მოკლედ ჩემი ბლოგი საერთაშორისო დონეზე გავიდა. ეს ხუმრობით. სინამდვილეში კის აკმაოდ საინტერესო ისტორიაა. დამიკავშირდა ერთი პიროვნება არც მეტი არც ნაკლები ლიბანიდან. აღმოჩნდა, რომ საქართველოში ცხოვრობდა და მუშაობდა 5 წელი. ქონდა ჩემნაირი თოფი, თურქული აკკარ ტაქტიკა, რომელიც როგორც ჩემი ასევე ჭედავდა და არ აწვდიდა ვაზნებს. ლიბანში ამ თოფს “არმსტრონგის” სახელით არის ცნობილი. მოკლედ ერთობლივი ონლაინ კონსილიუმის შედეგად პრობლემის მიზეზი დადგინდა და პრობლემაც გადაწყდა. ინფორმაცია საკმაოდ საინეტეროსოა და ეხება ყველა ფაბარმის ადრეულ პომპებს. საქმე ეხლა რაშია, თურქებმა ფაბარმი, რომ დააკოპირეს, როგორც ჩანს დაუშვეს შეცდომა ვაზნის ასაცურებლის (feed ramp) დიზაინში. შედეგად ასაცურებელს და მჭიდს შორის დარჩა საკამოდ დიდი ადგილი, რის გამოც ვაზნა (თუ იარაღი სწორედაა ან ოდნავ წინ დაქანებული), იწეოდა წინ და ეტაკებოდა არა ასაცურებელს არამედ იმ ცარიელ ადგილს და ასაცურებლის ქვეშ იჭედებოდა. ელევატორი ამის გამო ვაზნას ვერ წევდა სავაზნნისკენ და ვაზნის მიწოდება ხდებოდა შეუძლებელი. კონსილიუმმა დაადგინა, რომ საჭიროა დრელით ასაცურებლის უფრო გაღრმავება და ფორმის შეცვლა. თოფილს მფლობელმა ეს ოპერაცია თავად ჩაატარა და პრობლემაც გაქრა. დარწმუნებული ვარ ეს პრობლემა შეიძლება სხვასაც შეხვდეს, მაგრამ ამის წამალი უკვე ცნობილია. ჩემი თურქიც იგივეს აკეთებდა გრძელ მასრებიანი ვაზნებით მაგრამ არც ისე ხშირად.
კიდევ ერთი მაგალითი იმისა, რომ თურქები ჯერ კიდევ მთლად არ არიან მოწოდების სიმაღლეზე. ასე, რომ ყურადღებით იყავით!
გაჭედილი ვაზნა
ქვევიდან კარგად ჩანს ასაცურებელი, რომლის არასწორი ფრომა იწვევდა მიწოდებაში პრობლემებს
