ჩვენი ტესტი – SIG-Sauer P239

ალბათ იარაღის წარმოების ისტორიაში არ არის უფრო უკეთესი თანამშრომლობის ისტორია, ვიდრე შვეიცარიული SIG-ის და გერმანული „ზაუერის“. ეს ორი კომპანია გაერთიანდა ახალი 9მმ-ნი სამხედრო და პოლიციური იარაღის შექმნის მიზნით, რომელსაც უნდა შეეცვალა შეიარაღებაში მყოფი მოდელი P210, რომელიც დღემდე ითვლება ყველაზე მაღალი ხარისხის 9მმ-ან პისტოლეტად შეუდარებელი ხარისხით, სიზუსტით და საიმედოობით. ასეთი მაღალი მოთხოვნებით შექმნილი იარაღი ორ ქვეყანაში, რომელიც სახელგანთქმულია თავისი მაღალი საწარმოო კულტურით უნდა ყოფილიყო ფენომენალური და ეს ასეც გამოვიდა.  ამ თანამშრომლობის პირველი პროდუქტი იყო ჩინებული “SIG Sauer” P220, ინოვაციური როგორც კონსტრუქციული თვალსაზრისით ასევე გამოყენებული საწარმოო ტექნოლოგიებით. მისი წარმოება დაიწყო 1975 წელს.  ინოვაციების გრძელ სიაში მათ შორის შედიოდა ჩაკეტვის სქემა რომელშიც ბჯენის როლს ასრულებდა სავაზნეს კუთხე, რომელიც თავის მხრივ ებჯინებოდა ექსტრაქციის ფანჯრის კუთხეს. ასევე პისტოლეტი იყენებდა ფოლადის ფირფიტისგან დაბეჭდილ (stamped, штамповка) საკეტს, ხოლო საკეტის გული დამზადებული ფრეზირებით, ფიქსირდებოდა მასში გაყრილი ხვეული შტიფტის მეშვეობით. ამის გამო საკეტი იყო მსუბუქი და მისი წარმოება ჯდებოდა იაფი. ასევე ინოვაციური იყო ნაცვლად იმ დროს პოპულარული მექანიკური მცველისა, ჩარჩოს მარხენა მხარეს ჩახმახის მექანიკური დამშვების ‘დეკოკერის” გამოყენება, რომელიც ერგო პისტოლეტს Sauer 38-ისგან.  მოგვიანებით შესანიშნავ P220-ს მოყვა პრაქტიკულად „ვალტერ პპ“-ს კონცეპტუალური კლონი, მოდელი P230 გათვლილი მოკლე 9მმ-ან ვაზნაზე და შემდგომ მოდელი P225, P220-ის კომპაქტური ვერსია. 70-ნი წლების მიწურულს ახალ კომპანიაში შედიოდა უკვე ნახსენები გერმანული „ზაუერი“ რომელიც “ზოგმა” იყიდა  და ასევე შვეიცარიული სპორტული იარაღების მწარმოებელი “Hammerli”. ამ კომპანიების ისტორიას რომ გადავხედოთ, მივხვდებით რატომ გამოვიდა “P” სერიის პისტოლეტები (ამ სტატიაში “P” სერიას პირობითად ვუწოდებთ პისტოლეტების ოჯახს, რომელიც მოიცავს P220-ის კონსტრუქციაზე დაფუძნებულ მოდელებს მხოლოდ)  ასეთი კარგი. შვეიცარიელებმა SIG-იდან შექმენს ახალი იარაღისთვის გონივრული და ჭკვიანური კონსტრუქცია, გერმანელებმა „ზაუერიდან“ უზრუნველყვეს ტრადიციულად მაღალი გერმანული წარმოების ხარისხი ხოლო სპორტულ იარაღში სპეციალიზირებულ „ჰამერლის“ მიერ დამზადებული ლულების წყალობით P-სერიის პისტოლეტებს ერგოთ შეუდარებელი სიზუსტე.

bdasig

P220, SIG-Sauer-ის პირველი პისტოლეტი. კალიბრი 9×19 Luger, ერთ რიგიანი მჭიდის წყალობით პისტოლეტი თხელია. ტარი ძალირან ერგონომიულია. იარაღი გამოირჩევა შესანიშნავი სიზუსტით და საიმედოობით.  სურათზე ასახული პისტოლეტი არის ადრინდელი მოდელი იმპორტირებული აშშ-ში “ბრაუნინგის” სავაჭრო ნიშნის ქვეშ. ყურადღებას იქცევს პისტოლეტის უნაკლო შესრულება და “ევროპული” მჭიდის ღილაკი განლაგებული ტარის ძირში. 

ახალი გერმანულ-შვეიცარიული პისტოლეტები პირველი შეხედვით არანაირად არ გავდნენ ტიპიურ იმ დროინდელ ევროპული წარმოების იარაღებს, პისტოლეტები იყო გაბარიტული, დაკუთხული ფორმებით, იყენებდნენ პლასტმასის სალოყეებს და მსუბუქ შენადნობებს. თავდაპირველად იმპორტირებული აშშ-ში „ბრაუნინგის“ სავაჭრო ნიშნის ქვეშ, პისტოლეტებს ზომიერი წარმატება ხვდა წილად და მხოლოდ მას, მერე რაც 1985 წელს „ზიგ ზაუერმა“ დაარსა აშშ-ში SIGARMS Inc. და დაიწყო ექსპანსია ამერიკულ ბაზარზე, ამ პისტოლეტებმა მიიღეს ის აღიარება, რომელსაც იმსახურებდნენ. 2004 წლამდე ამ მწარმოებლის პისტოლეტები მეტ ნაკლებად სტანდარტულად გამოიყურებოდნენ, უმეტესობა დეტალების ჩარჩოების ცათვლით კვლავ მზადდებოდა გერმანიაში მაგრამ მას მერე რაც 2004 წელს  კომპანიამ დაიწყო წარმოების მოწყობა აშშ-ში “ზიგ ზაუერის” პისტოლეტების იერსახე რადიკალურად შეიცვალა. გაჩნდა “ლიმიტირებული” სერიები, პისტოლეტები უცნაური დაფრავებით და ათასი დეტალით რომელთა მიზანი იყო პისტოლეტის გამორჩევა. ზოგი ამას უკავშირებს ამ კომპანიაში რონ კოენის გადასვლას, რომელიც მანამდე ამერიკულ “კიმბერში” მუშაობდა, ხოლო “კიმბერი” ცნობილი იყო თავისი “მოხატული” და მდიდრულად გაფორმებული პისტოლეტებით. ამ პერიოდიდან “ზიგებზე” ასევე გაჩნდა პიკატინის სამაგრი და “კუდი” ჩარჩოზე რომელიც პიკატინის სამაგრისგან განსხვავებით რბილად რომ ვთქვათ იყო ზედმეტი და აბსოლუტურად არანაირი ფუნქციის მატარებელი არ იყო. დღეს გაყიდვებით “ზიგ-ზაუერის” პისტოლეტები აშშ-ში მეორე ადგილზეა და მხოლოდ გლოკს უთმობენ პოზიციებს.  ამჯერად “Sig Sauer Inc” არის ცეცხლსასროლი იარაღის მსხვილი მწარმოებელი, 800 კაციანი შტატით და ასევე გარდა თანამედროვე წარმოებისა ასევე გააჩნია სახმელეთო და საზღვაო სასწავლო ცენტრი აშშ-ში.

beaversig

ძველი სტილის ჩარჩო მარცხნივ, ახალი მარჯვნივ.  

ჩვენ უკვე ვწერდით „ზიგ-ზაუერის“ სხვა მოდელებზე, P226-ზე და SP2022-ზე, გვქონდა ჩვენ ასევე ძალიან ადრე P229-ის და P220-ის ტესტირების საშუალებაც. ამჯერად ჩვენი შესწავლის ობიექტია კიდევ ერთი „ზიგ-ზაუერის“ პისტოლეტი მოდელი P239. კომპაქტური 9მმ-ნი პისტოლეტი, დღეს იშვიათი ერთ-რიგიანი 8 ვაზნიანი მჭიდით.

ჩვენი პისტოლეტი გერმანიაში გამოშვებული იარაღია, სავარაუდოთ 90-ნი წლების ბოლოს. გამოშვების პერიოდიდან გამომდინარე ის ატარებს ხარისხის და დეტალებისადმი ყურადღების ისეთ ნიშნებს, რომელიც დღეს უბრალოდ აღარ გვხვდება ასეთ იარაღში. დამაბრუნებელი ზამბარის ღერძი რკინის არის, მჭიდის ღილაკი დაფარულია უნაკლოდ შესრულებული „ჩეკერინგით“. ერთადერთი რაც პისტოლეტში არის პლასტმასის, არის მხოლოდ ტარის სალოყეები. პისტოლეტი შიგნიდან და გარედან უნაკლოდ არის შესრულებული. საკეტი დაფარულია შავი დამცავი საღებავის სქელი ფენით. ამჟამად “ზიგ-ზაური” იყენებს დაფარვას, რომელსაც „ნიტრონს” ეძახის, მაგრამ ადრე პისტოლეტების საკეტების ნაწილი იღებებოდა ან იყო ოქსიდირებული. წლების განმავლობაში დაფარვები პისტოლეტებზე იცვლებოდა და ეხლა უმეტესობა P სერიის “ზიგები” არიან ანოდირებული ალუმინის ჩარჩოთი და უჟანგავი რკინის საკეტით, რომელიც იფარება “ნიტრონით”. ის რასაც “ზიგი” ეძახის “ნიტრონს” არის ვაკუუმში დაფრქვევის ტექნოლოგია, რომელიც ქმნის რკინის ზედაპირზე თხელ დამცავ ფენას და ამ სამუშაოს “ზიგ ზაუერისთვის”  ახორციელებს კომპანია “იონბონდი”. დაფარვა კარგად უძლებს ბუდეში ტარებით და ჩადება-ამოღებით გამოწვეულ ცვეთას მაგრამ არც ისე მდგრადია მყარ ზედაპირებთან შეხებისას.  ის ასევე საერთოდ არ ირეკლავს შუქს.

ჩვენი პისტოლეტი, ჩვენ შევიძინეთ მეორადი. მიუხედავად იმისა, რომ იარაღი არ იყო ახალი და გარედან ცვეთის ან უფრო ზუსტად უხეში მოპყრობის ნიშნები ქონდა, შიგნიდან იარაღი პრაქტიკულად ახალი ჩანდა, რამაც გადამაწყვეტინა ამ იარაღის შეძენა.  ჩემი აზრით ასეთი გარიგება არის საუკეთესო ვარიანტი პისტოლეტის შეძენის, ადამიანისთვის, რომელსაც უნდა კარგი იარაღი მაგრამ არ უნდა ბევრის გადახდა. ასეთი „ჩამოწერილი“ პისტოლეტები არის საუკეთესო შენაძენი, როდესაც იარაღს არ ადევს დიდი ფასი გარეგანი ცვეთის ნიშნების გამო მაგრამ, უმეტესობა ასეთი იარაღების, როგორც წესი ტექნიკურად იდეალურ მდგომარეობაში არიან. ჩვენი „ზიგი“ იყო ინკასაციის იარაღი და როგორც ჩანს მაგ იარაღიდან საერთოდ არ ისროდნენ, და ის იდო ან სავარძლის ქვეშ ავტომანქანაში ან ე.წ. „ბარდაჩოკში“, იმიტომ რომ ცვეთის ასეთი ნიშნები ნამდვილად არ იყო გამოწვეული ბუდეში მისი ტარებით. მას მერე რაც იარაღის დათვალიერებამ გამოავლინა აბსოლუტურად საღი ლულა, მჭიდი და ზამბარები, გადაწყვეტილება შეძენაზე მალევე იქნა მიღებული. კარგმა კაცმა დამითმო ეს პისტოლეტი სულ რაღაც 1000 ლარად. მე დავრეკე “ზიგ-ზაუერის” საფირმო მაღაზიაში თბილისში, სადაც მაცნობეს, რომ ახალი P239 ღირდა 1437 დოლარი!

sdsdf7777

არაპრეზენტაბელური იერახის ქვეშ იმალეებოდა პრაქტიკულად ახალი (ტექნიკური თვალსაზრისით) პისტოლეტი. ხშირად ასეთ ნატანჯ პისტოლეტებზე გვხვდება უფრო სერიოზული ნაკლები, დაჭეჭყილი (ალუმინის) ჩარჩო, რომელიც ცუდათ იტანს დავარდნებს, იგივე მიზეზის გამო დაზიანებული ლულის გამოსასვლელი, უხეში წმენდის კვალი ლულის არხში, კოროზია, დამჯდარი ზამბარები, დაზიანებული მჭიდები და ა.შ. ჩვენ შემთხვევაში ერთადერთი ნაკლი იყო გაქუცული დაფარვა. 

P239 არის პრაქტიკულად იდენტურია P სერიის სხვა პისტოლეტებთან თავის კონსტრუქციით და მართვის ელემენტების განლაგებით. ის ასევე იყენებს ჩარჩოზე განლაგებულ „დეკოკერს“, საკეტის შემაკავებელი ასევე შედარებით უკან არის განლაგებული. ჩარჩო ალუმინის არის, დამრტყმელ-სასხლეტი მექანიზმი იგივე არის რაც P სერიის სხვა პისტოლეტებში ანუ ორმაგი/ერთმაგი მოქმედების, იგივე ეხება ჩაკეტვის სქემას. გამოყენების /დანიშნულების ფილოსოფიით ყველაზე ახლოს მასთან დგას კლასიკური  P225, კომპაქტური 9მმ-ნი პისტოლეტი, რომელიც ისევე როგორც P239 იყენებს 8 ვაზნიან ცალ რიგიან მჭიდებს. მაგრამ ამავე დროს უფრო თანამედროვე P239 გათვლილია უფრო ძლიერ კალიბრებზეც .40 S&W და .357 SIG. ამის გამო საკეტი ამ პისტოლეტზე არის ფრეზირებული და უნდა ვივარაუდოთ, რომ რესურსი 9მმ-ნი P239-ის უფრო მაღალია ვიდრე P-225-ის, რომელიც იყენებს „დაბეჭდილ“ (stamped) საკეტს და გათვლილია და გამოდის მხოლოდ კალიბრში 9×19.

sigtopslide

ჩაკეტვა სავაზნეს და საექსტრაქციო ფანჯრის კუთხეებზე პირველად განხორციელდა P220-ზე და დამზადების სიმარტივის და საიმედოობის გამო ჩაკეტვის ეს სქემა გამოიყენება უამრავ სხვა პისტოლეტში. 

„ზიგ ზაუერის“ განმარტებით P239 არის „პერსონალური“ ზომის იარაღი, რომელიც შეიქმნა ძალოვნების მოთხოვნით, როგორც კომპაქტური, დამხმარე იარაღი ფარული ტარებისთვის. იგივე P225-თან შედარებით მისი საკეტი უფრო თხელია, ტარი უფრო მოკლე. პისტოლეტი მაქსიმალურად ოპტიმიზირებულია ფარული ტარებისთვის მაგრამ ჩვენ მას ვერ ვუწოდებთ პატარა ან მსუბუქ იარაღს. მისი წონა 714 გრამია რაც უტოლდება ორ რიგიანი მჭიდის მქონე სხვა პისტოლეტებს პოლიმერის ჩარჩოთი. ლულის სიგრძე 91მმ-ია. ლულა კლასიკური ხრახნებით არის. მიუხედავად ამისა პისტოლეტი ზომიერად თხელია ხოლო მისი მოკლე და ვიწრო ტარი ხელს უწყობს კომფორტულ ფარულ ტარებას.

ისევე როგორც სხვა პისტოლეტები P239 არ იყენებს მექანიკურ მცველს და ამის მაგივრად გააჩნია ოთხი ავტომატური დაცვის მექანიზმი, დამრტყმელის მცველი, სასხლეტის ბერკეტის დისკონექტორი, ჩახმახის ინტერცეპტორი და ასევე “ზიგ ზაუერში” თვლიან, რომ დეკოკერი ასევე არის ერთ-ერთი უსაფრთხოების უზრუნველყოფის ფუნქცია.

ყველა „P“ სერიის „ზიგ-ზაუერი“ პრინციპში იყოფა ორ დიდ ჯგუფად (საქართველოსთვის მაინც), მოდელები „ნაბეჭდი“ საკეტით და ფრეზირებული საკეტით. ჩვენთან პისტოლეტი “დაბეჭდილი” საკეტით უფრო ხშირად გვხვდება. ამავე დროს ფრეზირებული საკეტი გათვლილია უფრო ძლიერ ვიდრე 9მმ „ლუგერი“ ვაზნაზე და ბოლო დროს პრაქტიკულად ყველა “ზიგ-ზაუერის” პისტოლეტი გამოდის ფრეზირებული საკეტით. მათი გარჩევა ძალიან ადვილია, ადრინდელი საკეტები ორ  კომპონენტიანია საკეტი და მასში ჩასმული საკეტის გული, გარედან ექსტრაქტორი არ ჩანს, საკეტში გაყრილი პინი არის ხვეული. ფრეზირებული საკეტი ამოჭრილია რკინის ნაჭრიდან და “მონოლითურია”, ექსტრაქტორი გარედან არის განლაგებული, პინი არის ასევე ფრეზირებული (ვინც ვერ გაიგეთ ხვეულ პინს გვერდიდან რომ შეხედოთ ის არის ნასვრეტიანი ხოლო ფრეზირებულს ნასვრეტი არ აქვს). ჩემი მოკრძალებული აზრით, 9მმ-ნი “ზიგი” უმჯობესია იყოს ადრინდელი გამოშვება. იარაღი უფრო მსუბუქია, უკეთესი ბალანსი გააჩნია, დამზადების ხარისხი უმაღლესია ხოლო ფასი ბევრად ნაკლებიც არის, როგორც წესი. მე არ მინდა სპეკულირება ამ თემაზე მაგრამ ჩემი აზრით გერმანული (დასავლეთ გერმანული) “ზიგ-ზაუერები” არიან გამორჩეულები ხარისხით და შესრულებით. მას მერე რაც წარმოება ჯერ გაიყო და შემდეგ ამერიკაშიც ცალკე დაიწყო, პისტოლეტები ისე კარგად არ გამოიყურებიან და ბევრი თვლის რომ ხარისხის სტანდარტმაც დაიწია. მე ვერვ ვუარყოფ ამას და ვერც დავადასტურებ, ყველა “ზიგი”, რომელმაც ჩემ ხელში გაიარა ყველა კარგად მუშაობდა, იყო ზუსტი, საიმედო და ხარისხიანი, თუმცა მსუბუქი საკეტის და საუკეთესო შესრულების გამო ჩემი ფავორიტებია ადრინდელი “ზიგ ზაუერები”.

მოთხოვნამ უფრო ძლიერ კალიბრზე გათვლილ იარაღზე განაპირობა “ზიგ-ზაუერის” მოდელების გამაში ახალი პისტოლეტების: P229 და P239-ის გამოჩენა მიუხედავად იმისა, რომ ანალოგიური გაბარიტების პისტოლეტები ზიგ-ზაუერს უკვე ქონდა, P228 და P225 შესაბამისად. როგორც უკვე აღვნიშნე, ახალ მოდელებს ქონდათ შედარებით მძიმე და უფრო ძლიერი საკეტები და ასევე გაძლიერებული ჩარჩოები. მას მერე, რაც P229 გახდა ხელმისაწვდომი 9მმ-ან კალიბრშიც, P228-ის წარმოება საერთოდ შეწყდა. აღსანიშნავია, რომ წარმოების ხარჯების შემცირების და უნიფიკაციის მიზნით P229-მ მიიღო ერთი ზომის ჩარჩო ყველა კალიბრისთვის, რის გამოც შესაძლებელი გახდა მისი ტევადობის გაზრდა 15 ვაზნამდე რაც უფრო შეესაბამებოდა თანამედროვე სტანდარტებს. P225-ის წარმოება ასევე შეწყვეტილი იყო და განახლდა არც ისე დიდიხნის წინ. მიზეზი ამისა არის ამ პისტოლეტის პოპულარობა და მთელი თაყვანისმცემელების კულტი რომელიც ამ მოდელის ირგვლივ შეიქმნა. პისტოლეტი ფასობს ძალიან დაბალი წონის, მაღალი სიზუსტის, ერგონომიკის და კომპაქტური გაბარიტების გამო. P239-ის წარომება არ შემწყდარა და ეს პისტოლტი დღემდე გამოდის. ამჟამად P239 ხელმისაწვდომია გარდა სტანდარტული კონფიგურაციისა ასევე  უჟანგავი საკეტით (დაფარვის გარეშე), მხოლოდ ორმაგი მოქმედების დამრტყმელ-სასხლეტი მქანიზმით (DAK), სამ კალიბრში (9×19, .40S&W, .357 SIG), ტაქტიკურ ვარიანტში გრძელი ლულით საპრესორის დასაყენებლად, ასევე მოდელი SAS დამრგვალებული კუთხეებით უფრო კომფორტული ტარებისთვის და მოდიფიკაცია Scorpion, შეღებილი ქვიშის ფერში, განსხვავებული სალოყეებით, SRT სასხლეტით (სასხლეტი მოკლე რესეტით).

sigstsights

P239-ს ასევე ერგო ალბათ საუკეთესო სტანდარტული რკინის სამიზნე მოწყობილობები, რომელიც ოდესმე დაყენებულა პისტოლეტზე. ისინი დიდია, ადვილად დასანახია, კარგად ატარებენ შუქს.

.

როდესაც საქმე მივიდა სროლამდე, გამოცდილება გვკარნახობდა, რომ არც თუ ისე კარგი ბალანსი, მაღალი ლულის ღერძი და „ზიგის“ საფირმო გრძელი რესეტი გარკვეულ პრობლემებს შექმნიდა. მიუხედავად ამისა შედეგები მაინც კარგი მივიღეთ. P239 არ არის „რეის განი“ და სპორტული „ბლასტერი“, მაგრამ თავის ფუნქციას ის მშვენივრად ასრულებს. პისტოლეტს გააჩნია შესანიშნავი სიზუსტე, სწრაფი სროლისას ის ასევე ეფქტურია, ორმაგი გასროლების რეჟიმში “სპლიტები” არ არის ძალიან მოკლე (დრო გასროლიდან გასროლამდე) მაგრამ მიუხედავად ამისა ასეთ რეჟიმშიც ეფექტური თავდაცვითი სროლა შესაძლებელია. მიუხედავად ვიწრო და თხელი ტარისა იარაღი დამაკმაყოფილებლად კომფორტულად ზის ხელში და იძლევა საშუალებას ორივე ხელის ეფექტური გამოყენების. რა თქმა უნდა მოკლე და ვიწრო ტართან მძიმე ფრეზიერებული საკეტის გამოყენება დაარღვია ბალანსი და პისტოლეტის ჭერისას იგრძნობა საკეტის წონა

13106703_274006629608168_856473373_o

12 იარდზე სროლისას პისტოლეტმა შესანიშნავი სიზუსტე აჩვენა კომპაქტური პისტოლეტისთვის. სამი მუხტიდან საუკეთესო აღმოჩნდა Magtech-ის 124 გრანიანი ტყვიით აღჭურვილი ვაზნები, რაც ეწინააღმდეგება შედეგებს, რომლებსაც ჩვენ ადრე ვიღებდით რა დროსაც ეს ვაზნა ყოველთვის იყო ყველაზე უარესი სიზუსტის მხრივ.  შესაძლებელია საქმე არის ახალ პარტიაში, რომელიც იყიდება ღია ცისფერი ყუთებით . 

sdfg

ორმაგი  (double tap) გასროლებით 6 მეტრიდან ასევე დამაკმაყოფილებელი შედეგი მივიღეთ. P239 ითხოვს კონცენტრაციას და არ პატიებს შეცდომებს, რაზეც მეტყველებს ერთი აცილება, უჩვეულო მსროლელისთვის ახლო მანძილის გათვალისწინებით. 

dgdsg

12 იარდიდან სწრაფი გასროლები (კონტროლირებადი ორ-ორი გასროლა) იყო ძალიან ადვილი.

ghf74321

ტესტირება ვაზნების მონელებაზე იარაღმა ასევე ჩააბარა წარმატებით.  ერთ მჭიდში მოვათავსეთ 90, 115 და 124 გრანიანი მთლიანი გარსით დაფარული ვაზნები, ორი ვაზნა კონუსური ტყვიით, ერთი ვაზნა ექსპანსიური 147 გრანიანი ტყვიით და ასევე ერთი ფრაგმენტირებადი ვაზნა.  დაბრკოლებას ადგილი არ ქონია.

სასხლეტი როგორც ყველა „ზიგ“-ზე კარგი გამოდგა, გრძელი „რესეტი“ დიდიხანია “P” სერიის „საფირმო“ ნიშანია და ამაზე წუწუნი არ ღირს. აღსანიშნავია, რომ ორმაგ რეჟიმში სასხლეტის 10 ფუნტიანი წონა ჩვენი აზრით ცოტათი უფრო მეტია ვიდრე უნდა იყოს.  ასევე თავის შეგვახსენა “P” სერიის კიდევ ერთმა საფირმო თვისებამ, საკეტის შემაკავებელმა, რომელიც განლაგებულია ისეთ ადგილას, რომ ადვილად ექცევა მარჯვენა ხელის დიდი თითის ქვეშ, რის გამოც პისტოლეტის საკეტი შესაშური პერიოდულობით არ რჩებოდა ღია ბოლო ვაზნის გასროლის შემდეგ. ექსტრაქცია იყო ძალიან პოზიტიური და ერთგვაროვანი, მასრებს არ ეტყობოდა რამე ანომალიური დეფექტები. პისტოლეტი მუშაობდა როგორც შვეიცარიული საათი და სხვას არც შეიძლება ველოდებოდეთ ამ მწარმოებლის იარაღებისგან.

მთლიანობაში იარაღი გამოირჩევა კარგი სროლისუნარიანობით, ის არ ბრწყინავს, არ გვაოცებს ის უბრალოდ აკეთებს თავის საქმეს და მეტი ასეთ იარაღს არც მოეთხოვება. მექნიკური თვალსაზრისით P239 არის სრულყოფილი იარაღი. არაფერი ამ იარაღზე არ თამაშონს, არ ხმაურობს, ყველა მართვის ელემენტი მუშაობს იდეალურად.

რაც შეეხება გერმანული და ამერიკული “ზიგების” შედარებას უნდა შევეგუოთ იმ ფაქტს რომ დღევანდელი პისტოლეტები ისე აღარ გამოიყურებიან როგორც თუნდაც 10-15 წლის წინ. მწარმოებლები მაქსიმალურად ცდილობენ ხისტი კონკურენციის პირობებში დაწიონ ფასი და შეამცირონ ხარჯი. პირადად ჩემი აზრია, რომ საღი გერმანული ან აღმოსავლეთ გერმანული “ზიგი” კარგ ფასად ბევრად უკეთესი შენაძენია ვიდრე ახალი გამოშვების, რომლებიც ძალიან ძვირები ღირს. რაც შეეხება “ზიგ ზაუერის” ახალი თაობის პისტოლეტებს, P250-ს, P320-ს და ასე შემდეგ ჩემი აზრით ეს კარგი იარაღებია მაგრამ მათ ყველას აკლია “ზიგ-ზაუერის” “ჯადო” …

ბოლოს როდესაც ჩვენ დავრწმუნდით, რომ პისტოლეტი კარგია, ჩვენ გადავწყვიტეთ, რომ ის იმსახურებდა აღდგენას და თუნდაც მსუბუქ კასტომიზაციას. შედეგი აღდგენის ჩვენი აზრით ღირდა შრომად. პისტოლეტი დაიფარა Duracoat-ით, ჩარჩო მუქი მწავენე ფერის გახდა, საკეტი შავი. დამაბრუნებელი ზამბარის და სალოყეს ხრახნების ხელახალი ოქსიდირება მოვახდინეთ. ლულის ფოლადმა საკმაოდ უჩვეულო ფერი მიიღო, ბრინჯაოს და მდგოვის ფერის ნარევი, ალბათ იმიტომ რომ ნაწილობრივ უჟანგავი ფოლადის გამოყენების გამო. ამის გამო ის იდეალურად მოუხდა პისტოლეტს. დამატებით ჩვენ დვაკარით მჭიდის ხუფს წებოვანი აბრაზიული ფირი ხოლო წინა სამიზნე შევღებედ წითლად.  შედეგად ჩვენ მივიღეთ აბსოლუტურად უნიკალური, „კასტომიზირებული“ პისტოლეტი.

dfl98989

1000 ლარად და ცოტა შრომის ფასად ჩვენ მივიღეთ გამორცეული, განსაკუთრებული იარაღი, რომელიც გაცილებით უფრო მეტი ღირს. 

shooterscentral.ge-ს დასკვნა. SIG-Sauer P239 არის კარგი იარაღი მაგრამ შედარებით დიდი მასის, გაბარიტების და ერთ-რიგიანი მჭიდის გამო, ის ვერ ჯდება კარგად იმ ტრენდში, რომელიც დღეს არსებობს თავდაცვით იარაღში. დღეს ასეთი გაბარიტების და მასის პისტოლეტის წარმოება ერთ-რიგიანი მჭიდით უბრალოდ არ არის მიღებული. მიუხედავად ამისა, P239-ს გააჩნია ყველა ის თვისება, რის გამოც პოპულარულია „ზიგ-ზაუერი“, ხარისხი, გამძლეობა, სიზუსტე, საიმედოობა. კომპაქტური 9მმ-ნი პისტოლეტი ტრადიციული ორმაგი/ერთმაგი მოქმედების დამრტყმელ სასხლეტი მექანიზმით და ანალოგიური ხარისხის, არც ისე ბევრია, მაგრამ თუ თქვენ არ გაქვთ პრობლემა პოლიმერის ჩარჩოიან “სტრაიკერებთან“, ბევრი უკეთესი ალტერნატივა არსებობს, რომელიც თან ბევრად უფრო იაფიც ღირს. 1430 დოლარი ერთ-რიგიან 9მმ-ან სტანდარტული შესრულების პისტოლეტში არანორმალურად დიდი ფასია. ასევე  ჩვნი აზრით P239 ხდება მისაღები მხოლოდ კალიბრში .40S&W ან .357 SIG, 9მმ-თვის ეს იარაღი ზედმეტად დიდია.



2 Responses to “ჩვენი ტესტი – SIG-Sauer P239”

  1. giorgi says:

    zig zaueris safirmo magazia sadaa shegidzliamitxra?tbilishi am firmismodelebs sad yidian?

  2. Shooter says:

    ადრე იყო კოლმეურნეობის მოედანზე GTC-ში მეორე სართულზე ეხლა მგონი დახურულია მაგრამ აპირებდნენ გახსნას. ფეისბუქ გვერდიც აქვთ და მანდ იკითხეთ

დატოვეთ კომენტარი