამოყენებულიყო მინიმალური რაოდენობის ძვირფასი ვაზნები. თავის ექსპერიმენტები მან ჩაატარა ჯარისკაცების ორი ჯგუფით საიდანაც ერთი ჯგუფი დაკავებული იყო ინტენსიური მშრალი ვარჯიშებით მისი შექმნილი პროგრამით, ხოლო მეორე მხოლოდ “ცხელი” ვარჯიშებით მაგრამ შეზღუდული რაოდენობის ტყვიაწამლით. პირველმა ჯგუფმა კვალიფიკაციისას აჩვენა ოდნავ უკეთესი შედეგი. სწორედ ასეთი მეთოდური მიდგომებით იყო ცნობილი ვესტერჰაუტი და სწორედ ასე მიუხედავად ხანმოკლე არსებობისა როდეზია შევიდა პრაქტიკული/ტაქტიკური სროლის ისტორიაში. როდეზიას ხშირად სტუმრობდნენ ჯეფ კუპერი და ბილ ჯორდანი, ადამიანები,, რომლებმაც შექმენს პრაქტიკული სროლა მაგრამ შემდგომ დაშორდნენ ამ დისციპლინას, იმიტომ რომ ის გადაიზარდა სპორტულ დისციპლინაში და არ დარჩა როგორც საბრძოლო ხელოვნება, როგორც ეს მის შემქმნელებს სურდათ. ასევე პირველად სწორედ როდეზიაში 1977 წელს მოხდა შეჯიბრში რკინის სამიზნეების გამოყენება. დევიდ ვესტერჰაუტი  ეხლცა ცხოვრობს ზიმბაბვეში და ისევ დაკავებულია სროლით. მისი წყალობით ზიმბაბვე დღემდე მონაწილეობს შეჯიბრებებში პრაქტიკულ სროლაში. 2012 წელს ამ ქვეყანაში ჩატარდა აფრიკის ზონის ჩემპიონატის ერთ-ერთი ეტაპიც.

Dave

დევიდ ვესტერჰაუტი