მორიგი სტატია ემატება ტაქტიკის და პრაქტიკის განყოფილებას. ამჯერად ის ეხება საკმაოდ საინტერესო საბრძოლო დგომს რომელსაც ქვია Center Axis Relock (CAR). საერთოდ უნდა ავღნიშნო, რომ მსროლელებს შორის საკმაოდ გავრცელებულია დისკუსიები იმის შესახებ თუ, რომელი საბრძოლო დგომი არის უფრო მოსახერხებელი, უპრიანი იქნებოდა თუნდაც ამ სტატიამდე დაწერილიყო სტატია ძირითად საბრძოლო დგომებზე, როგორიცაა უივერი, ჩაპმენი (იგივე მოდიფიცირებული უივერი) ან დღეს ყველაზე პოპულარული აიზოსკელესი და მერე გადავსულიყავი უფრო ეკზოტიკურ სისტემებზე, როგორიცაა CAR. გპირდებით, რომ სტატია ძირითად საბრძოლო დგომებზე აუცილებლად მომზადდება მანამდე კიდე განვიხილოთ CAR, მისი უპირატესობები და ნაკლოვანებები. პირველად ამ ტექნიკის შესახებ მე წავიკითხე რამოდენიმე წლის წინ ჟურნალ SWAT Magazine-ში. ტექნიკის ავტორია ცნობილი ინსტრუქტორი პოლ კასტლი (Paul Castle), რომელიც ასწავლის ამ ტექნიკას ტავის სასწაო ცენტრში Sabre Tactical Training-ში. დგომი განკუთვნილია უკიდურესად ახლო და ვიწრო ადგილებში გამოსაყენებლად უკიდურესი სტრესის პირობებში, რომელიც ვითარდება ადამიანში ახლო შეტაკების/თავდასხმის დროს. ტექნიკის ავტორის განმარტებით, CAR წარნოადგენს მყარი ბაზის და ძალის კინეტიკურ კავშირს, რომელიც იყენებს სხეულის ცენტრს ანუ ღერძის ცენტრს. ჟღერს საკმაოდ გაუგებრად არა? საერთოდ უნდა ავღნიშნო, რომ ინსტრუქტორებს შორის არ არის ნაკლოვანება ეკზოტიკურ ტექნიკებში რთული სახელებით, უამრავი ალტერნატიული დამიზნების ტექნიკებით და ასე შემდეგ.  მაგრამ მათ აღწერას მთელი ჩემი ცხოვრება არ ეყოფა და ამ ეტაპზე ჩვენ შეგვიძლია დაუჯეროთ ცალკეული ინსტრუქტორების ავტორიტეტს და ავირჩიოთ ყველაზე მარტივი და ეფექტური ილეთები. დავამატებ, რომ ვიდეო ინსტრუქციები, სურათები და სტატიები ვერ შეცვლიან გამოცდილ ინსტრუქტორთან ურთიერთობას ამიტომაც მე თავს შევიკავებ შორსმიმავალი ჭკვიანუირ დასკვნებისგან ან კრიტიკისგან, უბრალოდ ჩამოვწერ ყველა არსებულ აზრს ამ ტექინაკზე ხოლო დასკვნები თავად გამოიტანეთ. ჩემ ოცნებად კვლავ რჩება სასწავლო კურსების გავლა აშშ-ში. ამ ცხოვრებაში და შემდეგში არაფერი მაიხლოებული ასეთ სკოლებთან ჩვენ ქვეყანაში სამწუხაროდ არ გაჩნდება.  დაუბრუნდეთ თემას. ჩემის აზრით CAR ნამდვილად იმსახურებს ყურადღებას ამიტომაც შეძლებისდაგვარად დეტალურად ავღწერ CAR-ის ტექნიკას. როგორც უკვე ვთქვი ეს დგომი გამოიყენება ახლო კონტაქტისას ვიწრო ადგილებში, კონკრეტულად თვითმფრინავის სალონი, ავტომობილის სალონი და ასე შემდეგ. დგომი იყენებს სხეულის ბუნებრივ პოზიციას, რომელსაც ადამიანი იღებს თავდასხმაზე რეაგირებისას, შლის ფეხებს, ადაბლებს სიმძიმის ცენტრს, წევს მაღლა ხელებს მაგრამ უჭირავს ისინი ახლოს სხეულთან, ტრიალდება საფრთხესკენ გვერდით. ადამიანი ემზადება მიიღოს დარტყმა მაგრამ იმავე დროს შეინარჩუნოს ბალანსი და საპასუხო მოქმედების საშუალება. აქიდან გამომდინარე იარაღის შენარჩუნების საშუალება მისი წართმევის მცდელობის დროს არის საკმაოდ მაღალი ასეთი დგომის გამოყენებისას. დამატებითი პლუსი არის იარაღის მცირე დაშორება თვალებისგან. პოლ კასტლის განმარტებით, ის არის ბუნებრივ “საკითხავ” მანძილზე თვალებისგან, რის გამოც იარაღის სამიზნე მოწყობილობების გამოყენება ადვილდება, მაშინ როდესაც ტრადიცილული დგომები ზედმეტად აშორებენ იარაღს თვალებს და ართულებენ სწრაფ დამიზნებას. CAR-ს გააჩნია ოთხი ძირითადი ვარიანტი, მაღალი დგომი (High Position) ანუ მსროლელი მზადაა იარაღის გამოსაყენებლად მაგრამ არ აქვს ის მოთავსებული დამიზნების ხაზზე. გაშლილი დგომი (Extended, CQB Position), წააგავს მოკრივის დგომს და არის ძირითადი დგომი. შესაძლებელია იარაღის დახრილად ჭერა რაც კიდევ უფრო მეტ იზომეტრიულ დატვირთვას სთავაზობს და ზრდის იარაღის კონტროლის ხარსხს. საბრძოლო მაღალი (Combat High) იგივე რაც მზადყოფნის დგომი (Tactical Ready). აღნიშნული დგომი სთავაზობს უსაფრთხო იარაღის ჭერას, ამავე დროს იარაღი დაცულია წართმევისგან ხოლო მისი მოთავსება დამზინების ხაზზე შესაძლებელია ძალიან სწრაფად.  და ბოლო აპოგეი ანუ ბოლომდე გაშლილი დგომი.

თავისთავად უკვე ამდენი ვარიაცია ართულებს ამ ტექნიკის ათვისებას და მის კომბინირებას სხვა უფრო კლასიკურ დგომებთან, მაგრამ ამავე დოს ის უფრო ადაპტირებადია სხვა და სხვა სიტუაციებისთვის. რამდენადაც ჩემთვის ცნობილია, აღნიშნული ტექნიკა ინტეგრირებულია, რამოდენიმე ტაქტიკური ჯგუფის სასწავლო პრგრამაში აშს-ში. დამატებითი სირთულე ამ ტექნიკის გამოყენმებისას გამომდინარეობს მისი უპირატესობიდან. სროლა იარაღიდან, რომელიც ახლოს არის თვალებთან მოითხოვს ცალი თვალის გათიშვვას დამიზნების პროცესიდან, რაც იმათთვის ვინც მიჩვეულია ორი ღია თვალით სროლას იქნება საკმაოდ მოუხერხებელი და მოითხოვს მიჩვევას. იარაღის შენარჩუნება არის ამ ტექნიკის/დგომის ერთ ერთი უძლიერესი მხარე. იარაღი დაცულია სხეულით და იდაყვით. გაიხსენეთ როგორ იცავს ბავშვი თავის სათამაშოს თუ ვინმე ცდილობს მის წართმევას, რა დგომს ის მიიღებს ძალიან წააგავს CAR-ს, მთელი სხეულის ძალა იცავს ნივთს/იარაღს. კონტაქტის გაწყვეტა ადვილია და ის არ მოითხოვს დიდ ძალისდატანებას და ბევრ მოძრაობას. იარაღი დაცულია ორივე ხელით და ამით ის განსხვავდება საუკეთესო მხარეს იგივე Sped Rock-ისგან და Close Contact Position-ისგან, თუმცა ბოლო ორი უფრო სწრაფად გაძლევენ ცეცხლის გახსნის საშუალებას. ორი ხელის გამოყენება ახლო მანძილზე დამატებით უზრუნველყოფს მეტ კონტროლს უკუცემაზე. კასტლის სასწავლო ცენტრში 4 ზუსტი გასროლა ერთ წამში არის აუცილებელი მოთხოვნა. ტექნიკის გაანალიზების შედეგად პრინციპში ჩანს, რომ ამ ტექნიკას აქვს დიდი უპირატესობა ახლო კონტაქტისას და ვიწრო ადგილებში მოქმედებისას. ესენია ორივე ხელის გამოყენება, მაღალი დაცვის ხარსხი იარაღის წართმევის მცდელობისგან, ის პრაქტიკულად უალტერნატივო რჩება ვიწრო ადგილებში გამოყენებისას ან სროლიდან სავარძელში (ავტომობილის ან თვითმფრინავის მაგალითისთვის) უკან ან გვერდით განლაგებულ სამიზნეში. გვერდით დგომა გარკვულ დონემდე უხსნის ადგილებს, რომელიც არ არის დაცული ჯავშანჟილეტით, ხოლო თუ ჟილეტი არ გაცვიათ გვერდით დგომა თქვენ გაცმირებთ გაბარიტებში, როგორც სამიზნეს. გარკვეული შეკითხვები რჩება უსაფრთხოებასთან დაკავშირებით, ვინაიდან შესაძლებელია სტრესულ სიტუაციაში ლულის წინ აღმოჩნდეს მსროლელის ხელი ან იდაყვი. მოკლედ რომ დავასკვნად, არ არსებობს იდეალური დგომი, იდეალუირ დარტყმა, იდეალური საბრძოლო ხელოვნების მიმართულება. ყველას აქვს დადებითი და უარყოფითი, სუსტი და ძლიერი მხარეები. CAR-ს ნამდვილად გააჩნია ძლიერი მხარეები და მისი ელემენტების გამოყენებამ შეიძლება გაზარდოს მსროლელის ეფექტურობა. დავეთანხმები რობ პილგრიმს, როდესაც ის მას მერე, რაც შეისწავლის ამ ტექნიკას განაცხადებს თავის სტატიაში, რომ ტაქტიკური ჯგუფებისთვის ვიწრო ადგილებში მუშაობისას ამ ტექნიკას ალტერნატივა არ აქვს ნადვილად. სამოქალაქო მსროლელებმაც შეიძლება აითვისონ ამ ტექნიკის ელემენტები, თავისი ინტერესებიდან გამომდინარე.

სუარათებიდან კარგად ჩანს, რომ მიუხედავად მსროლელის რთულ პოზიციაში ყოფნისას იარაღი საიმედოთ არის ორ ხელში დაფიქსრებული და სამიზნე ხაზზე მოთავსება ადვილი და სწრაფია