იმის თქმა რომ გერმანული კომპანია “German Sport Guns” იყო პირველი ვინც შესთავაზა სამოქალაქო მსროლელებს ტაქტიკური მცირეკალიბრიანი იარაღი იქნება არასწორი, მაგრამ უდაოდ ეს კომპანია იყო პირველი ვინც ამ კონცეფციით მიაღწია მნიშვნელოვან წარმატებას და შექმნა თავისებური ტრენდი. ალბათ პირველი ასეთი ტიპის იარაღები იყო თუნდაც P-08 “Luger”-ის იერსახის მქონე პისტოლეტები, რომლებსაც უშვებდა  Stoeger-ი 60-ან 70-ან წლებში (იმ დროს ამერიკული კომპანია, რომელსაც არ აქვს არაფერი საერთო “Stoeger”-თან, რომელიც ეხლა ბერეტას ხოლდინგის ნაწილია).  ეს იყო მარტივი, იაფი პისტოლეტები თავისუფალი საკეთებით, რომლებიც ვიზუალურად იყო სახელგანთქმული გერმანული საბრძოლო პისტოლეტის მზგავსი. 2008 წელს გერმანულმა “German Sport Guns”-მა იგივე კონცეფციით შექმნა მცირეკლაიბრიანი კარაბინების/პლინკერების მთელი სერია, რომელიც ვიზუალურად გავდა სახელგანთქმულ საბრძოლო იარაღის მოდელებს, ასევე გერმანულ პისტოლეტ-ტყვიამფრქვევს “Heckler&Koch MP5″-ს. გარდა ვიზუალური მზგავსებისა, ახალი იარაღი ასევე იყენებდა პრაქტკულად იდენტურ მართვის ელემენტებს და რაოდენ გასაკვირიც არ უნდა იყოს არსებობდა გარკვეული დეტალების თავსებადობაც “GSG-522″-ს და “MP-5″-ს შორის, მაგრამ ამაზე ოდნავ მოგვიანებით.

რაც შეეხება კომპანიის ისტორიას, “German Sport Guns” დაარსდა გერმანიაში 2002 წელს. მთავარი ოფისი და საწარმო მდებარეობს ქალაქ არნსბერგში (ნორდრაინ-ვესტფალიას ფედეალური მიწა). კომპანიაში დასაქმებულია ასამდე თანამშრომელი. 80% პროდუქციის იყიდება ჩრდილო ამერიკის ბაზარზე. 51%-ან წილს კომპანიაში ფლობს   L&O Group, რომელიც თავისმხრივ ასევე ფლობს ისეთ მწარმოებლებს, როგორიც არიან “Blaser”, “Mauser”,” Sig Sauer” და “John Rigby & Co”. 2014 წელს “GSG”-მ შეიძინა პნევმატური იარაღის გერმანული მწარმოებელი Diana.

მიუხედავად იმისა, რომ თავდაპირველად ახალ კარაბინებს ქონდათ გარკვეულ პრობლემები, რომლებიც უკავშირდებოდა დეტალების რესურსს და ასევე ზოგადად საიმედოობას, მთლიანობაში იარაღი ძალიან კარგად იყიდებოდა და პოპულარობითაც სარგებლობდა. ისეთი პოპულარობით, რომ “ხეკლერ&კოხმა” უჩივლა “GSG”-ს, მისი კუთვნილი პროდუქტის ვიზუალური მხარის გამოყენებისთვის, რაც ნიშნავს, რომ “GSG” იყენებდა სხვა კომპანიის პროდუქტან მზგავსებას მოგების მიღების მიზნით. სასამართლო დავები, ორ კომპანას შორის გაგრძელდა 2014 წლამდე და არ არის გამორიცხული, რომ ეხლაც მიმდინარეობს, რადგანაც “GSG”-მ შეიატანა საპასუხო სარჩელი, რომლის მიხედვითაც “H&K”-ს არასდროს არ ფლობდა “MP5″-ის  დიზაინს და შესაბამისად მან თაღლითური გზიით მიიღო კომპენსაცია და აზარალა “GSG”. ალბათ “ჰეკლერ&კოხის” სარჩელის მიზეზი სავარაუდოთ ის იყო რომ “GSG”-მ უბრალოდ დაასწრო მას ასეთი კარაბინის გამოშვება, როდესაც ის ჯერ მხოლოდ მართავდა მოლაპარაკებებს ანალოგიური იარაღის გამოშვებაზე გერმანულ Umarex-თან.  “GSG-522″-ების წარმოება, რამდენადაც ჩემთვის ცნობილია არასდროს არ შეჩერებულა. მხოლოდ მცირედ შეიცვალა კარაბინის ვიზუალური ნაწილი, რომ მზგავსება”ჰეკლერ&კოხის” პროდუქციასთან ასეთი აშკარა არ ყოფილიყო. მიუხედავად ამისა, “GSG”-ს მცირეკალიბრიანი კარაბინების მოდელების გამა კვლავ პრაქტკულად იმეორებს “MP5″-ის მოდელების გამას. არის სტანდარტული მოდელი, მოდელი SD დეკორატიული მაყუჩით და ასევე დამოკლებული ვარიანტი “K”. “GSG”-მ ასევე გამოიჩინა წინდახედულობა, და კარაბინებთან ერთად თავიდანვე გამოუშვა მთელი ასორტიმენტი დამატებითი ნაწილების და აქსესუარების, რომლებიც აძლევდნენ საბოლოო მომხმარებელს საშუალებას განეხორციელებინათ კარაბინების კასტომიზაცია საკუთარი ძალებით.

GSG-5, კომპანიის პირველი მცირეკალიბრიანი კარაბინი. მოგვიანებით მისმა დიზაინმა და კონსტრუქციამ გარკვეული ცვლილებები განიცადა და იარაღს მიენიჭა ახალი დასახელება GSG-522

როგორც უკვე აღვნიშნე, მიუხედვად გარკვეული პრობლემებისა “GSG-522″ გამოდგა კომერციულად წარმატებული და წარმოშვა თავისებური ტრენდი, “ტაქტიკური” მცირეკალიბრიანი კარაბინების, რომლებიც გამოიყუებიან და მუშაობენ, როგორც საბრძოლო იარაღები მაგრამ იყენებენ მცირეკალიბრიან და შესაბამისად იაფ ვაზნას.   მალე მას მიბაძეს “Heckler&Koch”-მა “Сolt”-მა, “IWI”-მ (“Umarex”-ის საშუალებით), “Mossberg”-მა, Smith&Wesson-მა და სხვებმა, როდესაც ანალოგიური მოდელები გამოუშვეს. თავის მხრივ “GSG”-მ გააფართოვა მოდელების გამა და დაიწყო მცირეკლაიბრიანი “კალაშნიკოვის”, “STG”-44-ის, “MP-40″-ის, “Firefly”-ს (“SIG Mosquito”) და M1911-ის გამოშვება.

აქვე მინდა აღვნიშნო, რომ  GSG-522  კი გავს ვიზუალურად MP5-ს მაგრამ ტექნიკურად მას აქვს ბევრი საერთო სხვა გერმანულ მწარმოებლის, “Walther”-ის იარაღთან, კონკრეტულად კი მცირეკალიბრიან  კარაბინთან “G-22″. ისევე, როგორც “G22″-ში, “GSG-522″-ის დამრტყმელ სასხლეტი მექანიზმი და საკეტი მოთავსებულია მსუბუქი შენადნობისგან დამზადებულ მოდულებში, რომლებიც თავის მხრივ მოთავსებულია პლასტმასის “გარსაცმში”. ყველა ეს მოდული აწყობილია ორი ნახევრისგან და შეკრულია ხრახნების გამოყენებით. ერთის მხრივ საბრძოლო იარაღებთან შედარებით, ეს უაზროდ რთული კონსტრუქცია არის,  უამრავი პატარა დეტალით, მაგრამ მეორეს მხრივ ასეთი იარაღების წარმოება ადვილი და იაფია, იმიტომ რომ, როგორც ჩანს გამოიყენება სტანდარტული ხრახნები და ზამბარები, იაფი მასალები და ადვილად დასამზადებელი დეტალები. იმის გათვალისწინებით რომ დიტმარ ემდე და მასთან კიდევ ორი “GSG”-ს მმართველი და კომპანიის მფლობებელი მანფრიდ ნაიჰაუსი და მიქაელ სვობოდა ადრე მუშაობდნენ Umarex-ში (რომელიც ფლობს Walther-ს) მზგავსება წარმოების ტექნოლოგიაში უკვე გასაკვირი არ არის.

“GSG 522″-ის შემქნელები და კომპანიის მფლობელები და მმართველები: ნაიჰაუსი, ემდე და სვობოდა.

მე კარგად მახსოვს, რომ როდესაც პირველად გავეცანი “G-22″-ის კონსტრუქციას, შოკირებული ვიყავი, გამოყენებული ტექნიკური გადაწყვეტილებებით. ეს იარაღი საერთოდ არ გავდა ტრადიციული კონსტრუქციის მცირეკალიბრიან კარაბინებს, რამდენადაც განსხვავებული ის იყო ვიზუალურად, იმდენად განსხვავებული იყო მისი წარმოების ტექნოლოგიაც.  მახსოვს, რომ “G-22″ ლეგოს კონსტრუქტორსაც კი შევადარე. ზუსტად იგივე გადაწყვეტილებები  გამოყენებულია GSG-522-ში.

გამომდინარე იქიდან, რომ ეს იარაღები განკუთვნილია გასართობი სროლისთვის და მხოლოდ გასართობი სროლისთვის, ტრადიციულ მიდგომებზე აქ ითქვა უარი. კონსტრუქციის სიმარტივე, დეტალების სიმცირე, არანაირ როლს არ თამაშობს. მთავარია მაქსიმალური ტექნოლოგიურობა. ქვედა რესვიერის პლასტმასის გარსაცმში, რომელიც უზრუნველყოფს მზგავსევას “MP-5″-თან მოთავსებულია დამრტყმელ-სასხლეტი მექანიზმის მოდული, ზედა რესივერში ხრახნებით დამაგრებულია ლულა და თავსედება საკეტის მოდული, რომელიც აერთიანებს საკეტს, ეჟექტორს და დამაბრუნებლ ზამბარებს.   მოდულების დაშლა საერთოდ არ არის რეკომენდირებული.

ასე, რომ აზრი არ აქვს ამ იარაღების შეფასებას, როგორც ჩვენ ვაფასებთ საბრძოლო, თავდაცვით ან სანადირო იარაღებს. ასეთი მიდგომით “G22″-იც და “GSG-522″ არიან უაზროდ რთული და ფაქიზი იარაღები, რომლებიც ნაკლებად გაუძლებენ კლდე-ღრეებზე ცოცვას და ტყეში ან ჭაობებში ბოდიალს. თუ ასეთ ადგილებში აპირებთ იარაღის ტარებას, იყიდეთ კლასიკური კოსტრქუციის კარაბინები, “რუგერები” და “მარლინები”,  რომლებიც უფრო მარტივია, მსუბუქი და გამძლე.  უბრალოდ რენჯზე არავინ არ დაინტერესდება რითი ისვრით, არ მოუნდება სროლა და სელფის გადაღება მაგალითად  “რუგერ 10/22″-თან. “GSG 522″-თან, საქმე პირიქით იქნება. ბავშვებიც დაინტერესდებიან ამ იარაღით, იქიდან გამომდინარე, რომ ვერ იპოვით კომპიუტერულ “შუტერს”, სადაც არსენალში არ არის ხელმისაწვდომი “MP-5″. უნდა ვაღიარო, რომ იარაღი გამოიყურება ძალიან კარგად. არის კარგად შესრულებული. ერგონომიული. ის ინტერესს გამოიწვევს ნებისმიერ თუნდაც იარაღებისგან ძალიან შორს მყოფ ადამიანშიც კი. სწორედ ამაზეც იყო გათვლა და სწორედ ეს არის “GSG-522″-ის დანიშნულება, გასართობი/სახალისო სროლა ღია და დახურულ რენჯებზე. ეს არ არის იარაღი, რომლითაც შეხვალ ტყეში ან წახვალ მთაში. ყველაფერს თავი, რომ დავანებოთ ამისთვის “GSG-522″ უბრალოდ საკმაოდ მძიმეა  (3.2 კგ).

ტექნიკური აღწერილობა იარაღის იმით უნდა დავიწყოთ, რომ მართვის ელემენტების განლაგებით და მათი მუშაობით GSG-522 მაქსიმალურად გავს საბრძოლო MP5-ს. ორ პოზიციანი სელექტორი ორმხრივია, საკეტის სახელური განალგებულია მარცხენა მხარეს და შესაძლებელია მისი დაფიქსირება ღია მდგომარეობაში, ისევე როგორც MP5-ში. სროლის დროს ის არ მოძრაბს. მჭიდის ღილაკი ისევე როგორც MP5-ში გაძლევთ საშულებას გამოიყენოთ როგორც საკეტელა ასევე გვერდიდან განლაგებული ღილაკი, თუმცა ღილაკის ეფექტური გამოყენება რთულია, საჭიროა დიდი ძალის დატანება და გარდა ამისა ის ჩამალულია რესივერის შიგნით.

საკეტის მოდულის სქემა. ის შედგება 32 ნაწილისგან, აქედან 11 არის ხრახნი. ხრახნების მოხსნა არ არის რეკომენდირებული, ხოლო თუ მაინც მოხსენით, უკან დაყენებისას უნდა გამოიყენოთ ხრახნების ფიქსატორი, რომ სროლის დროს არ მოხდეს მათი დაშვება. 

რა თქმა უნდა “GSG-522″-ის ავტომატიკის სქემა არ იყენებს გორგოლაჭებით ჩაკეტვას, როგორც ორიგინალური “MP5″. კარაბინში გამოყენებულია უფრო ტრადიციული და მარტივი თავისუფალი საკეტი, როგორც აბსოლუტურ უმეტესობა .22 კალიბრის ავტომატური იარაღებში. ასევე კარაბინს გააჩნია მჭიდის მცველი, რომელიც არ გვხვდება “MP5″-ში.  ეს ნიშნვას, რომ იარაღიდან მოხსნილი მჭიდით შეუძლებელი იქნება გასროლის განხორციელება. კიდევ ერთი განსხვავება არის ის, რომ “GSG”-ზე ბოლო ვაზნის გასროლის შემდეგ საკეტი რჩება ღია მდგომარეობაში, მაშინ როდესაც “MP5″-ზე ასეთი ფუნქცია არ არსებობს.

“GSG-522″ იყიდება ოთხი ტიპის ერთ რიგიანი მჭიდებით 2, 10, 15 და 22 ვაზნიანი ტევადობით. არსებობს ასევე უფრო ეკზოტიკური კვების მექანიზმები, როგორც დოლურა მჭიდები გათვლილი არც მეტი არც ნაკლები 110 ვაზნაზე.  გეომეტრიული ზომებით 22 ვაზნიანი მჭიდები იდენტურია “MP5″-ის მჭიდების, რაც ნიშნავს, რომ შესაძლებელია იგივე პაუჩების გამოყენება. მჭიდის გვერდიდან განლაგებულია “თაროები”, რომლებიც გაძლევენ საშუალებას თითებით ჩამოწიოთ მიმწოდებელი და ამით მნიშვნელოვნად გაადვილოთ მჭიდის ავსება ვაზნებით. დამატებით მჭიდი მონიშნულია, ისე რომ მოგეცეთ წარმოდგენა მჭიდში დარჩენილი ვაზნების რაოდენობის შესახებ.

GSG-522 -ის ძირითადი ნაწილები. 

იარაღის არასრული დაშლა ზომიერად ადვილია. მოხსენით კარაბინს მჭიდი და დარწმუნდით, რომ იარაღი განმუხტულია. სახრახნისით დაუშვით და მოხსენით  თავები ორ მსხვილ რესივერში გაყრილ პინებს, რაც მოგცემთ საშუალაბას ისინი ამოიღოთ და ამით ჯერ მოხსნათ კონდახი და შემდეგ განაცალკევოთ ზედა და ქვედა რესივერები. შემდეგ უნდა დაუშვათ ხრახნი, რომელიც აფიქსირებს პლატას, რომელიც ზედა რესივერის შიგნით იჭერს საკეტის მოდულს. პლატის მისი ხრახნის და ხრახნის საყელურის ამოღების შემდეგ, შესაძლებელია ზედა რესივერიდან საკეტის მოდულის ამოღება.  მეტი დაშლა რეკომენდირებული არ არის, იმიტომ რომ საკეტის მოდულიც და ქვედა რესივერიც შედგებიან უამრავი პატარა დეტალისგან.  გარდა ამისა ყუარდღება მიაქციეთ ზედა რესივერის შიგნით, სავაზნის გვერძე განლაგებულ ხვეულ ზამბარას, რომელიც ზეოქმედებს საკეტის შემაკავებელზე . თუ საკეტის მოდული ამოღებულია ამ პატარა ზამბარას ადგილზე არაფერი აღარ იკავებს და მისი დაკარგვა ადვილია (ისევე როგორც G22-ში). ამიტომ ფრთხილად ამოიღეთ ის, შეინახეთ და ისე გააგრძელეთ იარაღის წმენდა. მიაქციეთ ყურადღება, იმას, რომ ეს ხრახნიანი პინები დამზადებულია რბილი მეტალისგან და მათი თავების ან ხრახნების გაფუჭება ადვილია. ვისაც ფული არ ენანება ცვლის ამ პინებს ორიგინალური “ხეკლერ&კოხის” პინებით, რომლების გამოყენებაც შესაძლებელია ყოველგვარი მორგების გარეშე.

ვისაც უყვარს ყოველი ჭანჭიკის ინდივიდუალურად გაპრიალება, იმედგაცრულებული დარჩება, რთული კონსტრუქციით. ჩემი აზრით, ასეთი არასრული დაშლა აბსოლუტურად საკმარისია, რომ იარაღი გაიწმინდოს და დიდი საჭიროება იარაღის ბოლო ზამბარამდე დაშლის არ არის. დავამატებ, რომ შესაძლებელია ლულის სავაზნის მხრიდან გაწმენდა, რაც კარგია.

არასრულად დაშლილი “GSG-522SD”. საკეტის მოდული ამოღებული არ არის. კარგად ჩანს ლულის რესივერში ფიქსაციის მეთოდი. პლასტმასის დეტალები შეღებილია მწვანე ფერში ჩვენს მიერ. არაფერი განსაკუთრებულად რთული GSG-ს დაშლაში არ არის, უბრალოდ საჭიროა ორი სახრახნისი. 

ქვედა რესივერის გარსაცმი, კონდახი და ტიბჟირი პლასტმასის არის. ზედა რესივერი შესაბამისად რკინის. საკეტის და დამრტყმელ-სასხლეტი მექანიზმის ჩარჩოები ჩამოსხმულია მსუბუქი შენადნობისგან. იარაღი საკმაოდ მძიმეა -  3.2 კგ, რაც საგრძნობლად მეტია ვიდრე .22 კალიბრის კლასიკური კარაბინები, თანაც იმის გათვალისწინებით, რომ კარაბინს აქვს თხელი ლულა. მსუბუქი იარაღის უპირატესობა არის, ის რომ სხვადასხვა მოწყობილობების დაყენების შემდეგ, თქვენ მაინც გექნებათ შედარებით მსუბუქ იარაღი. GSG-ს შემთხვევაში იარაღი იმდენად დამძიმდება, რომ მისი წონა იქნება აბსოლუტურად შეუსაბამო მის მოკრძალებულ საცეცხლე ძალასთან.

მოდელ SD-ს გააჩნია 414მმ სიგრძის გრძელი და თხელი ლულა ე.წ. “ფანქრის პროფილით”. მოდელ SD-ში ეს ლულა დაცულია გარედან ბუტაფორიული მაყუჩით. ის მაგრდება რესივერზე წინა სამიზნე მოწყობილობის ბაზის ქვეშ. წინა ტიბჟირის არის მრგვალი პროფილის და ძალიან მოსახერხებელია.  ტიბჟირზე შესაძლებელია რეზინის “ბუბლიკის” დაყენება, რომელიც ასრულებს წინა საღვედეს ფუნქციას. შესაძლებელია მისი, როგორც მარჯვენა ასევე მარცხენა მხარეზე გადაყენება.

ცალკე აღწერას იმსახურებს სამიზნე მოწყობილობების კონსტრუქცია. უკანა სამიზნე მოწყობილობა პრაქტიკულად ზუსტი ასლია MP5-ზე დაყენებული სამიზნე მოწყობილობის იმ სხვაობით რომ დიოპტრების ნაცვლად მასზე შესრულებულია ვერტიკალური ჭრილები. იმის გათალისწინებით რომ დოლურა ჩაჭრილია განსხვავებულ სიღრმეზე, დამიზნება ხდება კორას ამ ჭრილის “ბსკერზე” მოთავსებით. შესაძლებელია საჭირო ვერტიკალური შესწორების არჩევა (დოლურა ოთხ პოზიციანია). იმისთვის, რომ შეიტანოთ ჰორიზონტალური შესწორება უნდა დუაშვათ ზედა ხრახნი-ფიქსატორი და დაატრიალოთ გვერდითა ხრახნი-მარეგლირებელი, იმისთვის, რომ გადაწიოთ სამიზნე მოწყობილობა მარცხნივ ან მარჯვნივ. წინა სამიზნე მოწყობილობის კორა პლასტმასის არის მრგვალი თავით, ხოლო დამცავი “ყურები” რკინის არის. სხვათაშორი მოდელებზე სადაც ეს ყურები პლასტმასის არის, ხშირია მათი მოტეხვის შემთხვევები. კარაბინებს კომპლექტში მოყვება “პიკატინის სამაგრი” რომელიც არის თხელი პლასტმასის დეტალი, თანაც მაგრდება რესივერზე ორი წვრილი და მოკლ ხრახნით. მოხსენით ეს დეტალი და გადააგდეთ, იმიტომ, რომ ის უვარგისია. ნაცვლად გამოიყენეთ სპეციალური ალუმინის სამაგრები, რომლებიც მაგრდება რესივერზე “კლანჭებით”. მათი ფასი 10-20 დოლარია რაც არც ისე ბევრია.

“GSG-522″-ის მოდელების გამა

ჩვენი იარაღი აღჭურვილია ოფციონალური გვერდიდან დასაკეცი კონდახით, რომლის რეგულირება შესაძლებელია სიგრძეში და სიმაღლეში, მაგრამ რაც მთავარია, მასზე განლაგებულია სწრაფად მოსახსნელი საღვედე და მისი დაყენების ადგილები, როგოც მარცხიდან ასვე მარჯვნიდან, რაც ჩემნაირი მსროლელისთვის არის კარგი საჩუქარი (მე ვისვრი მარცხენა მხრიდან). ქარხნულ კომპლექტაციაში SD იყიდება ფიქსირებული პლასტმასის კონდახით. ხელმისაწვდომია ასევე “ხეკლერ&კოხის” საფირომო გასაშლელი კონდახი. საკეცი ან თუნდაც ტელესკოპური კონდახი კარგი “აპგრეიდია” GSG-522SD-თვის, რომლის სიგრძე ფიქსირებული კონდახით საკმაოდ დიდია – 855მმ.

იარაღი კარგად გამოიყურება, კონტროლის ელემენტები მკაფიოდ  მუშაობენ, თამაში ზედა და ქვედა რესივერს შორის პრაქტიკულად არ არის. კონდახიც მყარად ზის. ტიბჟირი არ ზის თავის ადგილას ძალიან მყარად, მაგრამ ეს არ შეიძლება ჩაითალოს ნაკლად. გაცილებით უფრო ნაკლებად მომეწონა საღვედეს “ბუბლიკი”, რომელიც დაყენებულია არა რესივერზე, არამედ პლასტმასის ტიბჟირზე. კიდევ ერთი შეხსენება, რომ GSG-522 რენჯის იარაღია. არ მგონია ამ “ბუბლიკმა” ან ტიბჟირმა გაუძლოს ხანგრძლივ ექსპლუატაციას იმის გათვალისწინებით, რომ იარაღი სულაც არ არის მსუბუქი.

წლების განმავლობაში რაც ეს იარაღი გამოდიოდა, მისი კონსტრუქცია განიცდიდა გარკვეულ ცვლილებებს. ნაწილი ცვლილებების ხილვადია იარაღის დაშლის გარეშეც. მაგალითად მოდელ SD-ზე შეიცვლა წინა სამიზნე მოწყობილობის ბაზის ფორმა, ის იყო მრგვალი როგორც MP5-ზე და სარჩელის შემდეგ ის გახდა სწორ ყურებიანი. იარაღის დიზაინში ასევე იქნა შეტანილი სხვა ცვლილებებიც, მათ შორის გაურკვეველი დანიშნულების საღვედე შესრლებული სასხლეტის დამცავ კავზე. პირველი გამოშვების კარაბინები (GSG 5) იყენებდნენ პლასტმასის ზედა რესივერებს, მაშინ როდესაც უფრო ახალი მოდელები იყენებდნენ მეტალის შენადნობისგან დამზადებულ იგივე დეტალებს. ამის წყალობით GSG5 იწონიდა 3 კგ-ს, რაც ნახევარი კილოგრამით ნაკლებია ვიდრე GSG-522-ის წონა.

კიდე ერთი პრობლემური ნაწილი იყო ეჟექტროი განლაგებული საკეტის მოდულში. გაუმჯობესებულ ვერსიას აქვს დამატებითი მეტალის მოქლომი, ხოლო ადრინდელი ეჟექტორი ასეთი დეტალის გარეშე რამდენიმე ათასი გასროლის შემდეგ იძვრებოდა ადგილიდან და იწყებოდა პრობლემები საიმედოობასთან. საკმარისია გახსნათ საკეტი და ჩაიხედოთ იარაღის შიგნით, რომ გაარკვიოთ როგორი ეჟექტორი არის დაყენებული თქვენ იარაღში. 

იარაღის გასწორებისას და სროლისას გამოვლინდა ამ იარაღის არასერიოზული “ხასიათი”. პირველ რიგში სანაგვეში წავიდა სტანდარტული პიკატინის სამაგრი და ორი პაწაწინა ხრახნი. სამაგრი თხელი პლასტმასის არის და შიგნით ცარიელია. პრაქტიკულად ეს ნაწილი ისეთივე დეკორატიულია, როგორც კარაბინის მაყუჩი. შემდეგ აღმოჩნდა, რომ უკანა სამიზნე მოწყობილობა არ ზის მყარად თავის ადგილას, რის გამოც ფიქსატორის დაჭერისას ან დაშვებისას ის იწყებდა მოძრაობას ყველა სიბრტყეში. აღნიშნული გარემოება აქცევდა იარაღის გასწორების პროცედურას ყავაზე მკითხოაბად. ჩემი რჩევა იქნება, რომ როგორც კი მიაღწევთ იმას, რომ ტყვიები დაიწყებენ მოხვედრას დაახლოებით იქ სადაც  უმიზნებთ, დაანებეთ თავი და დატოვეთ ყველაფერი ისე, როგორც არის, ხოლო მისროლის პროცესში ფიქსატორი ხრახნის დაჭერისას, ყოველთვის დაუჭირეთ ის ბოლომდე. რომ მიიღოთ საჭირო მოხვედრის წერტილი და შემდგომ ბოლომდე გადაუჭიროთ ფიქსატორს, სამიზნე მოწყობილობის ბაზა დაიძვრება და ზერო დაიკარგება.  თუ გაგიმართლად და მოხვედრის წერტილი დაემთხვა დამიზნების წერტილს ხელი აღაარაფერს არ ახლოთ. მეორეს მხრივ, როგორც ჩანს დოლურას ბრუნვის მექანიზმი მეტ-ნაკლებად სტაბილურად მუშაობს. ეს კარგია, იმიტომ, რომ დოლურას აქვს ოთხი პოზიცია, რომელიც გაძლევთ საშუალებას მოარგოთ კონკრეტული პოზიცია კონკრეტული ტიპის მუხტს. სწრაფი და ზე-სწრაფი მუხტები, როგორც წესი “ურტყავენ” ზევით, სუსტი (საასაპრეზო) მუხტები პირიქით,  ქვევით. დოლურას ოთხი პოზიცია ნიშნავს, ოთხ სხვადასხვა სიმაღლეს, რაც იდეაში უნდა მოგცეთ საშუალება დოლურას მარტივი გადატრიალებით დაამთხვიოთ ერთმანეთს დამიზნების და მოხვედრის წერტილები. დოლურაზე განლაგებული ღარები არის წვრილი, საკმაოდ მაღალი, და ძირი არის ნახევარმთვარის ფორმის. სწორედ ღარის ძირში უნდა მოათავსოთ წინა სამიზნე მოწყობილობის მრგვალი თავი და არ გაუტოლოთ ის ჭრილების ზედა მხარეს. როგორც კი მიეჩვევით და დაამუღამებთ დამიზნების ასეთ ტექნიკას, შეძლებთ მეტ-ნაკლები სიზუსტით 50 მეტრზე სროლას. რას ვგულისხმობ ამაში? 50 მეტრზე შეძლებთ თიხის თეფშების დაზიანებას, მოარტყვათ რკინის გონგს. თუ გნებავთ გამოიყენოთ კარაბინის სიზუსტის მთელი პოტენციალი, მაშინ შეუკვეთეთ სპეციალური სამაგრი, რომელიც კლანჭებით მაგრდება რესივერზე და დააყენეთ ზედ რამე კომპაქტური „სკოპი“. ეს მოგცემთ საშუალებას მიიღოთ კარგი ჯგუფები.  ლულები GSG-522-ებზე კარგი ხარისხის არის და იმ შემთხვევაში თუ მოხერხდა რესივერზე კარგი „სკოპის“ მყარად დამაგრება შესაძლებელი იქნება ამ იარაღის სიზუსტის პოტენციალის სრული გამოყენება. მე დამრჩა შთაბეჭდილება, რომ ამ იარაღში რკინის სამიზნე მოყობილობების გამოყენება გათვალისწინებულია ძალიან ახლო მანძილებზე, ასე 25 მეტრამდე. სამიზნე მოწყობილობების კონსტრუქიციის გათვალისწინებით ფლაერები და ვერტიკალური გაფანტვაც არ იქნება იშვიათი. მე კარგად მახსოვს, როგორ ვისროდი ჩემი ТОЗ-8-დან დიოპტრიული სამიზნით 200 მეტრზე. ასეთი ფოკუსები GSG-522-ს არ შეუძლია. ყოველ შემთხვევაში ოპტიკის გარეშე.

სწორი დამიზნების ტექნიკა GSG-522-დან სროლისას

მთლიანობაში იარაღი კომფორტულია სასროლად. უკუცემა საერთოდ არ იგრძნობა. სასხლეტი, რომელიც თავიდან მოგვეჩვენა არაინფორმატიული, ზედმეტად რბილი, როგორც სათამაშო იარაღზე, საბოლოო ჯამში გამოდგა გამოყენებადი და საერთოდ არ გვიშლიდა ხელს სროლაში. ინსტრუქციის მიხედვით მისი წონა 2.5 კგ-ია, რაც სიმართლეს გავს.  ნაკლებად მოსახერხებელი გამოდგა  ორმხრივი მცველი, რომელიც მისი ფორმის და განლაგების გამო ერთნაირად ძნელად მისაწვდომია, როგოც მარცხენა ასევ მარჯვენა მხრიდან სროლისას.

რაც შეეხება საიმედოობას, იარაღმა პრინციპში საიმედოთ იმუშავა ყველა ტიპის ვაზნით.  ერთხელ გაჭედა მხოლოდ Eley Sport-ის ვაზნებზე, რომლებიც ცნობილია იმით, რომ არიან ძალიან სუსტი და ბევრი ნახევრად-ავტომატი უარს აცხადებს ამ ვაზნების მონელებაზე. “S&B” 32gr HV, “Lapua Polar Biathlon”-მა იმუშავეს უპრობლემოდ, დაბრკოლებების გარეშე. ჯამში 70 ვაზნამდე ვისროლეთ, რაც არ არის ბევრი, მაგრამ საკმარისია შეფასებისთვის, იმის ფონზე რომ წლების განმავლობაში ასევე ვისროდით მოკლე “K” მოდიფიკაციებიდან. უნდა აღვნიშნო, რომ როგორც ჩანს მოდელები გრძელი (414მმ) ლულით უფრო საიმედოები არიან და ნაკლებად პრეტენზიულები მუხტების მიმართ ვიდრე მოდელი “K” 230მმ-ნი ლულებით (ინსტრუქციით მოდელ “K”-ს ლულის ისგრძე მითითებულია, როგორც 230მმ, მაგრამ ჩემი აზრით ეს შცდომაა და ლულა უფრო მოკლეა). ამის მიზეზიც შეიძლება იყოს ის, რომ გასროლის დროს გრძელ ლულაში წნევა უფრო დიდხანს ნარჩუნდება რაც უზრუნველყოფს საიმედო გადატენვას და მასრის პოზიტიურ ექსტრაქციას. ბუნებრივია გრძელლულიან მოდელებს ექნებათ უკეთესი ბალისტიკაც ტყვიის უფრო დიდი საწყისი სიჩქარის გამო. ისიც უნდა ითქვას, რომ იარაღზე კალიბრის წარწერის გვერძე დამატებულია ორი ასო: HV (High Velocity/მაღალი სიჩქარე). ეს ცალსახად მიგვითითებს, რომ იარაღი საიმედოთ მუშაობს ძლიერ მუხტებთან. საქართველოში დღეს ასეთი მუხტები იშოვება და მათი ფასი პრაქტიკულად არ აღემატება სტანდარტული მუხტების ფასს, ამიტომ “GSG-522″-ის ეს თავისებურება თქვენ ჯიბეს არ დაარტყავს. გავმეორდები ჩვენმა კარაბინმა მოინელა სტანდარტული საწყისი სიჩქარის მქონე ვაზნები.

წინ გველოდება ოპტიკის სამაგრის შეკვეთა, კარგი “სკოპის” მონტაჟი და სროლა 50 მეტრზე უფრო დიდი მანძილზე იმისთვის, რომ ბოლომდე გავერკვიოთ რა შეუძლია ამ კარაბინს. შედეგების შესახებ აუცილებლად მოგწერთ.

მიაქციეთ ყურადღება, მჭიდზე განლაგებული თაროები ერთის მხრივ აადვილებენ მჭიდის შევსებას ვაზნებით, მეორეს მხრივ ედებიან მჭიდის კორპუსს რაც ქმნის გარკვეულ წინაღობას და ასევე თუ ხელს კიდებთ მჭიდს, შესაძლებელია უბრალოდ არ მისცეთ მიმწოდებელს საშუალება მიაწოდოს მორიგი ვაზნა. GSG522-ის ზოგი პატრონი საერთოდ ხსნის ამ თაროებს (მაგრდება მიმწოდებელზე ერთი ხრახნით) და ამით ეს პრობლემები ამოიწურება.

ამ ეტაპზე შეუძლებელია ითქვას, როგორ აჩვენებს თავს “GSG-522″ გრძელვადიან პერსპექტივაში ან როგორი იქნება მისი ძირითადი ნაწილების რესურსი. გერმანელები, ცნობილები არიან, რომ ქმნიან რთულ მაგრამ საიმედო მექანიზმებს, მაგრამ ვერ ვიტყვი რამდენად ეს ეხება ამ იარაღს.   მე ვერ ვიტყვი. ეჭვი მაქვს ეს იარაღი  თავისი შენადნობებისგან ჩამოსხმული ნაწილებით, ურიცხვი ხრახნით და ზამბარებით არც არის არანაირად heavy-duty კატეგორიის.

რაც შეეხება კარაბინის ფასს, ის მერყეობს 1100 ლარიდან 2000 ლარამდე, გააჩნია მოდელს და კოპლექტაციას. ჩვენ კარაბინი გვერგო იაფად და ამიტომ გადავწყვიტეთ მისი შეძენა და ტესტირება. სხვა შემთხვევაში მე ამ იარაღს უბრალოდ არ შევიძენდი, გამომდინარე იქიდან, რომ უკვე მქონდა შეხება GSG-ს ამ სერიის კარაბინებთან და ეს იარაღები არ მომეწონა. იმდენად არ მომეწონა რომ ჩავთვალე რომ ზედმეტი იყო მათზე წერაც. მიუხედავად ამისა ფაქტია, რომ ეს იარაღები შედარებით დიდი რაოდენობით გაიყიდა საქართველოში, ხშირად გვხვდება ასევე მეორად ბაზარზეც, ამიტომ ტესირების შანში ხელიდან არ გავუშვი.   მთლიანობაში ჩემი აზრით GSG-522 არის სახალისო სათამაშო და მეტი არაფერი. შეუძლებელია იფიქრო მასზე, როგორც სანადირო, სპორტულ ან გადარჩენის იარაღზე. გამოყენებული მასალები, კონსტრუქცია და სხვა გადაწყვეტილებები ეწინააღმდეგება ყველაფერს რასაც პირადად მე ვარ მიჩვეული. სხვამ შეიძლება სხვაგვარად ჩათვალოს.

Shooterscentral.ge დასკვნა. GSG-522 არის გასართობი საშუალება, რომელიც იქნება ცოტათი უფრო სახალისო ვიდრე აირსოფტის ან პნევმატური იარაღი, ადამიანისთვის, რომელიც აქამდე არ იყო განებივრებული მაღალი კლასის ცეცხლსასროლი იარაღებით. ეს იარაღი იდეალურია, რომ ასწავლოთ სროლა ბავშვს, ერთად გაატაროთ კარგი დრო, „გაიმარიაჟოთ“ მეგობრებთან, რომლებიც შორს არიან იარაღებისგან და სროლისგან. ვისაც უნდა სერიოზული მცირეკალიბრიანი კარაბინი, რომელიც მას და მის შვილებს მოემსახურება ჯობია შეიძინოს რამე სხვა მოდელი. მაღალი ფასი არის ამ იარაღის ყველაზე დიდი მინუსი.