ეს პისტოლეტი ბერეტამ შედარებით გვიან გამოუშვა, 1994 წელს. შექმნილი, როგორც უფრო კომპაქტური კომპანიონი მათი ფლაგმანური ბერეტა92-თვის, ახალი პისტოლეტი მასთან იზიარებდა ბევრ საერთო თვისებას. ისევე როგორც 92-ე მოდელს მას ქონდა ალუმინის ჩარჩო, პრაქტიკულად იდენტური მართვის ელემენტები მათ შორის ტიპიური 92-ემოდელისთვის მცველი, განლაეგბული საკეტზე და ასევე იდენტური ტიპის დამრტყმელ-სასხლეტი მექანიზმი. ძირითადი განსხვავება იყო ჩაკეტვის სქემა, რომელიც ამჯერად იყენებდა ბრუნავ ლულას და შესაბამისად განსხვავებული მოყვანილობის საკეტი და სახელური, რაც ბერეტას მარკეტოლოგების განმარტებით უფრო მოსახერხებელს ხდიდა ახალ პისტოლეტ სყველა ზომის ხელის პატრონებისთვის.  ახალ პისტოლეტს ასევე გააჩნდა შედარებით მოკლე 92mm-ნი  ლულა, თუმცა სახელურის სიგრძე იყო, როგორც სრული ზომის პისტოლეტში  და მასში თავსდებოდა  ოდნავ გადაკეთებული 92-ე მოდელის, ასევე 15 ვაზნიანი მჭიდი. მიუხედავად იმისა, რომ პისტოლეტი გამოირჩეოდა დამზადების მაღალი ხარისხით, საიმედოობით და სიზუსტით, პისტოლეტი გამოდგა კომერციული თვალსაზრისით არც ისე წარმატებული. ამის მიზეზი იყო ის, რომ ის გაჩნდა შედარებით გვიან, 1994 წელს, ხოლო მაშინ ყველაფერი სწრაფად იცვლებოდა პისტოლეტების სამყაროში. დიახ “კუგარი” (ქართულად პუმა) იყო შედარებით კომპაქტური, დიახ ის თავიდანვე იყო გათვლილი იმ დროს მოდურ .40S&W-ზე, დიახ მას ქონდა დიდი ტევადობის მჭიდი, მაგრამ უკვე იმ დროს სამსახურებრივი და ფარული ტარებისთვის განკუთვნილი პისტოლეტის პარადიგმა სახეს იცვლიდა.  პატარა ავსტრიული კომპანია”გლოკი” იპყრობდა მსოფლიოს ახალი, იაფი პისტოლეტით ინოვაციური დამრტყმელ-სასხლეტიმექანიზმით შიდა დამრტყმელით და პოლიმერის მსუბუქი ჩარჩოთი. 95-ში გამოვიდა “გლოკ 26″, რის შემდეგაც  შესაძლებელი გახდა  გქონოდათ პრაქტიკულად იდენტური სრული ზომის და კომპაქტური “ბექაფ” პისტოლეტები.  2 წლის შემდეგ, 1996-ში წელ სგერმანული “ვალტერი” უშვებს მოდელ P99-ს, ტარის, მსროლელის ხელზე სწრაფი ადაპტაციის შესაძლებლობით ხოლო  ერთი წლით ადრე “კუგარის” გამოშვებამდე სხვა გერმანული მწარმოებელი, “ხეკლერ&კოხ”-ი გამოუშვებს “უნივერსალურ თვით-დამტენ პისტოლეტს” USP-ს, გარე ჩახმახით, მაგრამ პოლიმერის ჩარჩოთი ზედ შესრულებული უნივერსალური სამაგრით. ყველაფერი ზემოხსენებული წლების შემდეგ გახდება გარკვეული”ინდუსტრიის სტანდარტი” და ყველაფერი ეს აკლდა ბერეტტას”ახალ” პისტოლეტს.

“კუგარი” იყო იტენ  ხანტის იარაღი პირველ მისი აშეუძლებელში”, თავის მხრივ ბერეტტას მიერ ამერიკული ბაზრის დაპყრობა ”კუგარით” იყო მისია შეუძლებელი. 

შეიძლება ვივარაუდოთ, რომ “კუგარის” წარუმატებლობაში ასევე როლი ითამაშა აშშ-ში 1994 წლის აკრალვამ მაღალი ტევადობის მჭიდებზე, მართალია ძალოვნებს ეს აკრძალვა არ შეეხო, მაგრამ მათთვის “კუგარი” ზემოხსენებული მიზეზების გამო უკვე ისეთი მიმზიდველი არ იყო, როგოპრც 10 წლის წინ Beretta 92.

საკმარისია ასევე დაკვირვებით შეხედოთ “კუგარს” და მიხვდებით, რომ მისი წარმოება შეუძლებელია დაჯდეს იაფი. რთული გეომეტრიის ნაწილები, ჩაკეტვის სქემა რომელიც ითხოვს ზუსტად დამზადებულ, რთული ფორმის დეტალებს. პისტოლეტში პლასტმასის არის მხოლოდ მჭიდის მიმწოდებელი. 90-ებში”კუგარი” იყიდებოდა 700 დოლარად, რაც დღევანდელ ფასებში არის დაახლოებით 1100 დოლარი რაც არც ისე ცოტა არის, იმის გათვალისწინებით, რომ უმეტესობა სამსახურებრივი პისტოლეტის ფასი დღეს არის 700 დოლარის ფარგლებში.

მოკლედ, 2004 წელს “ბერეტამ” შეწყვიტა “კუგარის” წარმოება ხოლო ტექნიკური დოკუმენტაცია და დაზგა დანადგარები გადასცა თავის შვილობილ კომპანიას თურქეთში.  აღსანიშნავია, რომ ბერეტტამ დიდი ინვესტიცია ჩადო “კუგარების”  წარმოებაში და წინმსწრებად აქტიურად არეკლამებდა ახალ პისტოლეტს. 2004-წლისთვის “კუგარი” გამოდიოდა 4 კალიბრში (9×19, .357SIG, .40S&W, .45 ACP), სამი ტიპის დამრტყმელ-სასხლეტი მექანიზმით,  F - ორმაგი მოქმედების, მცველით და დეკოკერით, G - მხოლოდ დეკოკერით და D - მხოლოდ ორმაგი მოქმედების. ბოლო წლებში მათ დაემატა “T” კონფიგურაცია უნივერსალური სამაგრით.

ზომების მიხედვით პისტოლეტი ხელმისაწვდომი იყო სტანდარტული და კომპაქტური შესრულებით სახელად “Mini Cougar”. უკანასკნელი მოდელი, “მინი კუგარი”  საკმაოდ საინტერესოა, იმიტომ, რომ ალბათ პირველად სწორედ ამ პისტოლეტში იქნა გამოყენებული უფრო გრძელი ვიდრე სახელურის სიგრძის მჭიდი ჩანართით, რომელიც ზრდიდა სახელურის სიგრძეს და პისტოლეტის ტევადობას. სამწუხაროდ ეს ყველაფერი არ აღმოჩნდა საკმარისი და მას ჩაენაცვლა უფრო ტექნოლოგიური და შედარებით იაფი “Storm” სერიის პისტოლეტები. კიდ ეუფრო გვიან ბერეტტამ გამოუშვა საკუთარი პოლიმერის “სტრაიკერი” – APX.

ბოლო გამოშვების “კუგარები“ გამოდიოდა განსხვავებული და უფრო მარტივი ფორმის საკაეტით, რომელიც ოდნავ ამცირებდა ამ დეტალის სისქეს და ასევე პისტოლეტის მასას. მასა შემცირდა უმნიშვნელოდ, 925 გრამიდან 850 გრამამდე.

რამდენადაც ჩემთვის ცნობილია, “კუგარი” არ არის ძალიან გავრცელებული პისტოლეტი საქართველოში, როგორც მინიმუმ “ბერეტტას” წარმოების. შეგახსენებთ, რომ ბერეტტას შვილობილი თურქული კომპანია “Stoeger” დღემდე უშვებს “კუგარებს”. “Stoeger”-ის ეს პისტოლეტი საქართველოში საკმაოდ ბევრი შემოიტანეს და მე მასზე არაერთხელ ვწერდი. მე თავად მქონდა ორი ასეთი პისტოლეტი და ვინც ყურადღებით კითხულობს ჩემ სტატიებს უნდა ახსოვდეს, რომ ეს პისტოლეტი ჩემს მიერ აღიარებულია, როგროც ერთ-ერთი საუკეთესო პისტოლეტი ფასი-ხარისხის კრიტერიუმით. ამასთანავე უნდა აღვნიშნო, რომ მე არასდროს აქამდე არ მქონია შეხება ორიგინალურ ბერეტტას “კუგართან”. თითქმის 16 წლის წინ, როდესაც მე ჯერ კიდევ მხოლოდ გამოვხატავდი ჩემ ინტერესს იარაღების მიმართ, მე მომეცა საშუალება ხელში დამეჭირა”კუგარი” შესრულებული უჟანგავი ფოლადისგან. პისტოლეტი დამამახსოვრდა მე როგორც მძიმე, ძალიან ლამაზი და ხარისხიანი იარაღი. ასევე ის დამამხსოვრდა იმით, რომ ჩვენ დავშალეთ ეს პისტოლეტი და მერე ვწვალობდით მის აწყობისას. საქმე იმაშია, რომ აწყობისას ამ პისტოლეტის ლულა, ზამბარა, საკეტი და ჩამკეტი ბლოკი არ არის გადაბმული და თავისუფლად მოძრაობენ, ამიტომ მისი აწყობა შეიძლება გამოდგეს ცოტა “საჩალიჩო” თუ არ იცი ზუსტად რა უნდა გააკეთო. ისიც უნდა აღვნიშნო, რომ 2003 წელს ასეთი პისტოლეტები ჩემთვის იყო მიუწვდომელი ოცნება მათი მაღალი ფასის გამო, ამიტომ როდესაც მეორად ბაზარზე წვავწყდი შეთავაზებას ზუსტად ისეთ “კუგარზე” როგორიც მე ვნახე 16 წლის წინ, გადავწყვიტე მისი შეძენა და მიმოხილვის დაწერა.

ჩვენი ტესტირების ობიექტი 9mm-ნი Beretta 8000 Cougar F Inox. 

ბუნებრივია მე გამიჩნდა კითხვა, რომელ წელს არის გამოშვებული ჩემი იარაღი. ამის გასაგებად უნდა შეხედოთ დამღებ სლულის ქვედა ნაწილში. დამღა ორი ლათინური ასოთი “BI” იუწყება, რომ პისტოლეტი გამოშვებულია 1997 წელს. ბერეტტას გამოშვების თარიღების დამღები არ არის თანმიმდევრული (BD=1994; BF=1995; BH=1996; BI=1997; BL=1998; BM=1999; BN=2000; BP=2001; BS=2002; BT=2003; BU=2004). ჩვენი პისტოლეტი დამზადებულია იტალიაში და შესაბამისი წარწერა made in italy შესრულებულია საკეტის მარცხენა მხარეს. მარჯვენა მხარეს არის წარწერა BERETTA USA CORP, რაც ნიშნავს, რომ იარაღი განკუთვნილია ამერიკული ბაზრისთვის.

პისტოლეტის ტექნიკურ აღწერილობას დავიწყებდი მისი მთავარი თავისებურებით, ჩაკეტვით ლულის ბრუნვით. “ბერეტტა” ბოლო დრომდე პრინცპულად უარს ამბობდა ბრაუნინგის კარგად ნაცადი სქემის გამოყენებაზე და ამას წარმატებით ახორციელებდა, არც “კუგუარი”, არც”სტორმი” და არც რათქმაუნდა მოდელი 92 არ ჩამორჩებიან ბრაუნინგის სქემის პისტოლეტებს არც საიმედოობით და არც რესურსით.

ჩეკტვა საკუთარი ღერძის გარშემო ლულის ბრუნვით, რომელიც პირველად გამოჩნდა როტ-შტეირის პისტოლეტზე. ბრაუნინგის სქემის შემდეგ ჩაკეტვა ბრუნვით არის ალბათ მეორე ყველაზე გავრცელებული ჩაკეტვის სქემა ავტომატურ პისტოლეტებში. ეს სქემა ჩემი აზრით გულისხმობს.

უფრო რთული გეომეტრიის დეტალების გამოყენება, ცხადია ზრდის საბოლოო პროდუქტის ფასს, მაგრამ ამავე დროს სთავაზობს რიგ უპირატესობებს. ლულა მოძრაობს ერთ სიბრტყეში საკეტთან, რაც უზრუნველყოფს უკუცემის შემცირებას და თეორიულად მეტ სიზუსტეს განაპირობებს. ექსპლუატაციური თვისებების თვალსაზრისით არანაირი სხვაობა არ არის, პისტოლეტი კონსტრუქციულად პრაქტიკულად ისეთივე მარტივია როგორც ტიპიური პისტოლეტი ბრაუნინგის სქემით და არც მოვლა მომსახურების ციკლი არ განსხვავდება. “კუგარი” ისევ ეადვილად იშლება, როგორც “Beretta 92″.  დარწმუნდით, რომ იარაღი განმუხტულია, დააჭირეთ ღილაკს, რომ გაათავისუფლოთ საკეტის ჩამკეტი, გადაატრიალეთ ის ქვევით და საკეტი ლულით და დამაბრუნებელი ზამბარით მოცილდება ჩარჩოს. ამოიღეთ დამაბრუნებელი ზამბარა ზედ წამოცმული საკეტის ჩამკეტი ბლოკით და შემდეგ განაცალკევეთ საკეტი და ლულა. იარაღი მზად არის გასაწმენდად და ინსპექტირებისთვის. აწყობისას ყურადღება მიაქციეთ საკეტის ჩამკეტი ბლოკი სწორ განლაგებას ზამბარაზე და მალე დაამუღამებთ “კუგარის” სწრაფ აწყობას.

ასე გამოიყურება არასრულად დაშლილი”კუგარი”.ყურადღებას იქცევს ღარი შესრულებული საკეტის  შიგნიდან, რომელიცზემოქმედებს ლულაზე განლაგებულ ბჯენთან. ბერეტტას ახალი თაობის პისტოლეტები PX,იყენებენუფრო მარტივ სქემა, ღარის გარეშე, სოლის გამოყენებით. ჩამკეტ ბლოკზე ისარი მიუთითებს მის სწორ განლაგებას  პისტოლეტში.

“კუგარის” მჭიდი იდენტურია “ბერეტტა 92-ის” მჭიდის, განსხვავდება კილოს განლაგება რომელიც ზემოქმედებს მჭიდის ღილაკის კბილთან. მჭიდის ზამბარა უჟანგავი ფოლადის არის, მიმწოდებელი პლასტმასის, ხუფი მეტალი. მჭიდი გარედან დაფარულია ღია დაფარვით, რომელიც გავს ქრომს.

მართვის ელემენტებით და დამრტყმელ-სასხლეტი მექანიზმის კონფიგურაციით ის ასევე იმეორებს 92-ემოდელს. ორმხრივი მცველი/დეკოკერი განლაგებულია საკეტზე. ორმაგი მოქმედების დამრტყმელ-სასხლეტი მექანიზმი გარედან განლაგებული ჩახმახით ასვევე Beretta 92-ის იდენტურია.

როგორც უკვე აღვნიშნე პისტოლეტი გამოირჩევა უნაკლო შესრულებით. ახალი გამოშვების “კლასიკურ” ბერეტტებში, განხორციელდა რიგი ცვლილება ფასის შემცირების მიზნით. Beretta 92-ში მაგალითად სასხლეტი, მცველის კონსტრუქციის ნაწილი, მჭიდის ღილაკი და მჭიდების ხუფები შესრულებულია პლასტმასისგან. ჩვენ პისტოლეტში პლასტმასის არის მარტო მჭიდის მიმწოდებელი. ასევე განსხვავებით ტიპიური 92-ე მოდელისგან “კუგარზე” კორა შესრულებულია როგორც ცალკე დეტალი, რაც ნიშნავს რომ სურვილის არსებობაში სამიზნი მოწყობილობების გამოცვლა ადვილად შესაძლებელია.

“კუგარის“ სამიზნი მოწყობილობები

როგორც ყველა შედარებით თანამედროვე პისტოლეტი, “კუგარი” აბსოლუტურად უსაფრთხოა. პისტოლეტს გააჩნია, ორმხრივი მექანიკური მცველი, რომელიც როგორც 92SF-ზე “მალავს” დამრტყმელს ჩახმახისგან, ასევე პისტოლეტ სგააჩნია დამრტყმელის ავტომატური მცველი, რომელიც ითიშება სასხლეტზე დაჭერისას. ჩახმახს გააჩნია ნახევრად შეყენების შესაძლებლობა, რაც დეკოკერთან ერთად ზრდის პისტოლეტის უსაფრთხოების ხარისხს.

ყურადღებას იქცევს ასევე სახელურის თხელი ხის ზესადებები ბერეტტას საფირმო ლოგოთი. ამ ლოგოს, რომელსაც ხშირად არასწორად ეძახიან “ტრაიდენტს” საკმაოდ საინტერესო ისტორია აქვს.  ლოგოზე არის ასახული სამი ისარი წრეში და დევიზი “dare in brocca”.  სამი ისარი სიმბოლიზირებს სამ გასროლას, რომელსაც ახორციელებს საბრძოლო ხომალდი პოტენციალური მტრის მიმართულებით, ორი ისარი არის გამაფრთხილებელი გასროლა ჯერ გემის კილის უკან, შემდეგ ცხვირის წინ და ბოლო მესამე გასროლა, უშუალოდ გემში. დევიზი “dare in brocca” ითარგმნება, როგორც “მოარტყი სამიზნეს”. ლოგოს დიზაინი ეკუთვნის იტალიელ მწერალს, პოეტს, მეზღვაურს და ჟურნალისტს გაბრიელ დ’ანუციოს. დ’ანუციო ცხოვრობდა ვილაზე ქალაქ კარგნაჩოში, რომელიც არც ისე შორს არის ვალ ტრომპიასგან, სადაც განლაგებულია ბერეტას საწარმო. ეს ლოგოც არის მაგ ვილაზე განლაგებული, შესრულებული ქვაში. სწორედ დ’ანუციოს ვილაზე სტუმრობისას ეს ლოგო მოეწონა ბერეტას და მან სთხოვა და მიიღო კიდევაც ნებართვა ამ ლოგოს გამოყენებაზე.

საინტერესოა, რომ მიუხედავად იმისა, რომ “კუგარმა” არდაიმკვიდრა თავისი ადგილი, მან გარკვეულ წილად რაღაცნაირად დროს გაუსწრო.   მჭიდი ჩანართით, რომელიც ასრულებს სახელურის გაგრძელებას უკვე ვახსენე, მაგრამ გარდა ამისა სტანდარტული “კუგარი” არის თავისებური ჰიბრიდი, სრული ზომის და კომპაქტური პისტოლეტის. ისეთივე როგორიც თითქმის 20 წლისშემდეგ გამოშვებული Steyr&Mannlicher C9A1 და Glock 19x. ორივე ამ პისტოლეტს ისევე როგორც”კუგარს” აქვთ გრძელი სახელურები დიდი ტევადობის მჭიდებით და შედარებით მოკლე ლულები.  პირადად მე არ მესმის რა აზრი აქვს ასეთი ჰიბრიდების გამოშვებას, იმიტომ რომ პისტოლეტის ტარების კომფორტის გაზრდის თვალსაზრისით მნიშვნელოვანია პირველ რიგში სახელურის ზომის შემცირება, იმიტომ რომ საკეტის/ლულის სიგრძე იმდენად არ ქმნის პრობლემას იარაღის ფარულად ტარებისას, როგორც ამას აკეთებს გრძელი სახელური. ეს კიდე უფრო აზრს მოკლებული აიმის გათვალისწინებით, რომ როგორც წესი კომპაქტურ მოდელებში მიდის სრული ზომის მოდელების მჭიდები ასე, რომ მოკლე სახელური არ ზღუდავს ავტომატურად პისტოლეტის ტევადობას. მეორეს მხრივ, როგორც ჩანს ასეთ პისტოლეტებს აქვთ კარგი ბალანსი და ისინი გამოირჩევიან კარგი სროლისუნარიანობით. ჯერ-ჯერობით მე ვიხსენებ მარტო ორ ასეთ ჰიბრიდს და როგორც ჩანს ეს კონცეფცია მაინცდამაინც დიდი პოპულარობით არ სარგებლობს, ან ჯერ არ  სარგებლობს.

არ დაგიმალავთ და მე მქონდა მოლოდინი, რომ ჩემი კუგარი ისევე კარგად ისროდა, როგოპრც გამოიყურებოდა. ტესტირებისთვის საფუძვლიანად მოვემზადეთ. ამჯერად ჩვენ განკარგულებაში იყო საკმაოდ ბევრი ტიპის 9მმ-ნი მუხტი. 115 გრანიანი Fiocchi FMJ, 115 გრანიანი S&B FMJ, 147 გრანიანი Speer Lawmen, 147 გრანიანი Federal FMJ და 124 გრანიანი Magtech FMJ.

სასხლეტი კარგია, რბილი და ერთგვაროვანი. ერთმაგ რეჟიმში აქვს საკმაოდგ რძელი თავისუფალი სვლა. რესეტი არარის ძალიან მოკლე, მაგრამ აბსოლუტურად მისაღებია. ორმაგ რეჟიმში სასხლეტი ბუნებრივია უფრო მძიმეა და გრძელი სვლით არის, მაგრამ სწრაფი პირველი გასროლის წარმოება შესაძლებელია თუ საკმარისი დრო დაუთმეთ პრაქტიკას.

სიაზუსტეზე სროლისას აღმოჩნდა, რომ იარაღი ისვრის ოდნავ მარჯვნივ. ბერეტების შემთხვევაში ხანდახან ხდება ხოლმე ისე, რომ იარაღი არ არის ზუსტად გასწორებული მაგრამ უმნიშვნელოდ. ასევე აღმოჩნდა რომ კორა თავის კილოში ძალიან თავისუფლად მოძრაობდა რაც ასევე შეიძლება ყოფილიყო შეცვლილი მოხვედრის წერტილის მიზეზი, ამიტომ კორა გასწორდა და დაფიქსირდა “ლოქთაითით”.

15 მეტრზე ხელიდან ნასროლი სამიზნე. “მაგტექის” ვაზნებით 124 გრანიანი ტყვიით მოხვედრები იყო ბევრად მაღლა და ოდნავ მარჯვნივ. ასეთ მანძილზე ასეთი სხვაობა ერთი კალიბრის სხვადასხვა მუხტებით საკმაოდ იშვიათია. სიზუსტეს რაც შეეხება ყველა მუხტმა პრაქტიკულად ერთნაირი შედეგი აჩვენა. 

როგორც სურათიდან ხედავთ სიზუსტე არის კარგი. ასევე პისტოლეტს აქვს განსხვავებული უკუცემა. ერთის მხრივ ლულის ღერძი მაღალია მაგრამ ლულის “ხტომა” არ არის გამოხატული და ეს აშკარად იგრძნობა. იარაღის მნიშვნელკოვანი მასა ასევე კარგად ახშობს უკუცემის იმპულს და პისტოლეტიდან სროლა ძალიან კომფორტულია. შეგიძლია დაწვა ვაზნები კოლოფებით და მაჯებში არანაირი დისკომფორტი არ გექნებათ.

ექსტრაქცია იყო საიმედო და ერთგვაროვანი, მასრები მიფრინავდნენ 4 საათზე მსროლელის უკან დაახლოებით 2-3 მეტრზე. მასრებს არ ეტყობოდა შებერილობა ან რამე დაზიანებები. ეს ყველაფერი მეტყველებს იმაზე, რომ  ყველა ელემენტი პისტოლეტის მუშაობს ჰარმონიულად.

 

ასე გამოიყურება სამიზნე (სილუეტი რეალურ ზომებზე დაახლოებით 30 პროცენტით პატარაა) ოთხი სწრაფი გასროლის შემდეგ ორმაგ-რეჟიმში 10 მეტრიდან. სიზუსტე ადეკვატურია მაგრამ ოდნავ მარჯვნივ გადაწეული მოხვედრის საშუალო წერტილი ადასტურებს რატომ არის საჭირო მეტი პრაქტიკა სასხლეტის ორმაგ რეჟიმთან.

მიუხედავად იმისა, რომ პისტოლეტი ზუსტი, საიმედო და საკმაოდ ერგონომიულია, იარაღის წონა (950 გრამი) და გაბარიტები (მისი სისქე  38მმ)  ზედმეტია თანამედროვე 9მმ-ნი პისტოლეტისთვის. მითუმეტეს შედარებით მოკლე ლულით და სამიზნი ხაზით. პისტოლეტი ვიზუალურად ჩანს უფრო დიდი იმის გამო რომ აქვს დაკუთხული სასხლეტის დამცავი კავი და სწორი კვეთის საკეტი ყოველგვარი შევიწროების გარეშე. 

ალბათ ვინმეს დაებადება კითხვა რამდენად ახლოს არის თურქული “კუგარი” ორიგინალთან. დავიწყოთ იქიდან, რომ თურქული პისტოლეტის კონსტრუქცია გამარტივებულია. საკეტის კონსტრუქციას აღარ აქვს ზევიდან შესრულებული თამასა, მჭიდის ღილაკი სხვა ფორმის არის და არის პლასტმასის (ორივე პისტოლეტში ღილაკის გადაყენება მეორე მხარეს შესაძლებელია). ყველაზე დიდი განსხვავება არის საკეტის დაფარვა, თურქულ პისტოლეტზე საკეტი დაფარულია სქელი შავი საღებავით, რის გამოც იტალიურ პისტოლეტთან შედარებით თურქი ძალიან მოკრძალებულად გამოიყურება. ასევე განსხვავდება დეტალების მორგება და “შეგრძნება” იარაღისგან, ამას მე ვერ ავხსნი, დაიჭირეთ ხელში ორივე, გადაკარით საკეტები და მიხვდებით ეგრევე რას ვგულისხმობდი. ამან მე კიდევ ერთხელ დამარწმუნა, რომ მარტო ნახაზები და დაზგა-დანადგარები საკმარისი არ არის. საჭიროა რაღაც ჯადოქრობა და “ბერეტტაში” ეს ჯადოქრობა კარგად გამოსდით.

მიუხედავად ამისა, თურქული ”კუგარი“ ჩემი აზრით არის ერთ-ერთი საუკეთესო თურქული წარმოების პისტოლეტი და ალბათ ზოგადად ერთ-ერთი საუკეთესო ფასი-ხარისხის კრიტერიუმით. თურქული “კუგარის” შეძენა მეორად ბაზარზე შეიძლება 1100 ლარის ფარგლებში.

ფასის, წონის და გაბარიტების გამო არ არსებობს არანაირი მიზეზი რის გამოც ადამიანი რომელიც ეძებს ხარისხიან თავდაცვით ინსტრუმენტს, უნდა არჩიოს “კუგარი” რომელიმე “გლოკს” ან ნებისმიერ სხვა თანამედროვე პოლიმერის სტრაიკერს.  ასევე გასათვალისწინებელია, რომ ბუდეების და აქსესუარების არჩევანი იქნება საკმაოდ მწირი. მაგრამ თუ ვინმე ეძებს ხარისხიან იარაღს იმ ეპოქიდან, როდესაც საქართველოს სულ ახლახან ქონდა მოპოვებული დამოუკიდებლოა და ჩვენ ქვეყანაში პირველად მიეცათ ადამიანებს საშუალება თავისუფლად ეყიდათ პირადი იარაღი, მაშინ ასეთი “ბერეტტა” იქნება ერთ-ერთი საუკეთესო შენაძენი. თუ რა თქმა უნდა გაგიმართლად და წააწყდით მას მეორადი იარაღის ბაზარზე.  ესთეტები განსაკუთრებულად დააფასებენ იმას, რომ პისტოლეტი დამზადებულია იტალიაში და არ გააჩნია პლასტმასის ნაწილები, როგორც თანამედროვე ბერეტას პისტოლეტებს.  მე მიჭირს გამოვაცხადო “კუგარი” საკოლექციო იარაღად, თუმცა უნდა აღვნიშნო, რომ თუ რამდენიმე წლის წინ აშშ-ში “კუგარი” ღირდა სასაცილოდ იაფი, ბოლო წლებია მათი ფასი იზრდება და უახლოვდება ახალი თანამედროვე “სტრაიკერის” ფასს. გარდა ამისა არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ “სტოეგერი” უშვებს პისტოლეტს, რომელიც თუ არ ჩავთვლით გაურკვეველი საღებავით შეღებილ საკეტს და წვრილმან განსხვავებებს პრაქტიკულად იდენტური იარაღია და თანაც ახალი ღირს 450-500 დოლარი. თუმცა თუ ადამიანი ბერეტას ფანია, მაშინ მან შეიძლება ბევრად მეტიც გადაიხადოს იტალიურ “კუგარში”.

ბ