მინდა შემოგთავაზოთ ერთი რეალური ისტორია, რომელიც წავიკითხე წიგნში/ წიგნის ავტორი გახლავთ Jim Cirillo, გამოცდილი პოლიციელი, ინსტრუტორი, ტყვიების დიზანის ავტორი და მწერალი. თავის ძალიaნ კარგი და ინფორმატიული წიგნის Guns Bullets and Gunfights ბოლო ნაწილში ის ყვება რამოდენიმე რეალურ ისტორიას, რომელსაც ადგილი ქონდა, როდესაც ის მსახურობდა ნიუ იორკის ელიტარულ პოლიციურ ნაწილში (Stakeout squad). მე გადავწყვიტე ჩემ საიტზე დამედო ერთ ერთი ისტორია, იმიტომ რომ რაც ამ ისტორიის მიხედვით რეალურად მოხვდა უბრალოდ შეიძლება წარმოუდგენელი მოგეჩვენოთ. მე არ დავდებ სრულ ზუსტ თარგმანს, უბრალოდ გადმოგცემთ მოკლე შინაარს. პირველ რიგში ორი სიტყვით ავხსნი რა ტიპის საქმიანობით იყო დაკავებული ე.წ. სტაკე ოუტ სქუად-ი. აღნიშნული ნაწილის პოლიციელები  ირჩევდნენ პრობლემურ უბანში ობიექტს, რომელიც დიდი ალბათობით გახდებოდა ბანდიტური თავდასხმის ობიექტი და დროის გარკვეული პერიოდი ორი ან ოთხი კარგად შეიარაღებული და მომზადებული პოლიციის ოფიცერი იმყოფებოდა ამ ობიეტზე ჩასაფრებაში. თავად წარმოიდგინეთ რამდენად სახიფათო არის ასეთი ტიპის დავალება. და ეს იყო ჩვეულებრივი რუტინა ამ დანაყოფისთვის, რომელშიც მსახურობდნენ საუკეთესო პოლიცილები, რომლებსაც ქონდათ სერიოზული საცეცხლე მომზადება და საბრძოლო გამოცდილება. ჩვენი ისტორია ვითარდება ზუსტად ერთ ერთი ასეთი მორიგეობის დროს. მორიგეობა იწყებოდა დღისით 4 საათზე ერთ ერთ აფთიაქში, რომელიც იყო ბრუკლინში განლაგებული. გზად ორმა ოფიცერმა, რომლებიც უნდა ყოფილიყვნენ ჩასაფრებაში შეიარეს კაფეში და იყიდეს სადილად პიცა, რომლის ჭამაც დაიწყეს პირდაპირ აფთიაქში, დახლის უკან. ცხცადია, რომ ჩასაფრება ჯერ მოწყობილი არ იყო, როდესაც შუა სადილში მათ დაინახეს, რომ მათკენ მიემართებოდა აფთიაქის გამყიდველი მაღლა აწეული ხელებით. მათ ეგრევე დატოვეს თავისი სკამები და ჩუმად შევარდნენ სათავსოში სადაც მოემზადნენ შეტაკებისთვის. გამყიდველი მძრაცველთან ერთად ასევე შეყვნენ მათ სათავსოში, რა დროსაც ერთ ერთი ოფიცერი წამოუხტა მძარცველს, დაადო მას თვაზე თავისი Colt Detective Special და უბრძანა დაეგდო იარაღი. მძარცველმა უპასუხა მას გასროლით მიბჯენით პოლიციელის მუცელში. შემდეგ წამში პირველმა ოფიცერმა ესროლა მას ექვსი ტყვია თავში, რასაც დაემატა კიდე ხუთი გასროლა თავში მეორე პოლიციელის რევოლვერიდან. ოფიცერი მოგვიანებით ყვებოდა, რომ ის ხედავდა გასროლის ალის ანარეკლს მძარცველის თვალებში, და ეკითხებოდა თავის თავს ბოლოს და ბოლოს, როდის დაეცემა ეს ძაღლისშვილი დაბლა.  ბოლო გასროლის შემდეგ, მძარცველმა თვალები დახუჭა და მძიმედ დაეცა მიწაზე. პირველმა პოლიციელმა დაიყვირა რომ დაჭრილია და მოითხოვა სასწრაფოს გამოძახება. მან გაიხადა მაისური და ორივე პოლიციელი ერთად ცდილობდნენ ჭრილობის აღმოჩენას. მაგრამ არც სისხლი და არც ჭრილობის კვალი არ ჩანდა. ალბათ პირდაპირ ჭიპში გამარტყა, გაიფიქრა პოლიციელმა, ასეთი მანძილიდან ნასროლი ტყვია უბრალოდ ვერ ამცდებოდა, მაგრამ არც ფარმაცევტისგან გამორთმეულმა ბამბის ჩხირმა სისხლის კვალი არ აღმოაჩინა. ამასობაში მეორე პოლიციელმა იპოვა მძარცველის იარაღი, რომელიც აღმოჩნდა სასტარტო პისტოლეტი!  შემდეგი ეტაპი იყო დახმარების და გამომძიებლების გამოძახება ისევე, როგორც მორგის პერსონალის, გვამის წასაღებად. იქვე ტელეფონით ისინი უკავშირდებიან პოლიციის განყოფილებას და ატყობინებენ, რომ მოკლულია შავი მამაკაცი, 30-32 წლის, რომელიც იწონის 140-150 კგ-ს, რა დროსაც “გვამი” ახელს თვალს და წყნარად იძახის: მაგის დედაც ოფიცერო, მე მხოლოდ 26 წლის ვარ. თუ შეიძლება ცხვირსახოცი მომეცით, ცხვირიდან სისხლი მომდის. ორივე ოფიცერი გაფითრდა, არ არსებობს ვინმე გადარჩეს მას მერე რაც მას დააცლიან ორ რევოლვერს მიბჯენით თავში. მას მიაწოდეს ცხვირსახოცი, და ცხვირის გამოხოცვისას მიწაზე ვარდება .38 კალიბრის ტყვია. როდესაც სასწრაფო მოვიდა, მათ არ იცოდნენ როგორ აეწიათ ამხელა მამაკაცი, თუმცა არც ეს აღმოჩნდა პრობლემა. ის თავისით ადგა და მტკიცე ნაბიჯით თავად დახმარების გარეშე მივიდა სასწრაფო დახმარების მანქანამდე. პოლიციელებმა ერთმანეთს გადახედეს, გამორიცხულია რომ ადამიანმა შეინარჩუნოს მობილურობა თავში ნასროლი 11 ტყვიის შემდეგ! საავადმყოფოში მათ აღმოაჩინეს, რომ არც ერთმა 11 ტყვიიდან არ შეაღწია თავის ქალაში. თერთმეტივე ტყვია ასხლეტილი იყო თავის ქალიდან და ყბის ძვლებიდან! ვერც ერთმა ტყვიამ ვერ მიაყენა მსხვერპლს სერიოზული  ჭრილობა! ცალკე სტატიაში აღნიშნულია, რომ ორივე პოლიციელის რევოლვერი დატენილი იყო 158 გრანიანი, .38special კალიბრის მრგვალცხვირიანი ტყვიით, რომელიც ათწლეულები იყო სტანდარტული ვაზნა პოლიციის ძალებში და ყოველთვის იყო ცნობილი, როგორც სუსტი და არაეფექტური.
შენიშვნა: საერთოდ არასწორი არის ხოლმე შორსმიმავალი და კატეგორიული დასკვნების გამოტანა ერთი ცალკეული ინციდენტიდან გამომდინარე, მაგრამ აღნიშნული ისტორია კიდევ ერთხელ ადასტურებს იმ ფაქტს, რომ პისტოლეტი ანუ ზოგადად მოკლელულიანი იარაღი არ უზრუნველყოფს ადეკვატურ ეფექტურობას, ის მხოლოდ მეორე, დამხმარე იარაღია. გამორიცხულია, რომ კარაბინიდან ან თოფიდან 11 გასროლას არ გამოეყვანა მწყობრიდან თავდამსხმელი. დასკვნა მეორე, სწორი ვაზნის არჩევას აქვს გადამწყვეტი მნიშვნელობა. არ არის საუბარი კალიბრზე, ნებისმიერი მოკლელულიანი იარაღისთვის განკუთვნილი მრგვალთავიანი გარსით დაფარული ტყვია ადვილად რიკოშეტირებს, მათ შორის არც ისე მსხვილი ძვლებიდან. ეს განსაკუტრებულად აქტუალურია საქართველოსთვის სადაც თითქმის ყველა აქტუალური საკითხი დაკავშირებული სამსახურეობრივი იარაღის გამოყენებასთან რჩება ბურუსით და მითებით მოცული.  დასკვნა მესამე. ტყვილა არ არის უმეტესობა სასწავლო სისტემებში არჩეული მასის ცენტრში სროლა. თავი არის რთული სამიზნე. ადგილის ფართი, მოხვედრა, რომელშიც იწვევს სამიზნის მომენტალურ შეჩერბას ძალიან მცირეა, ის შედგება მსხვილი და მყარი ძვლებისგან და ამავე დროს არის პატარა და სწრაფად მოძრავი.