Hot Shots – Rob Leatham

წარმოგიდგენთ მორიგ სტატიას ჟურნალიდან Handguns Magazine. ამჯერად ის არის კიდევ ერთ სერიოზულ სპორტსმენზე რობ ლიტემზე.

Rob_Leatham_image

ჩვენ არ ვირჩევთ საკუთარ მეტსახელებს, ისეთებს რომლებიც ჩვენ შეგვრჩება ხოლმე. როგორც წესი მეტსახელები გვირჩევენ ჩვენ და რობ ლიტემის მეტ სახელი არის “დიდებული” (The Great One) და მას ეს მეტსახელი თვითონ არ აურჩევია.

ბოლო 30 წლის განმავლობაში რაც ის მონაწილეობდა IDPA და IPSC მატჩებში ასევე  NRA Bianchi Cup, Steel Challenge და Single Stack Classic შეჯიბრებებში, მან მოიგო 56 ეროვნული და 5 საერთაშორისო ტიტული, თითქმის ყველანაირი მოკლელულიანი იარაღის გამოყენებით, რაც ოდესმე წარმოებულა.

იმისთვის, რომ იასპარეზო უმაღლეს დონეზე, სურვილი გაიმარჯვო ისეთივე მნიშვნელოვანია, როგორც უნარჩვვები აუცილებელი მოსაგებად. “მე ვთვლი, რომ მე უნდა მოვიგო ყოველთვის, როდესაც გავდივარ სტარტზე, იმიტომ, რომ მაქვს დიდი მხარდაჭერა და პროგრამა, რომელიც ჩემთვის არსებობს და მაძლევს საშუალებას ვაკეთო ის რისი საშუალებაც სხვას არ აქვს” ამბობს რომ ლიტემი  Springfield Armory–ის პროფესიონალური მსროლელი (შენიშვნა, იარაღის მწარმოებელ კომპანიებს აქვთ ტავისის არეკლამო სახეეები, პროფესიონალი მსროლელები, რომლებიც უკეთებენ ამა თუ იმ კომპანიას რეკლამას).

“მე მართლა, მართლა მჯერა, რომ უნდა მოვიგო ყოველი შეჯიბრება, რომელშიც ცმონაწილეობ, და მე ამას ყოველთვის ასე უყურებ, და ამის გამო ვიწყებ თუ არ ასპარეზს, მნიშვნელობა არ აქვს ვამტკიცებ მე რამეს უ არა, ეს ჩემთვის ნამდვილი ბრძოლაა, მე არ ვისვრი ჩემი სპოსნორებისთვის ან ოხახისთვის ან სხვებზე, რომ შთაბეჭდილება მოვახდინო. ეს მხოლოდ ჩემთვისაა, ბოლო ბოლო რისი დამტკიცება მჭირდება მე? მხოლოდ იმის  რომ მე ჯერ კიდევ ძალიან მაგარი ვარ. ”

“მე არ მახსოვს როდის არ ვისროდი” აღნიშნავს ლიტემი თავისი ბავშვობის შესახებ.  “მე და ჩემი ოჯახი რასაც ვაკეთებდით შაბათ კვირას იყო სროლა” . ლიტემს უყვრას იმის მოყოლა თუ როგორ სეირნობდა ის ველოსიპედით, აგროვებდა ბორბლების ბალანსირებს, რომელბსაც მერე ის და მისი მამა ნილი, ადნობდნენ და ასხავდნენ ტყვიებს მათი რევოლვერებისთვის.  

დრაივის, ბუნებრივი ტალანტის და  გამარჯვებისსურვილის გარდა ლიტემმა იცის, რომ ის არის იმ გარემოცვიის და დროის პროდუქტი, რაც  მაშინ არსებობდა მის გარშემო.

“ჩემი მამა იყო ფოტოჟურნალისტი Arizona Republic–თვის. ერთხელ მე. ჩემი მამა და მისი მეგობარი მაიკ დილონი (რელოუდინგის ხელსაწყოების ცნობილი მწარმოებელი) მოვხვდით Gunsite–ის კომპლექსში, იმისთვის, რომ გაგვეკეთებინა რეპორტაჟი იმ კაცზე , რომელიც ამ სასროოსნო საქმიანობას იწყებდა. ჩვენ შევხვდით ჯეფ კუპერს და ერტად ვისროლეთ. ეს მოვლენა იქ და იმ დღეს გამხადა მე უფრო დიდი ენტუზიასტი ამ საქმის ვიდრე ნებისმიერი სხვა რამის. ესიყო, როდესაც მე პირველად ვისროლე ვინემს ტანდასწრებიტ გარდა ჩემი ოჯახისა. მე ეს ნამდვილად მომეწონა და სურვილი მეასპარეზა და მეჩვენა ჩემი თავი წამოვიდა აქიდან.

“ცოტახნის მერე მე მომიწია მონაწილეობა ადგილობრივ შეჯიბრებაზე ქალაქ მესას პოლიციის ეპარტამენტის ტირში – ჩვენ ვისროდით რევოლვერებს, თქვენ ხომ იცით რომ პსიტოლეტები არ მუსაობენ” ამატებს ის თვლის ჩაკვრით  ”და ამ მომენტიდან ერთადერთი რაც მე მადარდებდა იყო სროლა, მე შევხვდი ბრაიან ენოსს და ჩვენ ერთად ვისროდით, ხოლო მაიკ დილონმდა დაიწყო თავისი მოწყობილოების დამზადება. მე მოვხვდი საჭირო ადგილას საჭირო დროს, მე ვარ გარე შესაძლებლობების პროდუქტი”

ლიტემი ბავშვობაში ბევრს ისოდა .22 კალიბრის იარაღებიდან და ურჩევს სხვას ვინც იხდის ვაზნებში ატის ფულს სავარჯიშოდ ეს კალიბრი გამოიყეოს. “აირსოპფტიც ასევე დიებული პრააქტიკაა” ამატებს ის. “მე მეგონა რომ ი ხუმრობა, იყო მაგრამ ეხლა საკამოდ ბევრი ასეთი იარაღი მაქვს, აირსოფტ იარაღი დღეს იმდენად კარგია, რომ ზოგი მათგანი ისვრის 2.5სმ–ს 10 იარდზე. ძირითადი უნარების და იარაღიტ მანიპულაციის შესასასწავლად ის ძალიან კარგია, მე გმონია, რომ აირსოფტით ისწავლი ყველაფერს გარდა უკუცემის ძალის კონტროლირებისა”

მიუხედავათ, იმისა, რომ ლიტემს აქვს ულევი ვაზნები წყარო თავისი სპოსნორებისგან, ის მაინც მშრალად ვარჯიშობს.  “მე ამას ვაღწერ უფრო, როგორც თამაშს იარაღთან” ხსნის ის “მე მიჭირრს ვიყო სახლში და არ მქონდეს ირგვლივ იარაღები ყველგან, მე არ მინდა მათი ჩაკეტვა სეიფში, მე მინდა ის ახლოს მქონდეს ისე, რომ მე მათ ვეთამაშო, იმიტომ. რომ მე ვთვლი, რომ ძალიან მნიშვნელოვანია იყო კარგად გაცნობილი იარაღთან, იმისთვის, რომ როდესაც ამოიღებ მას ის არ მოგეჩვენოს უცხოდ.”

ლიტემს ასევე გააჩნია უნიკალური შეხედულება სასროლოსნო სპორტზე და თავდაცვით სროლაზე.  “კურსების უმეტესობა ითვალისწინებს სროლის მანძილებს 2–დან 3 მეტრამდე და ორ ან სამ გასროლას.  ის რასაც ჩვენ ვკეთებთ ასპარეზობისას საერთოდ არ არის რეალისტიკური. ჩვენ ეს უფრო რთული გავხადეთ, უფრო მეტი უნარია საჭირო გავხადეთ, რომ ტესტირება გამხდარიყო უფრო რთული”.

“რასაც შენ სწავლობ სასროლოსნო სპორტში არის, უნარი იმოქმედო სტრესის ქვეშ, იმიტომ ,რომ ნამდვილი სროლა როგორც ჩვენ ამას ვაკეთებთ ბევრად რთულია, ვიდრე ის რაც ხდება ნამდვილ შეტკებებში იარაღის გამოყენებით. რიგითი სამართალდამცველი არ ისვრის იმდენს, რომ გახდეს ისეთი დონის მსროლელი, როგორიც ის წესიტ უუნდა იყოს. მაგრმა მე მათ ვერ გავამტყუნებ, მათ აქვთ უამრავი სხვა ფაქტორი მისაღები ყურადღებად მათი მუშაობის დროს. მე რაც მოემთხოვება, როდესაც ხაზზე გავდივარ არის მხოლოდ სროლა”.

 



One Response to “Hot Shots – Rob Leatham”

  1. irakli says:

    bevris azri msmenia da mec vetanxmebi msgavsi sasroleti rom iyos da samoqalaqo pirebmac rom shevdzlot sakutari registrirebuli iaragebidan srola

დატოვეთ კომენტარი