რამდენიმე თვეა თავში მიტრიალებს აზრი ვიყიდო თურქული მწარმოებლის Tisas-ის “ჰაი პაუერის” ასლი. გამომდინარე იქიდან, რომ ჩვენ წესით ყვლემა უნდა ვიცოდეთ რომ თურქული იარაღების ხარისხის დონე და ასევე ხარისხის კონტროლი საკმაოდ რთული საკითხია, ბუნებრივია დავინტერესდი კონკრეტულად ამ მწარმოებლით და ასევე იმ ინფორმაცით რაც არის ამ პისტოლეტზე ინტერენტში. ინფორმაცია საკმაოდ ბევრია, იმიტომ რომ ეს პისტოლეტი “რეგენტის” სახელით იყიდება აშშ-ში და ბუნებრივია “ჰაი პაუერის” ასლი 600 დოლარად ბევრს დააინტერესებდა, განსაკუთრებით იმიტომ, რომ FN-მა შეწყვიტა ამ უდაოდ ლეგენდარული პისტოლეტის მოდელის წარმოება. საბოლოო ჯამში მე, იუთუბ მიმოხოილვების და სტატიების ნახვის შემდეგ დამრჩა შთაბეჭდილება, რომ ეს პისტოლეტი უნდა ვიყიდო იმიტომ რომ მიმოხილვები იყო პოზიტიური. მერე დავიწყე უფრო ღრმა ჩაძიება და მივაგენი სადღაც ალბათ ბრაუზერში გახსნილი იუთუბის მესამე გვერდზე, არხს, რომელიც დეტალურად მიმოიხილავდა ამ პისტოლეტს. და ჰოი საოცრებავ, მოვისმინე ის რის მოსმენასაც ველოდებოდი. სუსტი ზამბარები დაბალი რესურსით, ექსტრაქტორი რომელიც რამდენიმე ასეული ვაზნის შემდეგ ტყდება და ბოლოს ყველაზე საოცარი რამე, ლულა გაბურღული არასწორად, ანუ კუთხით. იმდენად არასწორად რომ კარგი განათების პირობებში ეს თვალით შესამჩნევია (თუ იცი რას ეძებ და სად უნდა უყურო). ეს რესურსი არ იყო ჩვულებრივი იარაღის მიმოხილველი რესურსი, არამედ ეს იყო სპეციალური სახელოსნოს იუთუბ არხი, რომელიც სპეციალიზირდება ამ პისტოლეტებზე, მათ ტუნინგზე და შეკეთებაზე. რა თქმა უნდა ამ კომპანიას აქვს ინტერესი გაყიდოს თავისი მომსახურება და პროდუქტები და ის შეეცდება დაარწმუნოს ყველა, ვინც მათ არხზე შემოვა, რომ მათ უცილებლად უნდა იყიდონ მათი ნაწილები, მაგრამ ამავე დროს ვერ გაექცევი იმ ფაქტს, რომ რახან ეს კომპანია არსებობს არსებობს მოთხოვნა მის პროდუქციაზე და ასევე ვერ გაექცევი იმ ფაქტს რომ ლულა გაბურღულია არასწორად, რაც სერიოზული ხარვეზია. რატომ ასეთი განსხვავება შეფასებებში? იმიტომ რომ ტიპიური იუთუბ მიმომხილველი ისვრის ხედავს იარაღს პირველად როდესაც მას გაუგზავნს ამ იარაღს მწარმოებელი, ისვრის უკეთეს შემთხვევაში რამდენიმე ასეულ ვაზნას და იღებს მიმოხილვას. ეს არის და ეს. თუ ეს საკმარისად სწრაფად არ გააკეთე, მიმოხილვას გადაიღებს. შენზე ადრე ვიღაცა სხვა და წაგართმევს შენ ნახვებს ე.ი. ფულს.
რას გვასწავლის ეს მოკლე ისტორია? თურქული იარაღების ხარისხი შეიძლება იყოს ძალიან მაღალი, როგორც საუკეთესო ევროპული და ამერიკული მწარმოებლების შემთხვევაში, ის შეიძლება იყოს ასევე ძალიან დაბალი, გააჩნია მწარმოებელს. თურქები, როგორც აზიატები, დიდ ყურადღებას აქცევენ იარაღის იერსახეს, ამიტომ ვიზუალურად უნაკლო და გარეგნულად ხარისხიანი იარაღი შეიძლება იყოს ნაგავი ამ სიტყვის პირდაპირი მნიშვნელობით. აქვე დავაკონკრეტებ, მე ეხლა არ “ვასხავ” თურქულ იარაღებს ზოგადად, უბრალოდ ვხსნი იმ რეალობას რაც არის. საქართველოში მათ შორის იყიდება ბევრი გამომდგარი თურქული იარაღი, რომელიც ფასი-ხარისხის მაჩვენებლით საუკეთესოა. ეს ისტორია ასევე გვასწავლის, რომ იარაღის მიმომხილველი არხების უმეტესობა, უბრალოდ არის დაკავებული პროდუქტის ზედაპირული წარდგენით და არა სიღრმისეული შესწავლით. რატომ? იმიტომ რომ მათ აქვთ ფინანსური დაინტერესება, მათ ჭირდებათ სპონსორები, მნახველები და შემომწირველები, იმიტომ რომ იუთუბმა გამოურთო ასეთ არხებს მონეტიზაცია. უმეტესობა ასეთი არხების მფლობელებს აქვთ იარაღით ვაჭრობის ბიზნესიც, ანუ ისინი პრაქტიკულად წარადგენენ იმ პროდუქტს რომელსაც თავადვე ყიდიან, რაც პირდაპირი ინტერესთა კონფლიქტია, ისეთივე როგორც მეინსტრიმ გამომცემლობების შემთხვევაში. შენ თუ დაწერე ჟურნალში რამე, რაც არ მოეწობა მაგალითად “სპრინგფილდს” ის აღარ დაგიკვეთავს რეკლამას და თქვენ იცით, რომ დღეს იარაღის ჟურნალები არის რეკლამა, რომლის შორიც არის ჩატენილი სტატიები, თანაც იმის გამო რომ რეკლამა უფრო ხილვადი იყოს, სტატიები ჟურნალში იყოფა და ბოლო ნაწილები, ჩაყრილია ჟურნალის ბოლოს. არ ვიცი შეიძლება ასეთ მიდგომას რაიმე სხვა მიზეზები აქვს, მაგრამ ჩემი აზრით მიზეზი არის ის რომ რეკლამას აქვს პრიორიტეტი და მკითხველები უბრალოდ სტატიების ბოლომდე წაკითხვით თავს არ იტკიებენ, ასე რომ რატომ უნდა დახარჯო ადგილი ტექსტზე რომელსაც ისედაც არავინ არ კითხულობს? ჩემი მოკრძალებული აზრით რეკლამა, ანადგურებს ყველაფერს, ინტერნეტს, მასმედიას, ხელოვნებას. ასეთი მოცემულობით მასა განაპირობებს იმას რა ქნება სიცოცხლის უნარიანი და რა არა. თუ მასას მოწონს სანახაობა, კონტენტის შემქნელები შექმნიან სანახაობას და არა ხარისხიან შინააროსბრივ პროდუქციას. დღეს ამერიკაში, იარაღები და სროლა გახდა მასობრივი კულტურა და ამას მოაქვს როგორც კარგი ასევე ძალიან სახიფათო და ცუდი ტენდენციები.
ეხლა ჩვენთან მოცემულობა ოდნავ განსხვავდება, რისი მიზეზიც პირველ რიგში არის უფულობა, ანუ ჩვენთან იარაღის იმპორტიორები არ ხარჯავენ ფულს ასეთი ტიპის რეკლამაზე, მსხვილი იარაღის მწარმოებლებისთვის ქართული ბაზარი არის ნაკლებად პრიორიტეტული და თუ მეხსიერება არ მღალატობს არც ერთს ერთი თეთრიც პირდაპირ რეკლამაში არ ჩაუდია. ბაზარი მცირეა რის გამოც ჩვენ გაქვს პრაქტიკულად ერთი ხელის თითებზე ჩამოსათვლელი დამოუკიდებელი რესურსი, რომლებიც არსებობენ სუფთა ენთუზიაზმზე იმ ხალხის ვინც ამ პროექტებს ქმნიან, მეც მათ შორის ასეთი ვარ. ცხადია მათი კონტენტი ვერ იქნება ისეთი მდიდარი, მრავალფეროვანი, სანახაობრივი იმიტომ, რომ ამის საშუალება ჩვენ არ გვაქვს, ეს პროექტები ფინანსდება საკუთარი ჯიბიდან, თავისუფალი დროით და შემოსავლის მომტანი ეს საქმიანობა არ არის. ის ფაქტი რომ ეს ორი სამი რესურსი საერთოდ არსებობს და ხარისხსაც იჭერენ უკვე ჩემთვის ნამდვილი საოცრებაა. დანარჩენი რესურსები სამწუხაროდ უფრო პაროდია არის, ვიდრე სერიოზული პროექტი, მათ შორის იუთუბის ყველაზე “პოპულარული” ქართულენოვანი “იარაღების არხი”. ბრჭყალებში იმიტომ ვწერ, რომ იარაღთან ამ არხს იმდენი აქვს საერთო რამდენიც მე მოლეკულურ ბიოლოგიასთან. არხის სახელწოდებას არ ვწერ, მაგრამ ყველანი მიხვდებით ვისზე მაქვს საუბარი. ამ არხის პოპულარობის ფენომენი, მეტყველებს იმაზე, რომ სამწუხაროდ ჩვენი აუდიოტორია არაპრეტენზიული და არამომთხოვნია და ის მოთხოვნა რომელსაც ის წარმოშობს შეიძლება დაკმაყოფილდეს აბსოლუტურად შემთხვევითი ადამიანით, რომელიც უბრალოდ შეძლებს საკმარისი სიჩქარით ატვირთოს “საჭიროდ” შეფუთული ვიდეოები იუთუბზე, კომიკურად უხარისხო, არაზუსტი და მცდარი შინაარსით. ეს ფენომენი ჩემი აზრით უფრო დაწვრილებით შესწავლას საჭიროებს იმიტომ რომ მე მიჭირს ის ვახსნა მარტივად მაგრამ ამაზე სხვა დროს.
ყველაფერი ეს რაც დავწერე, გარკვეულ წილად გულის დასაწყვეტი იქნება ყველასთვის, ვინც ხარჯავს თავის დროს, ფულს და ენერგიას ხარისხიანი კონტენტის შექმნაზე, მაგრამ ეს არის რეალობა, რომელიც არსებობს “აქაც” და “იქაც”. ჯერ კიდევ თვით “იარაღების იესო” იენ მაკკალუმი არხიდან Forgotten Weapons სევდით აღნიშნავდა, რომ მათი არაჩვეულებრივად ინფორმატიული ვიდეოები გერმანულ იარაღებზე არ სარგებლობდნენ პატარა პროცენტით იმ პოპულარობის, რაც ერგო მათივე ტალახიანი კალაშნიკოვიდან სროლის ვიდეოს. Demolition Ranch-ი რომელიც აგებულია მთლიანად უშინააესო სანახაობრივ ეფექტზე ასჯერ უფრო პოპულარულია ვიდრე C&Rsenal-ის ოტაისის ორ საათიანი არაჩვეულებრივი ვიდეო ლექციები.
და ბოლოს, ჩვენ ეხლა საქართველოში ვცხოვრიბთ ძალიან რთულ დროში, ეს პერიოდი შევა ისტორიაში, როგორც ყველაზე სამარცხვინო და უშინაარსო, უქმად დახარჯული პერიოდი ჩვენი უახლესი ისტორიის. სამოქალაქო საზოგადოება სუსტდება, სახელმწიფო ინსტიტუტები დეგრადირდნენ უკიდურეს დონემდე, ეკონომიკური მდგომარეობა უბრუნდება 90-ნი წლების მაჩვენებლებს, სიტუაცია სამოქალაქო იარაღის ბრუნვასთან ასევე მხოლოდ უარესდება და თუ რამე არ შეიცვალა ქვეყანაში, საბოლოო ჯამში იარაღის მფლობელების უფლებების შევიწროება და წართმევა გახდება შეუქცევადი პროცესი და დასრულდება ლოგიკურად, სამოქალაქო იარაღის აკრძალვით და მისი კონფისკაციით. მე არ ვიცი რა მომავალი ექნება shooterscental-ს და “იარაღს და თავისუფლებას”, ორივე ეს პროექტი დამოკიდებულია რამდენიმე ადამიანის ნებაზე და შესაძლებლობაზე ეს პროექტები ამუშავონ საკუთარი ხარჯებით. შეიძლება რაღაც მომენტში მე ვცადო გადავიყვანო ეს პროექტები დონაციებზე იმისთვის, რომ მოხდეს ორივე პროექტის განვითარება და გაიზარდოს ხარისხი და მასალების წარმოდგენის სიხშირეც. ამის შესახებ ცხადია პირველ რიგში ჩემგან გაიგებთ.
