10 მოკლელულიანი იარაღი რომელმაც “ვერ გაამართლა მოლოდინი”.

მოკლე-ლულიანი იარაღი იქნება ეს პისტოლეტი თუ რევოლვერი ფასობს პირვლ რიგში მისი კომპაქტური ზომების გამო, რაც გვაძლევს საშუალებას ეს იარაღი მუდამ თან ვიქონიოთ და ვატაროთ ფარულად.  ყველა პისტოლეტის და უმეტესობა რევოლვერების კალიბრების საკმაოდ სუსტია რაც განპირობებულია პირველ რიგში იმით რომ ეს კალიბრები გამოიყენება შედარებით მცირე ზომის იარაღში. ის თუ რამდენად დაცულია ბალანსი კალიბრის სიძლიერის, კომპაქტურობის და სროლისუნარიანობის შორის განაპირობებს ამ თუ იმ მოკლელულიანი იარაღის წარმატებულობას. რა თქმა უნდა იგულისხმება რომ იარაღი საკმარისად ზუსტია და საიმედო. ამ რეიტინგში ჩვენ წარმოგიდგენთ 10 პისტოლეტს, რომელიც სხვადასხვა მიზეზების გამო ვერ დაიმკვიდრეს ადგილი სეგმენტში, რომელიც მოიცავს პრაქტიკულ მოკლელულიან იარაღს.

1.       Vz.61 “Scorpion”

csavz

როგორც წესი იარაღის წარუმატებლობის ერთ-ერთი მთავარი მიზეზი ყოველთვის ხდება არაადეკვატური ვაზნა, რომელიც ან არ არის საკმარისი იმ დანიშნულებისთვის რისთვისაც იარაღი პროექტირდებოდა ან უბრალოდ ხარვეზიანია. ზუსტად უცნობია რატომ აირჩიეს ჩეხებმა მაინც და მაინც სუსტი ვაზნა რომლის 5 გრამიანი ტყვიის ენერგია სულ რაღაც 220 ჯოულს შეადგენდა, მაგრამ იარაღი გამოვიდა უდაოდ საინტერესო, სპეციფიური იერსახით, კარგი სროლისუნარიანობით მაგრამ სუსტი ვაზნის გამო ნაკლებად ეფექტური. „სკორპიონის“ პარტიები მალევე მოხდა სოციალისტური ჩეხოსლოვაკიიდან არალეგალური იარაღის ბაზარზე და გამოყენებული იქნა ბევრ გახმაურებულ ტერორისტულ აქტში. შემდგომ ამ იარაღის „სამოქალაქო“ ვარიანტები გახდა ხელმისაწვდომი ჩვეულებრივი ადამიანებისათვის და ეს იარაღი სპეციფიური იერსახის, ტერორისტული წარსულის და დაბალი ფასის გამო გახდა იარაღის ენთუზიასტის საყვარელი სათამაშო. სუსტი ვაზნა არის ამ იარაღის მთავარი მინუსი, დანარჩენში იარაღი საკმაოდ ღირსეულად გამოიყურება, კონსტრუქციულად დახვეწილი, საიმედო და ზუსტი. ამის გამო თუ სხვა არჩევანი არ არსებობს ამ იარაღის გამოყენება თავდაცვისთვის სავსებით შესაძლებელია თუ გავითვალისწინებთ რომ ის იყენებს დიდი ტევადობის 20 ვაზნიან მჭიდებს.  რაოდენ გასაკვირიც არ უნდა იყოს ეს იარაღი დღემდე წარმოებაშია.

2.    IWI Desert Eagle

DesertEagle50AE

ჩემი დაკვირვებით იერსახე თამაშობს ძალიან დიდ როლს სამოქალაქო იარაღების ბაზარზე. დიდი პროცენტი ჩვეულებრრივი ადამიანების არჩევს იარაღს მხოლოდ იმის მიხედვით თუ როგორ გამოიყურება ის. სამკუთხედი ცხვირის და ვეებერთელა ზომების გამო დეზერტ იგლი არის ყველა კომპიუტერლი თამაშების და „მატრიცის“ მოყვარულების ოცნება. შექმნილი იზრაელში მაგრამ წარმოებული ამერიკაში, განსხვავებით „სკორპიონისგან“ ეს იარაღი არ ღირს იაფი და აშშ-ში მისი ფასი 1000 დოლარს ცილდება. იარაღი დიდია და მძიმეა, მაგრამ ამ შემთხვევაში სიმძიმე არ ნიშნავს საიმედოობას და ეს პისტოლეტი ნამდვილად არ გამოირჩევა ამ თვისებით.  მიუხედავად ამისა ეს იარაღი წარმატებით იყიდება იმიტომ რომ ყოველ წელს უხვად გამოდის ფილმი და კომპიუტერული თამაში სადაც ეს პისტოლეტი ფიგურირებს და მოთხოვნა ყველაზე დიდ და ძლიერ პისტოლეტზე არ მცირდება. გათვლილი ძლიერ ვაზნებზე (.357 მაგნუმ, .44 მაგნუმ, .50 ექშენ ექსპრესი) ის განსხვავებით ამ რეიტინგის სხვა მონაწილეებისგან ძალიან ეფექტურია ცოცხალი ობიექტების წინააღმდეგ გამოყენებისას თუ რა თქმა უნდა სროლის დროს არ გაჭედა. პისტოლეტი გადატენვისთვის იყენებს დენთის აირების ენერგიას ხოლო საკეტი იკეტება და იხსნება ბრუნვით (პრაქტიკულად საიერიშო შაშხანა!)  და ძლიერი ვაზნების გამო  სროლა „დეზერტ იგლიდან“ ძალიან სახალისოა რის გამოც ეს პისტოლეტი ალბათ კიდევ დიდი ხანი დარჩება წარმოებაში.

3.    FN Five-seveN

FNFiveSeven

უჩვეულო კალიბრის გამო (5.7×28), რომელიც შეიქმნა ჯარისკაცის ინდივიდუალური დაცვის საშუალებების დასამარცხებლად, დიდი ფასის, 20 ვაზნიანი მჭიდის და შედარებითი იშვიათობის გამო ეს პისტოლეტი საქართველოში ავტომატურად მოხვდა „საიდუმლო-ვაენნი-ასობავა-ნაზნაჩენია“ კატეგორიაში და სწორედ ამიტომაც საქართველოში ამ იარაღში მეორადი მერსედესის ფასს ითხოვენ და რაოდენ საოცარიც არ უნდა იყოს ხალხი ამ იარაღში სამჯერ მეტს იხდის ვიდრე ის რეალურად ღირს. მეორე ქვეყანა სადაც ეს პისტოლეტი არის ამის გამო პოპულარული არის მექსიკა, სადაც „ფაივ-სევენი“ ნარკოდილერების საყვარელი სათამაშოა.  სამწუხაროდ ნაკლებად ცნობილია, რომ ამ პისტოლეტისთვის განკუთვნილი სამოქალქო ვაზნები განსხვავდება „სამხედრო“ ვაზნებისგან იმით რომ არ გააჩნიათ შიგნით ფოლადის პენეტრატორი რის გამოც ამ პისტოლეტიდან ნასროლი 6 გრამიანი ტყვია წინაღობებში გავლით და ტერმინალური ეფექტურობით დიდად არ განსხვავდება .22WMR-გან, რომელსაც საქართველოში «მაგნუმის გეკოს“ ეძახიან. ამ პისტოლეტის მწარმოებელი კომპანია FN ერთ-ერთი ლიდერია თანამედროვე იარაღის  წარმოებაში და ამიტომაც პისტოლეტი გამოვიდა ზუსტი და საიმედო. როგორც უკვე ვთვქი ამ პისტოლეტის ყველაზე დიდი მინუსი არის მისი ვაზნა, რომელიც შექმნილი იყო იმისთვის რომ გაეხვრიტა სტანდარტულ ჩაფხუტებში და ჯავშანჟილეტებში გამოწყობილი მტრის ჯარისკაცები მესამე მსოფლიო ომის დროს. ბუნებრივია ასეთი იდეებით შექმნილ იარაღს ნაკლეები გამოყენება ექნებოდა სამოქალაქო სექტორში, თუ არ ჩავთვლით ისევ „გაუთვითვნობიერებელი ფანატიკოსების“ ფაქტორს, რომელთა ირაციონალური მიდრეკილება ყველაფერი უცნაურისთვის აცოცხლებს უამრავ კომპანას, რომელიც წესით უკვე არ უნდა იყოს იარაღის წარმოების ბიზნესში. FN-ის პისტოლეტიდან დაბალი უკუცემის გამო სროლა ადვილია და სახალისოა, იარაღი მაღალი ხარსხის არის და რაც მთავარია საიმედოდ მუშაობს. საკითხავი ეფექტურობის მქონე ვაზნის და მაღალი ფასის (როგორც იარაღზე ასევე ვაზნაზე) გამო მისი რეკომენდირება თავდაცვის იარაღის როლზე იქნება არასწორი. პისტოლეტი ზომიერი ენთუზიაზმით იქნა მიღებული სხვადასხვა ქვეყნების სპეც დანიშნულების დანაყოფების მიერ და ჯერ-ჯერობით მიუხედავად იმისა, რომ ეს პისტოლეტი 1993 წლიდან გამოდის ის კვლავ რჩება ეკზოტიკად.

4.    „Calico“

LIBERTY

როდესაც ვამბობდი რომ „გაუთვითცნობიერებელი ფანატიკოსები“ ხელოვნურ სუნთქვაზე ამყოფებენ მწარმოებელს რომელიც დიდიხანია უნდა გარდაცვლილიყო, პირველ რიგში ვგულისმხობდი “Calico Light Weapons Systems” რომელიც 1990 წლიდან უშვებს ორიგინალურ იარაღს იგივე დასახელებით. ეს ფუტურისტული იარაღი, სპეციფიური იერსახის გამო მოთხოვნით სარგებლობს როგორც მედია ინდუსტრიაში ასევე სამოქალაქო სექტორშიც. მისი უნიკალური იერსახე განპირობებულია იმით, რომ პისტოლეტი იყენებს ორიგინალურ მჭიდებს 50 ცალ 9×19 კალიბრის ვაზნაზე ხოლო მასრების ექსტრაქცია ქვევიდან ხდება. მიუხედავად იმისა, რომ ამ იარაღს ქონდა კარგი ერგონომიკა, და ძალიან დიდი ტევადობის მჭიდი 1990 წლიდან კომპანიამ ვერ მიაღწია იმას რომ იარაღმა დატოვოს წარმოება მუშა მდგომარეობაში და დიდი პროცენტი ამ პისტოლეტების ან საერთოდ არ მუშაობს ან მალე გამოდის მწყობრიდან. პორბლემა უარსდება იმით რომ კომპანია პრაქტიკულად უარს იძახის იარაღის შეკეთებაზე და კლიენტებთან ურთიერთობაზე. მიუხედავად ამისა კომპანია დღემდე არსებობს, მხოლოდ იმიტომ რომ მათ პროდუქტს უნიკალური გარეგნობა აქვს.

5.  АПС

apss1

საქართველო ის იშვიათი ადგილია დედამიწის ზურგზე სადაც მოქალაქეს აქვს შესაძლებლობა ლეგალურად შეიძინოს АПС-ი ქარხნულ მდგომარეობაში ანუ ჯერებით სროლის საშუალების შენარჩუნებით.  სამწუხაროდ ისევე როგორც „სკორპიონი“ “სტეჩკინი” “დაწყევლილი” იყო სუსტი ვაზნით, რომელიც არ შეესაბამებოდა არც იარაღის გამოცხადებულ დანიშნულებას და არც მის წონას და გაბარიტებს. გამოცხადებული ეფექტური სროლის მანძილი 200 მეტრი აღმოჩნდა ზედმეტად ოპტიმისტური და საბჭოთა არმიის ოფიცრები დარჩნენ იმედგაცრუებულები ახალი იარაღის შესაძლებლობებით, რომლის შექმნის კონცეფცია უკვე იმ დროს მიჩნეული იყო არაეფექტურად. პისტოლეტი სულ რარაც 9 წელი გამოდიოდა რის შემდეგაც ის მოხსნილი იქნა შეიარაღებიდან. პისტოლეტი ნაკლებად არის გავრცელებული დანარჩენ მსოფლიოში და განიხილება უფრო როგორც საკოლქციო იარაღი ვიდრე ბრძოლო ინსტრუმენტი. სასაცილო ბუდე კონდახით ამ პისტოლეტიდან სროლა სახალისოა ხოლო ერთჯერად რეჟიმში პისტოლეტი შესანიშნავი სროლისუნარიანობით და სიზუსტით გამოირჩვა. პისტოლეტი საკმაოდ საიმედოც არის. მაღალი ფასი ამ იარაღზე გამართლებულია იმ ფაქტით რომ იარაღი ხელუხლებელია და როგორც წესი ყველა ძალიან კარგ დმგომარეობაშია, იყიდება აუთენტიკური ბუდე-კონდახით და 5 მჭიდით. პრაქტიკული გამოყენება ამ იარაღს არ აქვს, სუსტი ვაზნის, დიდი გაბარიტების და მაღალი ფასის (5000 ლარი) გამო ეს იარაღი არ გამოდგება როგორც სამსახურებობრივი ან თავდაცვის იარაღი ხოლო ავტომატურ რეჟიმში იარაღი პრაქტიკულად უკონტროლოა.

6.    Nagant M1985

nagantrevolver_7

როგორც ყველა იარაღის მოდელს იმ მცირე ასორტიმენტიდან რომელიც ხელმისაწვდომი იყო საბჭოთა კავშირიში ბელგიური ნაგანსაც ხვდა თავისი წილი მითების და ლეგენდების. ერთ-ერთის თანამხმად პარტიზანებს მოწონდათ ნაგანი იმის გამო, რომ მისი ნელი და წვრილი ტყვია  ხვრეტდა ქოხის შუშას და ინარჩუნებდა ტრაექტორიას და საკმარის ენერგიას რომ მოეკლა ქოხში მყოფ ფაშისტი ან პოლიცაი. ასე ეპარებდონენ პარტიზანები მტერს და ქუჩიდან კლავდნენ მას ნაგანებიდან.   რეალობა კი ის არის რომ უკვე შეიარაღებაში მიღებისთანავე ეს რევოლვერი მორალურად მოძველებული იყო, იყენებდა სუსტ ვაზნას, იყო მძიმე და მის გადატენვას მთელი საუკუნე ჭირდებოდა ხოლო კონსტრუქცია ხელოვნურად იყო გართულებული წინ-უკან მოძრავი დოლურათი რომელიც გამორიცხავდა დენთის აირების გაპარვას ლულას და დოლურას შორის. ასეთმა გაუმართლებელმა გადაწყვეტილებამ შეამცირა რევოლვერის საიმედოობა და სანაცვლოდ მისის სუსტი ვაზნა გახდა რამდენიმე ჯოულით ნაკლებად სუსტი. ტრადიციულად რუსეთში იარაღის არადამაკმაყოფილებელი საბრძოლო თვისებები კომპენსირდებოდა საზარბაზნე ხორცის დიდი მარაგებით, რამაც განაპირობა ის საოცარი ფაქტი რომ “ნაგანი” შემორჩა შეიარაღებაში მთელი ერთი საუკუნე.  მიუხედავად თანდაყოლილი ნაკლოვანებებისა ნაგანი არის შედარებით საიმედო და საკმარისად ზუსტი, მაგრამ საშინლად მძიმე სასხლეტის გამო ორმაგ რეჟიმში ამ რევოლვერიდან ეფექტური სროლა პრაქტიკულად შეუძლებელია.  ნაგანის სისტემის რევოლვერები საკმაოდ გავრცელებულია და მსოფლიოს ბევრ კუთხეში გვხდება მაგრამ არსად ყოფილი საბჭოთა კავშირის გარდა ეს რევოლვერი აჩქარებულ გულის ცემას არ იწვევს. მძიმე სასხლეტის გამო სროლა ამ რევოლვერიდან ნაკლებად სახალისოა და მაგიტომ ამ რევოლვერს კოლექციონერები ყიდულობენ და თაროზე შემოდების შემდეგ ივიწყებენ. სროლა ამ რევოლვერიდან მოეწენობა ალბათ მხოლოდ მაზოხისტს, რომელიც კმაყოფილი დარჩება გადატენვის დამრთგუნველი ხანგრძლივობით და სირთულით ისევე როგორც საოცრად მძიმე სასხლეტით.

7.       ПСМ

300Psmp

ხანდახან იარაღი იყიდება მხოლოდ იმიტომ რომ მოცულია მითებით და ლეგენდებით. ყოველშემთხვევაში საქართველოში ეს ფაქტორი ყოველთვის დიდ როლს თამაშობდა. საბჭოთა მცირეკელიბრიანი პისტოლეტი ПСМ მიღებული შეიარაღებაში 1974 წელს განკუთვნილი იყო მაღალი რანგის ოფიცრებისთვის და “კაგებეს” ოპერატიული თანამშრომლებისთვის. ეს იარაღი არც ისე გავრცელებულია სხვა ქვეყნებში (არავის არ ჭირდებოდა ეს პისტოლეტი თუნდაც საჩუქრად იდეოლოგიური მოკავშირესგან) და ბევრი უცხოელი კოლექციონერი და ენთუზიასტი იქნებოდა გახარებული ამ პისტოლეტის შეძენით. მეორეს მხრივ საქართველოში ეს პისტოლეტი  სულაც არ წარმოადგენს დიდ იშვიათობას განსხვავებით მისი ვაზნისგან, რომელიც ერთი პერიოდი ცალი 50 ლარი ღირდა. პისტოლეტი წარმოადგენს იარაღის ისტორიის საინტერესო ნაწილს, საიმედოა და საკმაოდ ზუსტიც მაგრამ ვაზნა დაფუძნებული მცირეკალიბრიან 1897 წლის 5მმ-ან ფრანგულ ვაზნის კონსტრუქციაზე ძალიან არაეფექტური გამოდგა. რიცხვი ადამიანების, რომლებმაც მიიღეს რამდენიმე ჭრილობა ამ იარაღიდან ნასროლი ტყვიით და შემდგომ თავისი ფეხით მიაკითხეს საავადმყოფოს საკმაოდ დიდია.  იარაღი დღემდე სარგებლობს მოთხოვნით საქართველოში მაგრამ მთელ მსოფლიოში ის აღითქმევა როგორც ცეცხლსასროლი კურიოზი და უბრალოდ იარაღის ისტორიის პატარა ნაწილი. ჭკუადმყოფელი ადამიანი ამ იარაღს არ ანდობს თავის სიცოცხლეს.

8. “Derringer”

der3

ზევიდან ქვევით, ორიგინალური “ფილადელფიური დერინჯერი”, “თანამედროვე” ორლულიანი “დერინჯერი” და ცალლულიანი .223 კალიბრის პისტოლეტი PAR1.  

“დერინჯერები”, ერთ ან ორლულიანი პისტოლეტები ძირითადად გავრცელებულია ჩრდილო ამერიკაში, მაგრამ გვხვდება საქართველოშიც, სადაც  მაღაზიების ერთი ქსელი ცდილობს უკვე მეორე წელია ამოყიდოს ამ პისტოლეტების მარაგი. შექმნილი ორიგინალური ჰენრი დერინჯერის ლულიდან დასატენი ცალლულიანი პისტოლეტის მოტივებზე ეს პისტოლეტი წარმოადგენს რამდენიმე ლულიან ზეკომპაქტურ ხელის იარაღს, სხვადასხვა მათ შორის ძალიან ძლიერ კალიბრებზე. როგორც წესი ეს იარაღი იტენება იარაღის შუაზე “გადატეხვით”. იმ ეპოქაში როდესაც ავტომატური იარაღი ჯერ არ არსებობდა, რა თქმა უნდა “დერინჯერები” და მრავალლულიანი პისტოლეტების მეორე სახეობა ე.წ. “პეპერბოქსები” იყო ერთადერთი ალტერნატივა, რამდენიმე გასროლის წარმოების, 21-ე საუკუნეში ძნელად წარმოსადგენია ვის შეიძლება თავში აზრად მოუვიდეს იარაღის შეძენა რომელიც სულ ორჯერ ისვრის და გადატენვას კიდე საკმაოდ დიდი დრო უნდა. მიუხედავად ამისა სიყვარული ეკზოტიკისადმი მაინც არსებობს, იმიტომ რომ ეს კალსიკური დიზაინი არ ქრება და რიგი კომპანიები აწარმოებენ, როგორც მეტ ნაკლებად კლასიკურ დერინჯერებს ასევე შედარებით თანამედროვე ორლულიან პისტოლეტებს გათვლილებს არც მეტი არც ნაკლები შაშხანის .223 Rem კალიბრზე. რა თქმა უნდა ცარიელ ხელებს “დერინჯერი” ჯობია, მაგრამ დღეს ამ ფასად და ამ გაბარიტებში გაცილებით უფრო უკეთესი იარაღებია ხელმისაწვდომი.

9. Semmerling LM4

semmerling

ორიგინალური “სემერლინგი”

ძველად სანამ გაჩნდებოდა ავტომატური პისტოლეტები, რამდენიმე გასროლის წარმოების შესაძლებლობა იყო მხოლოდ მრავალლულიანი იარაღიდან (პეპერბოქს), მოგვიანებით რევოლვერებიდან და ასევე ხანმოკლე პერიოდის დროს შედარებით ნაკლებად გავრცელებული ხელით გადასატენი პისტოლეტებიდან, რომლებიც იკვებებოდნენ მჭიდებიდან. ეს პისტოლეტები ძალიან წააგავდნენ თანამედროვე პისტოლეტებს, იმ განსხვავებით, რომ გადატენვის ციკლს მსროლელი ხელით ასრულებდა. არ ვიცი რა ნახა ამ მიდგომაში მიმზიდველი ამერიკელმა ფილიპ ლიხტმანმა მაგრამ მან მე-20 საუკუნის 80-ან წლებში შექმნა კომპაქტური .45 კალიბრის ხელით გადასატენი პისტოლეტი LM4.  ალბათ ეკზოტიკურობის ხარისხის ამაღლების მიზნით, ლიხტმანის პისტოლეტი იტენება საკეტის წინ მოძრაობით. მწარმოებელი იუწყება რომ პისტოლეტი “სულ რაღაც” 33 დეტალისგან შედგება, მარტივია, კომპაქტურია და საიმედო თუმცა აღსანიშნავია, რომ “გლოკიც” იგვე რაოდენობის დეტალებისგან შედგება. LM4 იყენებს 4 ვაზნიან მჭიდს და დატენილ მდგომარეეობაში იწონის 560 გრამს რაც ხდის მას ალბათ ყველაზე მსუბუქ .45 კალიბრის პისტოლეტად. ბაზარმა არ გაიზიარა ფილიპ ლიხტმანის ენთუზიაზმი და არსებული მონაცემებით ლიხტმანის კომპანიამ გამოუშვა სულ 600 ცალი, ხოლო 90-ან წლებში “American Derringer”-მა დაიწყო მათი გამოშვება ლიმიტირეული რაოდენობებით. დღეს ორიგინალური LM-4-ები დიდი მოთხოვნით სარგებლობენ კოლექციონერებს შორის. გარდა ამისა პისტოლეტი მართლაც დამზადების და გამოყენებული მასალების უმაღლესი ხარისხით გამოირჩეოდა.

10. Wildey Magnum

ეს სტატია ორი თვე იდო დრაფტებში სანამ მე ვფიქრობდი რომელი იარაღი იქნებოდა მეათე ადგილზე და ბოლოს ვიფიქრე, რომ თუ “უდაბნოს არწივი” მოხვდა ამ სიაში მაშინ “Wildey Magnum”-იც იმსახურებს ერთ ადგილს. რგორც “უდაბნოს არწივი” ეს პისტოლეტი გათვლილია განსაკუთრებულად ძლიერი ვაზნების გამოყენებაზე. ამისთვის პისტოლეტი იუენებს საკეტს რომელიც ბრნივით იკეთება ხოლო გადატენვისთვის გამოიყენება დენთის აირები. თუ ეს არ არის საკმარისი რომ გაოცდეთ, გეტყვით კიდე რომ პისტოლეტი აღჭურვილია დენთის აირების რეგულატორით, რომელიც იძლევა საშუალებას მოარგოთ პისტოლეტი სხვადასხვა სიმძლავრის მუხტებს. იარაღის წაროება დაიწყო 1973 წელს მაგრამ პისტოლეტი ცუდად იყიდებოდა და მხოლოდ მისი გამოჩენამ დიდ ეკრანზე (ფილმების სერია Death Wish ჩარლზ ბრონსონთან ერთად მთავარ როლებში) გამოაცოცხლა გაყიდვები და კომპანია გადაურჩა გაკოტრებას.  პისტოლეტის კონსტრუქციის ავტორი უაილდი ჯეი მური იყო გატაცებული მონადირე და მას ძალიან უყვარდა მოკლელულიანი იარაღით ნადირობა. პისტოლეტიც მან შექმნა გატაცებული მონადირეებისთვის, კალიბრის გამოცვლის, მუხტზე მორგების და სხვა საჭირო ოფციებით. იარაღი გამოვიდა დიდი, მძიმე, ძვირი, გათვილი ეკზოტიკურ “გარეულ” კალიბრებზე. მეორადი და ყველაზე გავრცელებული მოდელების ფასიც კი 1000 დოლარიდან იწყება.  პისტოლეტი 2011 წლამდე გამოდიოდა და სარგებლობა პოპულარობით ენთუზიასტი მსროლელების ვიწრო წრეში მაგრამ პოპულარობა ვერ მოიპოვა ვინაიდან მისი ექსპლუატაცია და მორგება ითხოვდა დროს, ცოდნას და გამოცდილ მსროლელს. 2001 წელს კომპანიის დამუძნებლის ჯანმრთელობის პრობლემების გამო წარმოება გაჩერდა და 2015 წელს USA Firearms Corporation-მა განაცხადა რომ განაახლებს ამ პისტოლეტების წარმოებას.  ”უალდი მაგნული” რჩება საინტერესო არტეფაქტად და უნიკალურ იარაღად, მაგრამ გამოვიდა ზედმეტად არაპრაქტიკული და სპეციფიური რის გამოც ის მოხვდა ჩვენ ათეულში.

450Wildey8_inch



დატოვეთ კომენტარი