Archive for April, 2021

Remington 870 – ძველი გამოშვება

Sunday, April 11th, 2021

144924402_10218075622097513_7776795348289237250_n

ხანდახან ხოლმე ადამიანს შეხვდება გაფუჭბული იარაღი, იარაღი რომელმაც დატოვა საწარმო წუნით/დეფექტით და ამ ფაქტმა შეიძლება სამუდამოდ შეუცვალოს მას წარმოდგენა ამ იარაღზე კონკრეტულად და ხანდახამ მწარმოებელზეც ზოგადად. ამავე დროს ცხადია, ერთი იზოლირებული შემთხვევა არ შეიძლება მეტყველებდეს რამე ტენდენციაზე. ყველაზე მაღალი რეპუტაციის მწარმოებლებსაც კი მოსდით შეცდომები, რაც გარდაუვალია.  მაგრამ ალბათ ყველა იარაღის სამყაროში თანხმდება, რომ იარაღის უძველესმა ამერიკულმა მწარმოებელმა შეძლო და უკანასკნელ წლებში პრაქტიკულად დაასამარა სახელგანთქმული თოფის, რემინგტონ 870-ის რეპუტაცია. ნეგატიური გამოხმაურებები ამ იარაღზე იმდენია, რომ ეჭვს არ ტოვებს იმაში, რომ რაღაც სერიოზულ პრობლემებს ქონდა ადგილი. ქონდა იმიტომ, რომ რემინგტონი გაკოტრდა და შეწყვიტა იარაღების წარმოება. ამ სტატიის დაწერის მომენტისთვის, ეს კომპანია ნაყიდია კერძო ინვესტორის მიერ, რომელიც აპირებს რომ შეინარჩუნოს ბრენდი და განაახლოს იარაღის წარმოება. თქვენ წარმოიდგინეთ, განახლება დაიწყება რემინგტონ 870-ის წარმოებით, რაც გასაკვირი არ არის.  ეს თოფი არის ყველზე პოპულარული ამ ტიპის თოფი მსოფლიოში, 10 მილიონზე მეტი გამოშვებული ერთეულით, ეს არც მეტი არც ნაკლები, 70 წლის განმავლობაში.

იმისთვის რომ უკეთ მოგიყვეთ რა მოუვიდა რემინგტონ 870-ს, უნდა აგიხსნათ რა ევოლუციის გზას გადის ნებისმიერი იარაღი. ეს არის პირობითად ორი განსხვავებული გზა.  ერთი არის ევოლუციის/დახვეწის გზა, როდესაც იარაღის ექსპლუატაციის პერიოდში ხდება სხვადასხვა ხარვეზების გამოვლენა და მწარმოებელი, როგორც წესი კონსტრუქციის უმნიშვნელო შეცვლის ხარჯზე ამ ხარვეზებს ასწორებს, რაც საბოლოო ჯამში გამოიხატება იმაში, რომ იარაღის ყოველი მომდევნო თაობა არის უფრო უკეთესი, ე.ი. საიმედო/რესურსიანი/ეფექტური, ვიდრე წინა თაობა. მეორე გზა არის ე.წ. რაციონალიზაცია, როდესაც მწარმოებელი სხვადასხვა მეთოდებით ცდილობს შეამციროს იარაღის წარმოების ხარჯი, საიმედოობის/რესურსის/ეფექტურობის მისაღები დონის შენარჩუნებით.  აღნიშნული კეთდება იმისთვის, რომ გაიზარდოს მოგება ან თუნდაც გაიზარდოს იარაღის წარმოების სიჩქარე. ცხადია რემინგტონ 870-ის კონსტრუქციის განვითარება ამ ორი გზით მიდიოდა. არის კიდევ რა თქმა უნდა ევოლუცია განპირობებული სხვადასხვა როლებით, რაც ეკისრება კონკრეტულ იარაღს რაც გამოიხატება იმაში, რომ იარაღის კონსტრუქცია იცვლება იმ ახალი ფუნქციის მიხედვით რაც მან უნდა შეასრულოს.

აი მაგალითად U ფორმის ჭრილი შესრულებული ჩემი რემინგტონის ელევატორზე (ვაზნის ქერიერზე), იუწყება, რომ მისი კონსტრუქცია შეცვლილია, იმისთვის რომ გამოირიცხოს ვაზნის გაჭედვა საკეტის ქვეშ, სახიფათო მდგომარეობა, რომელიც რომ აღმოფხვრა უნდა იარაღი დაშალო. ეს პოტენციალურად ფატალური ნაკლი, რომელიც იჩენდა თავს თოფებში ხანგრძლივი ექსპლუატაციის ისტორიით, გამოსწორდა ამ იარაღში 80-ან წლებში, ჯერ თოფებში, რომლებიც იყვნენ განკუთვნილები სამართალდამცავებისთვის და შემდგომ უკლებრივ ყველა 870-ის მოდელში. ეს არის მაგალითი იარაღის კონსტრუქციის ევოლუციის/დახვწის.

dasflexi

ყველაზე იოლი გზა დარწმუნდეთ რომ თქვენი რემინგტონ 870 არის გაუმჯობესებული კონსტრუქციის. სულ ამ მოდიფიკაციის შედეგად შეიცვალა სამი დეტალი (bolt, carrier, slide assembly).   

მიუხედავად იმისა, რომ ჩემი თოფი 93 წელს არის გამოშვებული, რაციონალიზაციის კვალი მას უკვე ეტყობა. ასე მაგალითად ლულის ფიქსატორი ქანჩი, ფიქსირდება მჭიდის მილზე არა ზამბარიანი ბურთულათი არამედ კბილებიანი მჭიდის პლასტმასის ხუფით. თუმცა ლულაზე მიდუღებულ რგოლზე ნასვრეტი ბურთულასთვის მაინც შესრულებულია. დაფარვა ასევე არის პარკერიზაცია, რომელმაც შეცვალა მოსევადობის/ოქსიდირების მეთოდი. სამაგიეროდ დამრტყმელ-სასხლეტი მექანიზმის კორპუსი ჯერ კიდევ არის მეტალის და არა პლასტმასის, როგორც ახალ მოდელებში. ასევე მაგალითად ექსტრაქტორი ჩემ თოფზე არის ფრეზირებული, ხოლო ახალ მოდელებზე ეს დეტალი დამზადებულია MIM ტექნოლოგიით. მე არ ვარ ამ ტექნოლოგიის წინააღმდეგი და ვთვლი რომ სწორად დამზადებული MIM დეტალს არ უნდა ქონდეს არანაირი პრობლემა.  დამაფიქრებელია, მხოლოდ ის, რომ მაღალი დონის 870-ის მოდელებზე ეს დეტალი წარმოების შეწყვეტამდე იყო მხოლოდ ფრეზირებულია.

remington870_extractor

რემინგტონ 870 ფრეზირებული ექსტრაქტორი და იგივე დეტალი დაზმადებული მეტალის ჩამოსხმის მეთოდით რომელიც ბევრად სწრაფია და ნაკლებ ხარჯიანი. 

მე ადრე უკვე დავწერე, რომ ახალი გამოშვების რემინგტონ 870-ების ხარისხი ძალიან დაეცა, განსაკუთრებულად ეს ეხება ყველაზე იაფ მოდელებს. მე ასევე მქონდა “ბედნიერება” ამაში თავად დავრწმუნებულიყავი, როდესაც შევიძინე სრულიად ახალი და საკმაოდ ძვირადღირებული Remington 870 Tactical. იარაღი პრაქტიკულად გამოტენილი იყო პრობლემებით და თუ ეს არ არის საკმარისი, ანალოგიური პრობლემების შესახებ ჩემთვის გახდა ცნობილი სხვა ადამიანისგან, რომელმაც ასევე იყიდა ახალი გამოშვების 870, თბილისში. ეს ყველაფერი მე კიდევ ერთხელ მარწმუნებს იმაში, რომ ეს პრობლემა რეალურია და ჩვენ საქმე გვაქვს სისტემურ პრობლემასთან და არა ცალკეულ შემთხვევებთან. ამიტომ ცხადია, როდესაც მე აბსოლუტურად შემთხვევით, მომეცა საშუალება შემეძინა ძველი გამოშვების რემინგტონ 870, მე ერთ დღიანი ფიქრის შემდეგ მაინც გადავწყვიტე მისი ყიდვა, თუმცა არ ვგეგმავდი მორიგი პომპის არსენალში დამატებას.

თოფი რომელიც მე პრაქტიკულად შემთხვევით ჩამივარდა ხელში, არის 1993 წელს გამოშვებული Remington 870 Deer Pump. Deer pump ნიშნავს, რომ იარაღი აღჭურვილია შაშხანის ტიპის სამიზნი მოწყობილობებით, 52-სმ-ნი ლულით (გაუმჯობესებული ცილინდრი) და 4 ვაზნიანი მჭიდით (მაგალითი ევოლუციის ახალი ფუნქციის შესაბამისად). ეს თოფი შეიქმნა ირმებზე სანადიროდ, აქიდან შაშხანის ტიპის სამიზნი მოწყობილობებიც, რაც ხდის მას იდეალურ ბიუჯეტური თავდაცვით “პომპად”. თოფის წონა ოთხი ვაზნით 3.5 კგ. ლულის სიგრძე 51სმ, მთლიანი სიგრძე -103სმ, მანძილი კონდახის ბალიშიდან სასხლეტამდე 36 სმ.  ფურნიტურა ხის.

წარწერა რესივერზე ექსპრეს მაგნუმ და შესაბამისი დამღები ლულაზე, იწუყებიან რომ იარაღი გათვლილია 70 და 76მმ-ან მაგნუმ ვაზნებზე. სახელიდან გამომდინარე, ეს თოფი განკუთვნილია ირმებზე სანადიროდ და არსებობს 870-ის კიდე უფრო სპეციალიზირებული, იგივე დანიშნულების თოფი ხრახნი ლულით. ეს ვიწრო სპეციალიზირებული იარაღია, რომელიც გათვლილია ქვეკალიბრული ტყვიებით სროლაზე და ნებისმიერი სხვა ტიპის ვაზნების გამოყენება, როგორც წესი იძლევა ცუდ შედეგს პირველ რიგში სიზუსტის და ეფექტურობის მხრივ.   გავმეორდები ვსაუბრობ ეხლა თოფებზე გლუვი ლულით. ხრახნლულიანი 12 კალიბრიან თოფებს უნდა მაქსიმალურად აარიდოთ თავი, გარდა იმ შემთხვევებისა, როდესაც გჭირდებათ გლუვი იარაღი, რომლიდანაც აპირებთ მხოლოდ ქვეკალიბრული სლაგებით სროლას.

171747691_149411847111875_7261229820113316864_n171729096_762791631100046_4527901722799333766_n

ასეთი ტიპის სამიზნი მოწყობილობები არის must have თავდაცვით თოფზე, განსაკუთრებულად თუ მიჩვეული ხარ შაშხნაბიდან სროლას, ე.ი. ასეთი სამიზნი მოწყობილობების გამოყენებას.

თარაზო ადვილად რეგულირდება ვერტიკალურ და ჰორიზონტალურ სიბრტყეებში, რაც ნიშნავს, რომ შესაძლებელია იარაღის  ზუსტად მისროლა, რაც მნიშვნელოვანია, იმიტომ, რომ 76მმ-ნი სავანზიდან სლაგების სროლა იძლევა დიდ განსხვავებას მუხტის შეცვლისას (ჩემი დაკვირვებით) და როდესაც ნახავთ მუხტს, რომელიც საუკეთესოდ მუშაობს, გაასწორებთ სამიზნ მოწყობილობებს და მიიღებთ გონივრული დისტანციისთვის საკმაოდ ზუსტ იარაღს. სამიზნი მოწყობილობები რკინის არის და ძალიან მოსახერხებლებია.

მთლიანობაში თოფი კარგ შთაბეჭდილებას ტოვებს. აქვე უნდა აღვნიშნო, რომ ამ თოფის ლულის არხი ერთ-ერთი ყველაზე სუფთა და კარგი ხარისხის არის რაც მე მინახავს ამერიკულ თოფებზე. ასევე საინტერესოა, რომ თოფზე არ იყო გათვალისწინებული საღვედეები. სპეციალურად 870-თვის საღვედეები იყიდება ამერიკაში და ძვირი არ ღირს. საერთოდ მე რასაც ვატყობ, თუ ევროპაში საღვედეები პრაქტიკულად აუცილებელ ელემენტად ითვლება იარაღის, ამერიკაში ეს ასე არ არის.

დამღები და მათი განმარტება

ლულაზე შემდეგი დამღები გვაძლევენ მნიშვნელოვან ინფორმაციას

171309824_531662088223073_4532840280756489600_n

ეს დამღა გვეუბნება რომ ეს არის ე.წ. “მაგნუმ ლულა”, რომლის სავაზნე გათვლილია 70 და 76 მმ-ან ვაზნებზე. დამატებითუ განმარტება გვახსენებს რომ 76მმ-ნი “მაგნუმ” ვაზნების გამიყენება შესაძლებელია ამ ლულიდან თუ ის ჩაყენებულია თოფში “მაგნუმ” რესივერით.

170703653_442141596852739_2424384988975589340_n

დამღა მარცხენა მხარეს გვეუბნება რომ ლულას აქვს შევიწროება  “გაუმჯობესებული ცილინდრი” – “Improved Cylinder”.

172013076_198982401761552_5078482925820674814_n

ორ ასოიანი დამღა არის დაშიფრული გამოშვების თარიღი, ჩვენ შემთხვევაში XN სადაც X არის დეკემბერი ხოლო N 1993 წელი.

171642587_970755766797768_8969060954511189138_n

მაგნაფლუქსის (MPI) ტესტირების გავლის დამღა (სამკუთხედის ფორმის) და სავარაუდოთ შემოწმების დამღები

171515449_177528767541147_2638318655701008334_n

SAAMI-ს სტანდარტის შესაბამისად შესრულებული სავაზნე (1969 წლის შემდეგ).

 დამღები რესივერზე

171696987_284446816568021_6489798951797597480_n

მოდელი, რაც გვეუბნება რომ ეს არის ექსპრესი, მაგნუმ რესივერით

171816207_4200934806592013_2692251748147214545_n

სერიული ნომერი, რომელშიც დაშიფრულია იარაღის ტიპიც. სუფიქსი M = სრული ზომის 12 კალიბრის რესივერი გათვლილი ლულაზე 70 და 76მმ-ნი სავაზნით.

იარაღის ფურნიტურა დამზადებულია წიფელისგან. პირველივე თოფის “აგდება” და მივხვდი, რომ კონდახის სიმაღლე ზედმეტად დიდია ჩემთვის. გამომდინარე იქიდან, რომ ლაკი ხეზე იყო ალაგალად მოცვეთილი და აქერცლილი ხოლო კონდახის მარცხენა მხარეს იყო დათვის ლაზერული გრავირება, მე გადავწყვიტე ხის ფურნიტურის შეკეთება.  მოხდა კონდახის “დადაბლება”, ძველი ქარხნული ლაკის და გრავირების მოცილება, როგორც აცეტონით ასევე მექანიკური წესით. შემდგომ კონდახი გაპრიალდა, მოხდა მისი დაფერვა ყავის ხსნარით და უკვე შემდგომ ის გაიჟღინთა ზეთებით. წარმოუდგენელია, რამდენად კარგი შედეგის მიღება შეიძლება ხეზე მუშაობით თუ არ ჩქარობ და გაგაჩნია ყველაზე პრიმიტიული, თუნდაც თვითნაკეთი ინსტრუმენტები.

 

stock restoration 870

ხის ფურნიტურის აღდგენის ეტაპები. წიფელი არის ღია ფერის, რემინგტონში ამის გამო ამ დეტალებს ფარავდნენ სქელი ყავისფერი ლაკით, რომ დამსგავსებოდა კაკალს. ამიტომ საჭირო გახდა ზეთებით გაჟღინთვამდე, ხის დაფერვა ყავის ხსნარით, რამაც გამოაჩინა ტექსტურა და ფურნიტურამ მიიღო ბუნებრივი და ბევრად ლამაზი იერსახე. 

რემინგტონ 870 საკმაოდ ხანდაზმული თოფია, მაგრამ დღევანდელი სტანდარტებითაც ის მარტივი და ტექწოლოგიურია. მის დასაშლელად საჭიროა მოხსნად ქანჩი მილისებრ მჭიდზე და მოხსნათ ლულა. შემდეგ დააჭირეთ თითით ქვევიდან ვაზნის დამჭერს მრცხენა მხარეს, რაც მოგცემთ საშუალებას გაწიოთ ტიბჟირი წინ და ამოიღოთ საკეტი რესივერიდან. სულ ეს არის. აწყობისას, ჯერ უნდა დააჭიროთ მარჯვენა, შემდგომ მარცხენა ვაზნის დამჭერებს (რომლებიც რიგ-რიგონით მუშაობენ მჭიდიდან ვაზნის მიწოდებისას) რომ მისცეთ საკეტს, საკეტის ზოლურებს რესივერში შესვლის შესაძლებლობა. ეხლა ასეთი სიმარტივე აღითქმევა, როგორც მოცემულობა მაგრამ 50-ან წლებში, როდესაც დაიწყო 870-ის წარმოება, ეს იყო  ძალიან ინოვაციური.

rem 879 dssmb

დაშლილი რემინგტონ 870. სურათიდან კარგად ჩანს რატომ არის ეს თოფი ასეთი პოპულარული. ფლადის რესივერი, მარტივი და გამძლე ჩაკეტვის სქემა ვერტიალურ სიბრტყეში მოძრავი ერთი ბჯენით. იარაღი ადვილად იშლება წმენდისთვის და მომსახურებისთვის.

საკეტის მოხსნა/დაყენებისას ყურადღება მიაქციეთ, ეჟექტორს რომელიც დამაგრებულია რესივერის შიდა კედელზე. ეს არის ამ თოფის ყველაზე სუსტი წერტილი და მას მოფრთხილება ჭირდება. მისი დაზიანება ნიშნავს, რომ დაგჭირდებათ ახალი ეჟექტორი და ხელოსანი რომელიც შეძლებს მის დაყენებას მოქლონის (заклепка) საშუალებით. ასევე ყოველთვის კარგად გადაამოწმეთ, რომ ქანჩი რომლითა ფიქსირდება ლულა იყოს ბოლომდე გადაჭერილი.

კონსტრუქცია განვიხილეთ და გადავიდეთ სიზუსტეზე. თოფზე დაყენებული სამიზნი მოწყობილობების გათვალისწინებით, ყველზე ძალიან მაინტერესებდა გამერკვია ეამდენად კარგად ისვრის ეს იარაღის ტყვიას.

remtarget1

სამიზნი მოწყობილობები და ლულა გაუმჯობესებული ცილინდრის ტიპის შევიწროებით, მაძლევდა იმედს, რომ იარაღი აჩვენებდა კარ სიზუსტეს ტყვიით სროლისას. თოფმა იმედები არ გამიცრუა და 50 მეტრზე, BPS-ის წარმოებული ვაზნებით აჩვენა შთამბეჭდავი სიზუსტე. მიზეზი რის გამოც ორი ნახვრეტი არის ოვალური ჩემთვის უცნობია, სავარაუდიდ ტყვიას უკან პლასტმასის “პიჟი” მოყვებოდა, იმიტომ რომ ტყვიის აყირავების შემთხვევაში ასეთ სიზუსტეს ალბათ ვერ მივიღებდით.

remtartegt2

00 ტიპის კარტეჩით სროლისას 15 მეტრიდან ყველა მოხვედრა იყო აკუმულირებული სილუეტის ცენტრში. 24 გრამიანი 9 ნომერი საფანტის მუხტით სროლამ, დამარწმუნა რომ ეს იარაღი გამოდგებოდა მწყერზე ან ტყის ქათამზე სანადიროდ. ტყვიის მოხვედრები მრცხნივ და მარჯვნივ არის YAF-ის Turbo Action 33 გრამიანი სლაგით, რომლის ფორმა კოჭს წააგავს.  ეს მუხტი თოფს არ მოუხდა. 15 მეტრიდანაც კი ტყვია სამიზნეს ხვდებოდა ცერად. 50 მეტრიდან სილუტს ტყვიები მოხვდა მაგრამ გაფანტვა იყო ძალიან დიდი.

გაუმჯობესებული ცილინდრი საკმაოდ იშვიათად გვხვდება ეხლა იმ “პომპებში”, რომლებიც იყიდება ეხლა საქართველოში, შევიწროების ეს ტიპი არ გიშლის ხელს ტყვიით სროლაში, ამავე დროს გაძლევს საშუალებას ეფექტურად გამოიყენო კარტეჩი და ინადირო კიდევაც ასეთი თოფით იქ სადაც საჭიროა საფანტით სროლა ახლო მანძილზე.

რემინგტონი არ იქნებოდა რემინგტონი, რომ ყველაფერს თავიდანვე ემუშავა უნაკლოდ. აღმოჩნდა, რომ ამ თოფზეც არის ტრადიციული რემინგტონ 870-თვის პრობლემა, ვიწრო სავაზნე. მართალია ვაზნები არ გაჭედილა სავაზნეში, მაგრამ ხანდახან აშკაარდ საჭირო იყო მეტი ძალა რომ საკეტი გახსნილიყო. აქვე უნდა აღვნიშნო, რომ თოფს აქვს საკმაოდ მკრივი რეზინის ბალიში კონდახზე, რის გამოც განსაკუთრებით BPS-ის 29 გრამიანი სლაგების სროლა იყო აუტანელი, ხისტი უკუცემის გამო. YAF-ის ასევე 29 გრამიანი SpeedSlug-ები აშკარად უფრო კომფორტული იყო სასროლად.

რა შეიძლება დაიწეროს დასკვნის სახით? ბიუჯეტური 870-ები ანუ ექსპრეს მაგნუმი და მისი მოდიფიკაციები, არიან თოფები, რომლებსაც დიდი ალბათობით დაჭირდება მინიმუმ მცირე ხელის შევლება.  თუ ხართ 870-ის ფანი, იყიდეთ თუ იშოვით “ვინგმასტერები” ან “პოლის მაგუმები”, უკანასკნელი პრაქტიკულად “ვინგმასტერის” ნაირსახოებაა. ეს თოფები მზადდება გაცილებით მეტი ყუარადღებით და უკეთესი ხარისხის არიან. ჩემთვის 870 ყოველთვის იქნება კლასიკური ამერიკული იარაღი, მათ შორის ისეთი ამერიკული კლასიკა, რომელსაც ოდნავ გადაჭარბებული რეპუტაცია აქვს,  როგორც ბევრ სხვა კლასიკურ და საკულტო ამერიკულ იარაღს.

 

171704431_3034249380132063_541082305720060372_n