როდესაც, საქმე ეხება AR-15 ტიპის შაშხანის მწარმოებლებს, ყველას ალბათ მოაგონდება, „კოლტი“, „ბუშმასტერი“, “დენიელ დეფენსი”, “LMT” და ასე შემდეგ, ანუ ის კომპანიები რომლებიც არიან ამ სისტემის იარაღის და მისი კომპონენტების ყველაზე სახელგანთქმული მწარმოებლები. გაცილებით ნაკლები არის ცნობილი AR-15-ზე, რომელსაც უშვებს ბელგიური “FN America LLC”. არა, და 2013 წლიდან სწორედ ეს კომპანია არის აშშ-ის შეიარაღებული ძალების ძირითადი მიმწოდებელი M4А1 ტიპის კარაბინების. ამ კომპანიამ უკვე მიაწოდა 120 000-ზე მეტი ახალი კარაბინი და ბოლო ხელშეკრულებით მიაწოდებს კიდე უფრო მეტს 2020 წლამდე, ასე, რომ როგორც ჩანს ეს იარაღი უახლოეს მომავალში დარჩება აშშ-ის შეიარაღებული ძალების შეიარაღებაში. მოკლედ, როგორც ხვდებით FN არის სერიოზული მოთამაშე AR-15-ების სათამაშო მოედანზე. საინტერესო ის არის, რომ არც ისე დიდიხნის წინ ამ კომპანიამ დაიწყო AR-15-ების გამოშვება სამოქალაქო ბაზრისთვის , როგორც საბაზისო და უფრო ძვირადღირებულ კომპლექტაციებში, ასევე საბრძოლო იარაღის “რეპლიკების”, სამოქალაქო ცეცხლსასროლ იარაღების, რომლებიც მაქსიმალურად იმეორებენ კარაბინებს და შაშხანებს, რომლებსაც ხმარობს ან ხმარობდა აშშ-ის შეიარაღებული ძალები. სტატიის დაწერის მომენტისთვის ჯამში 10 განსხვავებულ მოდიფიკაციას.
Herstal Group-ის კომპანიის სათაო ოფისი ბელგიაში მდებარეობს ხოლო ამერიკაში ეს კომპანია წარმოდგენილია შვილობილი კომპანიით “FN America LLC”, რომელსაც რამდენიმე კომპლექსი გააჩნია აშშ-ში სადაც ხდება ახალი იარაღების დაპროექტება, გამოცდა და წარმოება. “ჰერსტალ გრუპი” აშშ-ში წარმოდგენილია კიდევ ერთი შვილობილი კომპანიით ”Browning”, რომელიც მდებარეობს ქალაქ მორგანში, იუტას შტატში. გარდა იმისა რომ ”FN America LLC” აწარმოებს და ყიდის იარაღებს, ის ასევე სთავაზობს თავის კლიენტებს სასწავლო კურსებს, რომლის მიზანია ამ კომპანიის მიერ წარმოებული იარაღის ათვისება, შესწავლა და შეკეთება.
ამჯერად ჩვენი ტესტირების ობიექტი FN-ის წარმოებული სამოქალაქო იარაღი, AR-15 ტიპის კარაბინი, მოდელი “1776″, რომლის წარმოება FN-მა დაიწყო 2015 წელს. ეს იარაღი დახასიათებულია მწარმოებლის მიერ როგორც: ”ხელმისაწვდომი, მაღალი მონაცემების იარაღი გამზადებული ოპტიკის დასაყენებლად” ხოლო 1776 არის აშშ-ის დამოუკდიებლობის დეკლარაციის მიღების წელი და ახალი კარაბინი უნდა სიმბოლიზირებდეს ამერიკელების სწრაფვას თავისუფლებისკენ. დასაწყისისთვის არც ისე ცუდია არა?
რას წარმოადგენს FN-15 “1776″ დეტალებში? ეს არის კარაბინი 16.5 ინჩიანი ლულით, პირდაპირი შეფრქვევის სქემით, აპერი და ლოუერი სტანდარტულია კონფიგურაციის არის, ისეთივე, როგორსაც ნახავთ M-4-ზე. კონდახი ასევე სტანდარტულია, ტელესკოპური, M-4 სტილის. მოდელი “1776″ იყიდება ისევე, როგორც ბევრი „დაწყებითი დონის“ AR-15 სამიზნე მოწყობილობების გარეშე, ე.წ. “გამზადებული ოპტიკისთვის” კონფიგურაციაში. ეs საკმაოდ გავრცელებული მიდგომაა, იმის გათვალისწინებით, რომ მყიდველებს, როგორც წესი სურთ საკუთარი პრეფერენციებით სამიზნე მოწყობილობების დაყენება და ამიტომ, მწარმოებელი უტოვებს მათ არჩევანის უფლებას, ხოლო იარაღის ფასი ამის წყალობით ოდნავ მცირდება. ამ გზას მიმართავს პრაქტიკულად ყველა მწარმოებელი. მაგალითად BCM-ის Recce MOD 0-ს არ გააჩნია სამიზნე მოწყობილობები, მაგრამ განსხვავებით 1776-დან მასზე დაყენებულია საკუთარი წარმოების „კვად-რეილი“. ჩვენი კარაბინი ბევრად უფრო მოუხერხებელი და თუ გნებავთ უაზრო კონფოგურაციით არის შესრულებული, მაგრამ ამაზე ცოტათის მოგვიანებით ვისაუბრებთ.
სტანდარტული ა2 ტიპის ალის ჩამხშობი, სტანდარტული კონდახი, ა2-ის სახელური, ერთ საფეხურიანი “სამხედრო ტიპის” სასხლეტი „1776“-ის კომპლექტაცია მაქსიმალურად საბაზისოა, მაგრამ ასევე შენარჩუნებულია ფორვარდ “ასისიტი” და საექსტრაქციო ფანჯრის ხუფი. ზოგი მწარმოებელი უარს იძახის ამ დეტალებზე იმისთვის, რომ კიდევ ეუფრო შეამციროს იარაღის თვითღირებულება. სტანდარტული 6 პოზიციანი კონდახი აბსოლუტურად ადეკვატურია, ხოლო მასზე შესრულებული ლამაზი FN-ის ემბლემა გადაგაფქრებინებთ მის შეცვლას. სურათი: tactical-life
კარაბინი იყიდება უბრალო მუყაოს ყუთში ჩადებული სადაც მასთან ერთად დევს ინსტრუქცია, მოკლე ტექნიკური აღწერილობა, საკეტი და ერთი მჭიდი. რამდენადაც ჩემთვის ცნობილია ყველა FN-ის წარმოების AR-15 ტიპის ყველა იარაღი იყიდება ერთი ცალი „მაგპულის“ მე-3 თაობის მჭიდთან ერთად, რაც კარგია, იმიტომ რომ დაწყებითი დონის AR-15, როგორც წესი იყიდება სტანდარტული ალუმინის მჭიდებით. ალუმინის მჭიდიც მუშაობს მაგრამ „პიმაგი“ უკეთესია.
როგორც შეამჩნიეთ ალბათ მე ”1776″-თან მიმართებაში არ ვხმარობ სიტყვა ბიუჯეტურს, იმიტომ რომ „1776“ არ არის ბიუჯეტური იარაღი ამ ტერმინის კლასიკური განმარტებით. დიახ, ის არის უბრალო კომპლექტაციით, მაგრამ შესრულებული ხარისხიანად, ხარისხიანი კომპონენტების გამოყენებით. დეტალების დამუშავება და მორგება უმაღლესია. დეტალები დაფარულია ხარისხიანი შავი დაფარვით. ლულაც და საკეტიც ატარებს MPI დამღებს. MPI იშიფრება, როგორც Magnetic Particle Inspection და არის რკინის მაგნიტური დეფექტოსკოპიის ნაირსახეობა, რომელიც ავლენს რკინაში დამალულ დეფექტებს, გამომდინარე იქიდან რომ მათ რკინისგან განსხვავებული მაგნიტური ველი აქვთ. ასეთი მეთოდით შემოწმება-გავლილი დეტალები თავისუფალია მიკრობზარებისგან და სხვა დეფეტქებისგან, რაც უზრუნველყოფს ამ დეტალების ხანგრძლივ სიცოცხლეს. შემდეგი პუნქტი, რომელიც ყოველთვის უნდა ნახოთ AR-15-ის შეძენნისას არის საკეტის ჩარჩოზე განლაგებული დენთის აირების მიმღები (gas key), უფრო სწორედ მისი ხრახნების ფიქსაციის მეთოდი. ჩვენ შემთხვევაში ისინი საიმედოთ დაცულია დაშვებისგან. ანალოგიურად უნდა შემოწმდეს ბუფერის მილის ქანჩი. თუ მას არ აქვს გაკეთებული ე.წ. „სთაქინგი“, ის დაიშვება. ამ დეტალზე „სთაქინგის“ არ არსებობა კრიტიკული ნაკლი არ არის ცხადია, მაგრამ ხშირად ბიუჯეტურ იარაღში ეს პროცედურები არ ხორციელდება სათანადოდ და თუ ბუფერის მილის ქანჩის დაშვება ადვილად შესამჩნევია და გამოსწორებადია, დენთის აირების მიმღების ხრახნების დაშვებას არასწორი სტაქინგის ან საერთოდ მისი არ არსებობის გამო, უკეთეს შემთხვევაში მოყვება შეფერხებები (გამოწვეული იმით რომ მოხდება წნევის ვარდნა და იარაღი არ გადაიტენება) ან უარეს შემთხვევაში მოხდება აპერის დაზიანება. უკეთესი შემთხვევაც ამ მაგალითის შემთხვევაში ძალიან პირობითია. შეტაკების პრიობებში და თავდაცვისას, დენთის აირების მიმღების გამო გაჭედილი იარაღი შეიძლება სიცოცხლის ფასად დაუჯდეს მის მფლობელს. ამის გარდა კიდევ ბევრი სხვა ხრიკი არსებობს, AR-15-ის ფასის შემცირების, მაგალითად სტანდარტული ტიბჟირი ყენდება მეტალის სიცხისგან დამცავი ფარების გარეშე. “1776″ ტიბჟირში ორ-ორი ასეთი ფარია განლაგებული რაც დაიცვას ხელს დამწვრობისგან თუნდაც ძალიან ინტენსიური ცეცხლის წარმოების პირობებში. ან თუნდაც აიღეთ ღვედის წინა გასაყრელი, ის მეტალის არის და დაფარულია რეზინის თხელი ფირით, რომ არ იხმაურის. დეტალებისადმი ასეთი ყურადღების და ასეთი დონის შესრულების შემდეგ უნამუსობა იქნება უწოდო “1776″ ბიუჯეტური და ამით მოაქციო ის იგივე კლასში რაც DPMS Oracle. “1776″ არის ხარისხიანი, ვარგისი იარაღი, ხოლო დაწყებითი დონის არის იმიტომ რომ აკლია ტაქტიკური ჩხარუნები, ვერტიკალური სახელურები და ასე შემდეგ, მაგრამ ამის ყველაფერის შეძენა შეუძლია პატრონს საკუთარი გემოვნებით და სურვილების მიხედვით, ასე რომ ჩვენი აზრით „1776“ არის კარგი თუ არა ერთ-ერთი საუკეთესო ბაზა „ტოპ კლასის“ ტაქტიკური კარაბინის ასაწყობად, ისე რომ არ იქნება საჭირო ძირითადი კომპონენტების გამოცვლა.
“1776″-ის საკეტი ფოსფატირებულია გარედან, შიგნიდან ქრომირებულია და აღჭურვილია გაუმჯობესებული ექსტრაქტორის ზამბარით. უკანასკნელი დეტალი საკმაოდ მნიშვნელოვანია იარაღის საიმედო ფუნქციონირებისათვის.
აქ მე მინდა პატარა გადახვევა გავაკეთო, იმიტომ რომ ძალიან ბევრი ადამიანი იწყებს გადაკეთებებს, ფულის ინვესტიციას, ყველაზე თავზეხელაღებულები იწყებენ ძვირადღირებულ და საკითხავი ეფექტიანობის მქონე პროცედურების ჩატარებას, წვავენ ტყვიებს, რომ ლულის „აბკატკები“ აკეთონ და ასე შემდეგ, ისე რომ ჯერ არც ისვრიან იარაღს. ეს ყველაფერი არის სისულელე. ისროლეთ ჯერ იარაღი და შედეგების მიხედვით იმსჯელეთ იმსახურებს თუ არა ეს იარაღი დროის და ფულის ინვესტიციას და სად უნდა განხორციელდეს ეს ინვესტიცია. უკვე შემდგომ, ჯგუფების და დროის დინამიკის ცვლილებბებით მიხვდებით სწორი მიმართულებით მიდიხართ თუ არა. გასაგებია ყველას თავისი მუღამები და გასართობი აქვს და ბევრი ფული, რომლის ხარჯვაც უხარია, მაგრამ ჩვენ ამ რესურსზე ვემხრობით პრაქტიკულ მიდგომებს და სხვებსაც იგივეს ვურჩევთ და ვასწავლით.
ყველაზე დიდი და “1776″-ის ალბათ ერთადერთი ნაკლი, არის მასზე დაყენებული დენთის აირების ბლოკს. ჩემი აზრით აზრს მოკლებულია სტანდარტული ტიბჟირის და მისი სამაგრების გამოყენების პირობებში ასეთი დენთის აირების ბლოკის გამოყენება. ვიღაცა იტყვის, რომ ასეთი დენთის აირების ბლოკი გაძლევს საშუალებას დააყენო ტიბჟირი, რომელიც პირდაპირ „დელტა-რინგზე“ ყენდება და ალბათ FN-შიც ასე ფიქრობდნენ, მაგრამ არც სტანდარტული დენთის აირების ბლოკის გადაჭრა არ არის პრობლემა, თუ დააპირეთ ასეთი ტიბჟირის დაყენება. ასეთ იარაღზე უნდა ეყენოს სტანდარტული წინა სამიზნე მოწყობილობა/დელტარინგი/სტანდარტული ტიბჟირი ან დაბალი „გას ბლოკი“ და ლულის ქანჩზე დასაყებელი გრძელი ტიბჟირით. მომავალი არის ყველა AR-15-ზე გრძელი ლულის ქანჩზე დასამაგრებელი გრძელი ტიბჟირების…
ჩემი აზრით ასეთ კარაბინზე „კვად რეილის“ დაყენების ყველაზე იაფი და გამართლებული მეთოდია, უბრალო თუნდაც ჩინური წარმოების „კვად რეილის“ დაყენება, რომელიც ისევე ფიქსირდება იარაღზე, როგორც სტანდარტული პლასტმასის ტიბჟირი. თავისუფლად დაკიდული ლულები კარგია, არ ვდაობ, მაგრამ ტაქტიკურ კარაბინზე მათი დაყენება არ წარმოადგენს კრიტიკულ აუცილებლობას. მაგალითისთვის ჩემი AR-15 DPMS-ის 11.3 ნი ლულით და ჩინური „კვად რეილით“ თავისუფლად ისროდა 4.5 სმ-ან ჯგუფებს, რაც საკმარისზე მეტი სიზუსტეა ტაქტიკური კარაბინისთვის 28სმ-ნი ლულით. ვიღაცა იტყვის რა საჭირო არისო კვად რეილი საერთოდ. ჩემ შემთხვევაში მე მეყენა ბჯენი ხელისთვის, რომელიც შეიძლება გამოიყენო რომ წამოდო რამეს და უფრო მყარი პოზიცია დაიკავო სროლისთვის. ასევე მეყენა ტაქტიკური ფანარი და საღვედე. არაფერი აქიდან ზედმეტი არ არის.
ავტორის კუთვნილი, ერთ-ერთი AR-15, ჩინური წარმოების „კვად რეილით“. აღნიშნული დეტალი დაყენდა უპრობლემოდ, არ საჭიროებდა მორგებას ან გადაკეთებას და მშვენივრად ასრულებდა თავის ფუნქციას, თანაც სულ რაღაც 25 დოლარად.
სამიზნე მოწყობილობების არ არსებობა, როგორც უკვე ავხსენი ამცირებს იარაღის ფასს და აძლევს მყიდველს საშუალებას ტავად გადაწყვიტოს რისი დაყენება სურს. მე არ ვარ მომხრე მხოლოდ ოპტიკის ნდობის და ამიტომაც დენთის აირების ბლოკი გამოვცვალეთ სტანდარტულით, ხოლო უკანა სამიზნე მოწყობილობის როლში გამოვიყენეთ Magpul MBUS. მე არ ვარ კონკრეტულად ამ მოდელის სამიზნე მოწობილობის დიდი ფანატი. მაგრამ ის ღირს იაფი, ის მუშაობს, ის არის გამძლე, მსუბუქი და ოპტიკის დაყენების შემდეგ მას ჩაკეცავთ და ის აღარც გაგახსენებთ თავისი არსებობის შესახებ სანამ ოპტიკას რამე არ მოუვა და არ დაგჭირდებათ ისევ მისი გამოყენება. MBUS-ის ნაკლი არის ორი ფირფიტა ნასვრეტით, რომლებიც დიოპტირს როლს ასრულებენ. იმისთვის რომ გამოიყენოთ განიერი დიოპტრი ახლო მანძილზე სასროლად უნდა გადმოკეცოთ ფირფიტა წვრილი დიოპტრით. ასეთ მდგომარეობაში ის რჩება გარეთ გამოშვერილი და დარტყმის შედეგად ის ადვილად ტყდება. ეს არ არის ინტერენეტში მოსმენილი ისტორია, ჩვეულებრივი ვარჯიშის დროს მე ასე დავრჩი მარტო ერთი დიოპტრის ამარა. სამხუხაროდ “მაგპულზე” ერთი საფეხურით უკეთესი სამიზნე მოწყობილობების ფასი ორჯერ-სამჯერ მეტია. როგორც დამხმარე/სათადარიგო სამიზნე მოწყობილობა Magpul MBUS გამოდგება. ძირითადი სამიზნე მოწყობილობის როლში მისი ნდობა არ შეიძლება.
“1776″ სტანდარტული “გას ბლოკის” (ზედვე შესრულებული წინა სამიზნე მოწყობილობით) დაყენების პროცედურა.
რაც შეეხება იარაღის ლულას, ის არის 16 ინჩიანი, “შავი” (არაქრომირებული) ლულა, 1:7-ნო ტვისტით და 5.56-ის სავაზნით. ლულა ასევე ატარებს MPI დამღას რაც მისი “ხარისხის სერტიფიკატია”.ლულის არხი დამზადებული ხრახნების ძირიდან მოჭრის (bottom rifling) მეთოდით. ლულის არხის დამზადების ეს მეთოდი არ ითხოვს რთულ დანადგარებს, სწრაფია და იაფი. ამ მეთოდით ერთი ლულის არხის დამზადებას უნდა სულ რაღაც 30 წამი, სწორედ ამის გამო ეს მეთოდი ასე პოპულარულია აშშ-ში. ასე ამზადებენ ლულებს E.R. Shaw, Douglas, Wilson, Lilja, Schneider, Shilen, Pac-Nor, Hart და ასე შემდეგ. გარდა იმისა, რომ ეს მეთოდი სწრაფია და ითხოვს მარტივ დაზგებს ის ასევე შედარებით ნაკლებ სტრესს ქმნის ფოლადის სტრუქტურაში და თუ ლულის ნამზადი კარგი ხარისხისაა, შედეგებიც შესანიშნავია. ”1776″-ში სწორედ ამ მეთოდით დამზადებული ლულა გამოიყენება და არა FN-ის საფირმო ცივად ჭედვის მეთოდის გამოყენებით. აღნიშნული განპირობებულია იმით, რომ სახელმწიფო კონტრაქტით დამზადებულ M4-ებს სწორედ ეგეთი ლულები უნდა ქონდეს. ხარისხი FN-ის ლულების ძალიან მაღალია, გამომდინარე იქიდან, რომ ლულები მზადდება საკუთარ საწარმოში, გადიან ხარისხის კონტროლს და ამის გარდა ყველა FN-ის იარაღი გადის ტესტირებას სიზუსტეზე სროლით. თუ იარაღი არ აკმაყოფილებს სიზუსტის სტანდარტს ის არ მოხვდება გაყიდვაში. თავისთავად ლულების დამზადების ტექნოლოგია ცალკე სტატიის თემაა, და როდესაც საქმე ეხება ტაქტიკურ კარაბინს, მე მირჩევნია ლულა იყოს ხარისხიანი, იყოს ქრომირებული და ქონდეს საჭირო ტვისტი. დანარჩენი მე არ მადარდებს. ამ შემთხვევაში ქრომი არ გვაქვს რაც ცუდია მაგრამ არა კრიტიკულია, სამაგიეროდ გამოყენებულმა ხრახნის მოჭრის მეთოდმა და დამზადების მაღალმა ხარისხმა უნდა განაპირობოს ძალიან კარგი სიზუსტე. ქრომი ასევე არაერთგვაროვნად ედება ზედაპირს და მაინცდამაინც არ უწყობს ხელს მაღალ სიზუსტეს. ასე, რომ ჩვენ გვქონდა მოლოდინი რომ იარაღი გვიჩვენებდა სიზუსტეს, რომელსაც შეიძლებოდა ელოდებოდე ზუსტი სროლისთვის განკუთვნილი იარაღისგან. დავამატებ მხოლოდ, რომ საკეტის ჩარჩო შიგნიდან ქრომირებულია, როგორც სამხედრო M-4/M-16-ზე.
ვიცი ბევრი გაიფიქრეს: “ფუუ ეს რა იარაღია ქრომის გარეშე???”; “ნაჭედი ლულა ჯობია” და ასე შემდეგ, მაგრამ რეალობა არის ის რომ დღეს აშშ-ში ძალიან ბევრი მწარმოებელი უშვებს ძალიან კარგ ლულებს. არც ისე დიდიხნის წინ ზუსტ იარაღში ნაჭედი ლულის გამოყენება ითვლებოდა მოვეტონად, მაგრამ ეხლა წარმოება იმდენად განვითარდა, რომ ჩემი ღრმა რწმენით არანაირი მნიშვნელობა აღარ აქვს რა მეთოდით და რისგან დაზმადებული ლულა აყენია ტაქტიკურ კარაბინში, თუ ლულა ხარისხიანად არის დამზადებული გამოყენებული ტექნოლოგიის მოთხოვნების დაცვით. მე ვიცი ამის მოსმენა ძალიან გაუტყდებათ იმ ტიპებს, რომლებსაც უყვართ ძვირადღირებული ჩხარუნებით მარიაჟობა და ამაყობენ, რომ მათ აქვთ საშუალება იყიდონ ლულები დამზადებული ხელით, გადამდნარი მეტეორიტებისგან, მაგრამ რეალურ სამყაროში ეს არაფერ აღარ ნიშნავს. მე ვიცი ადამიანი, რომელმაც იყიდა რუეგერის დამზადებული გარედან ბოლომდე დაუმთავრებელი ნაჭედი ლულები მათი Mini-14-ის კარაბინებისთვის, მოარგო ისინი AR-15-ებს და მიიღო ისეთი სიზუსტე, რომ იყენებდა ამ იარაღებს Service Rifle კლასის შეჯიბრებებში. DPMS-ის 28სმ-ნმა ლულამ AR-ზე სტანდარტული კონფიგურაციით და სასხლეტით, მომცა ისეთი სიზუსტე, რომელიც არ დაისიზმრებოდა სვდ-ს მფლობელებს ხოლო სულ ბოლოს კაცმა ისროლა 65მმ-ნი ჯგუფი 250 მეტრზე 4 ჯერადი ოპტიკით სტანდარტული AR-15-დან, რომელზეც ეყენა შავი ლულა, გაურკვეველი მწარმოებლის, რომელიც ნაყიდი იყო იმიტომ რომ ღირდა ყველაზე იაფი. ცალკე თემაა ასეთი იღბლიანი და იაფი ლულები როგორ გაუძლებენ გრძელვადიან ექსპლუატაციას დ რამდენხანს დაიჭერენ ასეთ სიზუსტეს მაგრამ რაც ჩემით ვნახე იმას გეუბნებით. ქრომს რაც შეეხება, კარგია თუ ის არის და ცუდია თუ გიწევთ ბრძოლა ვიეტნამის ჯუნგლებში და ის არ არის. იმის თქმა მინდა, რომ უამრავი კარაბინი და შაშხანა იყიდება “შავი” ლულებით. 5.56/.223 კალიბრის ვაზნების აბსოლუტური უმეტესობა არ არის კოროზიული და შესაბამისად არ უნდა იდარდოთ ლულის არხის და სავაზნის ზედაპირის დამატებით დაცვაზე. ვიმეორებ კარგია რომ ქრომი იყოს, მაგრამ მისი “1776″-ის ლულაში არ არსებობა მე დიდად არ მადარდებს.
“1776″-ის ზომიერად სქელკედლიანი 16.5-ნი ლულა უზრუნველყოფს 5.56 ვაზნის პოტენციალის ადეკვატურ გამოყენებას და კარგ ბალისტიკას, თუმცა მისი წონის გამო იგრძნობა, რომ სიმძიმის ცენტრი წინ არის გადანაცვლებულია. “გას ბლოკზე” შესრულებული ხიშტის სამაგრი ასევე ზედმეტია. იარაღზე განთავსებულია საღვედეები კონდახზე და “გას ბლოკზე”, რაც უზრუნველყოფს ღვედის ერთნაირად კომფორტულ გამოყენებას ცაციებისთვისაც ან იმათთვის ვინც ისვრის მარცხენა მხრიდან.
სტანდარტული AR-15-ის სიზუსტე, ქარხნული ვაზნის გამოყენებისას, როგორც წესი არ უნდა აღემატებოდეს 9 სმ-ს 100 მეტრზე. რეალობაში, ოპტიკური სამიზნის და კარგი ვაზნის გამოყენებით შესაძლებელია ამ მაჩვენებლის 3-4 სმ-მდე დაყვანა. ტაქტიკური კარაბინისთვის ეს არის საკმარისზე მეტი. მინდა გული დაგწყვიტოთ, მაგრამ ასეთი სიზუსტე დიდი იშვიათობაა “კალაშნიკოვის” კლონებში, რომლებშიც კარგი ხარისხის ლულაც შეიძლება განადგურდეს, როდესაც მას ჩააყენებენ გადაბრეცილ ტრუნიონში და გადაუჭერენ დენთის აირების ბლოკს და წინა სამიზნე მოწყობილობის ბაზას., და თან ამას ისე გააკეთებენ, რომ კორას არ ეყოფა შესწორებების მარაგი რომ კომპენსირება გაუკეთოს მრუდედ ჩაყენებულ ლულას და სამიზნე მოწობილობის ბაზას. ამის ფონზე AR-15 თავისი “რბილი” პირდაპირ შეფრქვევის სისტემით და ლულით, რომელსაც არაფერი არ უშლის ხელს გამოავლინოს თავისი სიზუსტის მაქსიმუმი, “კალაშნიკოვთან” შედარებით არის, როგორც ლეპტოპი საბეჭდ მანქანასთან შედარებაში.
დაიმედებული ამ ინფორმაციით ჩვენ გავეშურეთ სასროლეთზე. მინდა გითხრათ რომ ეს ნაწილი სტატიის დაიწერა სულ ბოლოს, ამიტომ ცხადია ჩვენ გვაინტერესებდა გაამართლებდა თუ არა “1776″ ჩვენ მოლოდინებს. არავის ეჭვი არ ეპარებოდა რომ FN-ის იარაღი იმუშავებდა საიმედოთ, მაგრამ ყველას გვაინტერესებდა როგორ სიზუსტეს გვაჩვენებდა. რას უნდა ელოდო სტანდარტული AR-15-დან ჩვენ უკვე დავწერეთ. ჯერ უნდა გასწორებულიყო მექანიკური სამიზნე მოწყობლობა, შემდეგ სიზუსტის დასადგენად დროებით უნდა დაგვეყენებინა 1-4×32 Bushnell სკოპი, რომელიც “ვისესხეთ” მეორე AR-15-სგან. მექანიკის გასწორებას დაჭირდა რამდენიმე წუთი. მიყვარს როდესაც იარაღი ადვილად სწორდება და არ არის საჭირო წავლება, დროს და ვაზნების ზედმეტი ხარჯვა. წინა სამიზნეს ხელის ხლება არ დაჭირდა ხოლო BIUS-ს დაჭირდა რამდენიმე კლიკი საჭირო ჰორიზონტალური შესწორების შეტანის მიზნით. 50 მეტრზე გასწორებისას რკინებით ჩვენ მივიღეთ ზუსტად 30მმ-ნი ჯგუფი. თქმაც არ უნდა, რომ AR-ის სტანდარტული სასხლეტი არ გამოდგება ზუსტი სროლისთვის, მაგრამ ადეკვატურია ტაქტიკური კარაბინისთვის. სასხლეტი არის ერთ საფეხურიანი, საკმაოდ გრძელი სვლით და მძიმე, მაგრამ ნარნარი, “ხრაშუნის” გარეშე. ასეთი სასხლეტის მოთვინიერება შეიძლება საკმაოდ რთული აღმოჩნდეს ახალბედა მსროლელისთვის, მაგრამ როგორც კი მიხვდებით სასხლეტის დამუშავების სწორ ტექნიკას საქმე სწრაფად წინ წავა და ჯგუფები “ჯადოსნურად” შემჭიდროვდება.
სროლით ტესტირება ხდება დაწოლილი მდგომარეობიდან და მოუმზადებელი პოზიციიდან. ისე, როგორც შეიძლება რომ მოგიწიოს ტაქტიკური/თავდაცვითი კარაბინის გამოყენება, თუ ამის საჭიროება დადგება. არავითარი ბენჩები, ბიპოდები (თუ ის არ არის იარაღის განუყრელი ნაწილი) სადგარები და მაგიდები რომლის ქვეშ შეგიძლია მოათავსო ღიპი რომ ხელს არ გიშლიდეს. თუ ამის შესაძლებლობა არის შესაძლებელია მჭიდზე დაყრდნობა.
50 მეტრის შემდეგ დადგა 100 მეტრზე სროლის ჯერი. 4 გადიდებიანი “ბაშნელი” ცხადია არ არის საუკეთესო არჩევანი იმისთვის, რომ ბოლომდე ნახო სიზუსტის პოტენციალი მაგრამ თუ სამიზნე კონტრასტულია და ძალიან პატარა არ არის, როგორც წესი შესაძლებელია ძალიან კარგი ჯგუფების მიღება. 60 გრანიანი Hornady V-max-ით მივიღეთ 5 სმ-ნი ჯგუფი, სტანდარტული 62 გრანიანი FMJ ვაზნით 5სმ, 69 გრანიანი SMK – 5.5 სმ. სტაბილური სიზუსტე სხვადასხვა ვაზნებით სროლისას, ფლაიერების არ არსებობა, საიმედოობა, ასეთი შედეგით არ შეიძლება რომ იყო უკმაყოფილო. შესაძლებელია ჯგუფების შემჭიდროება? უდაოდ. კარგი ოპტიკა, კარგი სასხლეტი, კარგი სადგარი, ცოტა ექსპერიმენტირება სხვადასხვა მუხტებით და დარწმუნებული ვარ ეს იარაღი სიზუსტით მიუახლოვდება საასპარეზო შაშხანას. ჩვენ გეგმებშია “1776-ის ეტაპობრივი მორგება მსროლელზე, “აბკატკების” ვუდუს, ფანატიზმის და რადიკალური კასტომიზაციის გარეშე, იმისთვის რომ შევინარჩუნოდ კარაბინის მსუბუქი წონითი კატეგორია და ტაქტიკური/თავდაცვითი კარაბინის ფორმატი. კარგი ღვედი, “შუქი” და ოპტიკა, არის ის რაც გვაქვს გეგმებში. დამატებითი ტესტირება 200 და 300 მეტრზე ასევე დაგეგმილია და სტატია განახლდება შესაბამისად. რა თქმა უნდა არანაირ დაბრკოლებას , სროლის დროს ადგილი არ ჰქონდა, იარაღმა საათივით იმუშავა, როგორც ეს მოსალოდნელი იყო. მგონი აზრი არ აქვს კიდევ ერთხელ AR-15-ის ერგონომიკაზე და სროლისუნარიანობაზე საუბარს. მიუხედავად იმისა, რომ იარაღი იწონის სულ რაღაც 2.9კგ-ს და არის ბუმბულივით მსუბუქი, უკუცემა მინიმალურია. ასეთი იარაღით შეგიძლია თუ გინდა მთელი დღე ტყეში თუ მთაში იხეტიალო და არ მგონია თუნდაც გულში, ჩუმად, ის ერთხელ მაინც დაწყევლო წონის გამო. იარაღის წონა ხშირად არ განიხილება როგორც სერიოზული ფაქტორი, მაგრამ ეს იმის გამო რომ ძალიან ბევრი მსროლელი დღეს ერთი მანქანით მიდის სასროლეთზე და მეორე მანქანით დასეირნობს პოზიციიდან სამიზნეებამდე. ჩვენი ფილოსოფია განსხვავებულია და მიგვაჩნია, რომ იარაღი უნდა იყოს საკმარისად მსუბუქი რომ გაიარო დღეში 10 კილომეტრი და არ მოგინდეს მისი ხევში გადაგდება.
ამჯერად აშშ-ის შეიარაღებული ძალების ძირითადი საბრძოლო შაშხანა არის M4A1, რომლის მიმწოდებელიც არის FN-ი. M4A1 მიუხედავად იმისა, რომ დიდად არ განსხვავდება ვიზუალურად XM177-სგან, რომლითაც მწვანე ბერეტები და “ზღვის ლომები” ომობდნენ ვიეტნმაში, ათი თავით მაღლა დგას ვიდრე მისი წინადმორბედები, უამრავი ძნელად შესამჩნევი ტექნიკური და ტექნოლოგიურ ცვლილების წყალობით. M4A1 დღესდღეისობით არის ყველაზე ბრძოლაში გამოცდილი და ჩემი აზრით საუკეთესო 5.56 კალიბრის საბრძოლო შაშხანა/კარაბინი მსოფლიოში და თუ ეს მადლი ცოტათი მაინც გადმოვიდა FN-ის სამოქალაქო იარაღებზე, მაგას რა ჯობია.
shootrscentral.ge-ს დასკვნა. FN “1776″ არის საბაზისო კომპლექტაციის მქონე მაგრამ არა “ბიუჯეტური” AR-15. შესრულებული მაღალი ხარისხით, კარგი კომპონენტებისგან აწყობილი ის წარმოადგენს კარგ ბაზას ტაქტიკური თუ თავდაცვითი ან თუნდაც “გაზუსტებული” AR-15-ის ასაწყობად, ისე რომ არ იქნება საჭირო მისი ძირითადი კომპონენტების გამოცვლა. მთავარ ნაკლს ჩვენი აზრით წარმოადგენს წინა სამიზნე მოწყობილობის არ არსებობა და მიუხედავად ამისა, რომ ის მიანც დაკომპლექტდა სტანდარტული ტიბჟირით. ყოველლგვარი მოდიფიკაციების გარეშეც, “1776″ თავისი 3კგ-ზე ნაკლები წონით და სტაბილური სიზუსტით არის შესანიშნავი 5.56 კალიბრის თაქტიკური/თავდაცვითი კარაბინი. “1776″ სავსებით შეესაბამება FN America-ს დევიზს ““Military Born, FN Manufactured” (“დაბადებული სამხედროდ, დამზადებული FN-ის მიერ”).
