Archive for August 8th, 2021

.38 კალიბრის რევოლვერი თუ .380 კალიბრის პისტოლეტი?

Sunday, August 8th, 2021

ათწლეულების განმავლობაში .380 კალიბრის პისტოლეტები და .38 კალიბრის რევოლვერები იყო რჩეული იარაღი ყველასთვის ვისაც უნდოდა კომპაქტური და საიმედო თავდაცვითი იარაღი უფრო ადრე ეს იარაღები მსახურიბდნენ ჯარშიც და პოლიციაშიც სანამ მოხდა მათი ჩანაცვლება უფრო ძლიერი ხელის იარაღებით. სამხედრო ტიპის ანუ სრული ზომის პისტოლეტები და რევოლვერები ყოველთის გამოირჩეოდბნენ გამძლეობით, რესურსით, საიმედოობით, კარგი ერგონომიკით და სამხედრო სამსახურში მიღებული რეპუტაციით, მაგრამ მათი უმეტესობა უბრალოდ იყო ძალიან დიდი და მძიმე სამოქალაქო პირებისთვის, რომლებიც სულ უფრო მჭიდროდ სახლდებოდნენ ქალაქებში, ამიტომ ხანგრძლივი პერიოდის განმავლობაში, კომპაქტური, ფარული ტარებისთვის განკუთვნილ იარაღებში სწორედ ამ ორი ტიპის იარაღი, წარმოადგენდა საუკეთესო ბალანსს სიმძლავრისა და კომპაქტურობას შორის.

გარდა ზემოაღნიშნული თვისებებისა, ორივე ამ კლასის იარაღი ყოველთვის იყო ხელმისაწვდომი იარაღის და ვაზნების ფასის მხრივ, რამაც განაპირობა მათი ფართო გავრცელება, განსაკუთრებით დასავლეთის ქვეყნებში. საქართველოში ეს მოცემულობა მხოლოდ ნახევრად არის სიმართლე, იმიტომ რომ ეს იარაღები შედარებით იაფია, მაგრამ მათი ვაზნები პირიქით ძვირია და ფასით აღემატება იგივე 9×19-ს. ასეთი მოცემულობა არის, რაც მე ჩემი თავი მახსოვს. მაგრამ რა არის ამის მიზეზი მე სიმართლე გითხრათ არ ვიცი.

ეხლაც კი, როდესაც  შეგიძლია იყიდო ჯიბის პისტოლეტი .45ACP კალიბრში, ორივე ამ ტიპის იარაღი აშკარად არ აპირებს გაქრობას და ორივე ხელმისაწვდომია მრავალი მწარმოებლისგან. რატომ? იმიტომ რომ ხალხი აგრძელებს მათ შეძენას და მოთხოვნა მათზე არ წყდება. მართლაც საიმედოობის მხრივ ძნელად რამე შეედრება .38 კალიბრის კარგი ხარისხის კომპაქტურ რევოლვერს. ამასთანავე მე ყოველთვის ვაფასებდი “ძველი სკოლის” .380 კალიბრის მთლიანად ფოლადისგან დამზადებული პისტოლეტის შეუდარებელ კომფორტს სროლაში რის გამოც CZ83 ყოველთვის მაღალ ადგილს იკავებს ჩემ პირად ჩარტებში.

j-frame-explain-header

Smith&Wesson J-frame-ის ოჯახში შედის სხვადასხვა ტიპის და კალიბრის კომპაქტური  5 ვაზნიანი რევოლვერები და ისინი ალბათ ყველაზე გავრცელებული ამ ტიპის იარაღებია მსოფლიოში. 

ამ კლასის იარაღები საქართველოში დიდიხანია შემოდის და იყიდება. .380 კალიბრის შემთხვევაში, ყველაზე გავრცელებულია ალბათ გერმანული Walther PPK, ჩეხური CZ-83 და ასევე შედარებით ახალი ხილი ავსტრიული Glock 42-ია, თუმცა მათ გარდა კიდე ბევრი სხვა პისტოლეტია, რომელთა იმპორტირება ხდებოდა ალბათ უკანასკნელი 25 წლის განმავლობაში. რაც შეეხება .38 კალიბრს და კომპაქტურ რევოლვერებს, ესენია პირველ რიგში ბრაზილიური Taurus 85 და მისი მოდიფიკაციები, ჩეხური Alpha-proj-ის რევოლვერები, რომლებსაც საქართველოში იცნობენ “ხოლეკის” საერთო სახელით, ბოლო დროს გამოჩდნენ ასევე კლასიკური ამერიკული რევოლვერები კოლტისგან და სმიტ-ვესონისგან და სხვა იარაღები.

ეხლა რა აერთიანებს ორივე ამ იარაღს? პირველ რიგში კომპაქტური ზომები და სროლის კომფორტი. თუ თქვენ გინდათ მცირე ზომის იარაღი, რომლის სროლა შესაძლებელია მთელი დღის განმავლობაში ხოლო გასროლის ხმა და უკუცემა არ დააფრთხობს გამოუცდელ მსროლელს, მაშინ Cz83, Beretta 84 ან თუნდაც Glock 42 არის საუკეთესო არჩევანი. სწრაფი და ზუსტი სროლა ასეთი ირაღებიდან ძალიან ადვილია იმიტომ, რომ ეს პისტოლეტები ერგონომიულია და კარგად იგერიებენ .380-ის უკუცემის ენერგიას.  მოკლეცხვირიანი .38 კალიბრის რევოლვერი, მართალია მოდელს გააჩნია, შეიძლება ცოტათი ნაკლებად კომფორტული იყოს, მაგრამ ვერანაირად ვერ იტყვი რომ უკუცემა ან ხმა ასეთი რევოლვერებიდან არის ძნელად ასატანი ნებისმიერი აღნაგობის მსროლელისთვის. მარტივად გასაგები ფუნქციონირების პრინციპის გამო, ჩემი დაკვირვებით რევოლვერები ძალიან მოწონთ ქალებს, რომლებსაც მანამდე არანაირი გამოცდილება იარაღთან არ ქონიათ.

Fan-walther-ppk-770

გასული საუკუნის 30-ან წლებში გამოშვებული Walther PPK ათწლეულები იყო ოქროს სტანდარტი კომპაქტურ პისტოლეტებში, მაგრამ მას აქვს ერთი უსიამოვნო საიდუმლოება, ეს პისტოლეტი საუკეთესოა კალიბრში 7.65, .380 კალიბრის “პპკ” როგორც ამბობენ გამოირჩევა ხისტი არასასიამოვნო უკუცემით რაც განპირობებულია მოკლე და თხელი ტარით და ასევე მისი მცირე მასით, რომელიც შეადგენს 635 გრამს.

როგორც უკვე აღვნიშნე, “კურცზე” (ამ მეტსახელით იცნობენ ჩვენთან .380 ACP-ს) გათვლილი ყველაზე პოპულარული იარაღი იყო Walther PPK, პოპულარიზირებული უამრავ ლიტერატურულ ნაშრომში და კინოფილმში. შექმნილი 1929 წელს ამ პისტოლეტმა განაპირობა კომპაქტური პისტოლეტების იერსახე მომავალი რამდენიმე ათწლეულით. ისიც და მრავალი მისი ტყუპისცალი დღემდე გამოდის.  მიუხედავად ასეთი ლეგენდარული სტატუსისა, ბევრის აზრით მისი სამომხმარებლო თვისებები მის რეპუტაციას არ შეესაბამებოდა, ხისტი უკუცემა და არც ისე კარგი ერგონომიკა ამის ნომერ პირველი მიზეზები იყო, ამიტომ ითვლება რომ ამ პისტოლეტის 7.65 კალიბრის ვარინატში, უფრო კარგად არის დაბალანსებული საცეცხლე ძალა და სროლისუნარიანობა.  მას მერე ბევრი დრო გავიდა და  ვითარდებოდა ტექნოლოგიები, ხელმისაწვდომი ხდებოდა ახალი უფრო გამძლე მასალები და “კურცზე” გათვლილი პისტოლეტები ხდებოდნენ უფრო კომპაქტური, მსუბუქი და უფრო ერგონომიული. ყველაფერთან ერთად ასევე იზრდებოდა მათი საიმედოობაც. მიუხედავად ამისა, არც ისე დიდიხანია რაც ახალი თაობის .380 კალიბრის პისტოლეტებმა “ჩააჩოჩეს” “პპკ” და მისი უამრავი კლონი.

maxresdefault-4

Glock 42 არის თანამედროვე .380 კალიბრის პისტოლეტის  კარგი ნიმუში, მას გადმოყვა თავისი დიდი ძმების ყველა თვისება, როგორებიც არის სრულფასოვანი სამინზი მოწყობლობები, კოროზიული მდგრადობა, სიმარტივე, დიდი რესურსი, ხოლო გადაბმული საკეტის და პოლიმერის ჩარჩოს წყალობით ამ პისტოლეტში უკუცემა არ იგრძნობა, მოიუხედავად იმისა, რომ მისი წონა მხოლოდ 350 გრამია. 

თავის მხრივ რევოლვერებს მყიდველის თვალში ყოველთვის ქონდათ ორი დიდი უპირატესობა პისტოლეტებთან მიმართებაში, ეს არის, როგორც უკვე აღვნიშნე მარტივი იარაღის სახელმძღვანელო, რაც აადვილებდა მის სწრაფ ათვისებას, თუნდაც აბსოლუტურად გამოუცდელი მსროლელის მხრიდან და ასევე ყოველთვის ითვლებოდა, რომ რევოლვერი იყო უფრო საიმედო, ვინაიდან  ცეცხლის წარმოებისთვის გამოიყენებოდა მსროლელის ფიზიკური ძალა და არა დენთის აირების ენერგია. არსებობს კიდევ მესამე ფაქტორი, რომლზეც ნაკლებად საუბრობენ და ათითცნობიერებენ, მაგრამ ეს ფაქტორი კარგად ახსნა დერილ ბოლკემ, ავტორიტეტულმა ადამიანმა, როდესაც საქმე ეხება რევოლვერების პრაქტიკულ გამოყენებას. რევოლვერი უფრო საიმედოა რეალური დაპირისპირების დროს ნაკლებად გამოცდილი მსროლელის ხელში ვიდრე პისტოლეტი, რისი მიზეზიც არის რევოლვერის კონსტრუქცია. რევოლვერისთვის სულ ერთია რა ვაზნა იდება შიგნით,  მას არ გააჩნია მოძრავი საკეტი, რომელიც რამეს რომ წამოედოს დაირღვევა გადატენვის ციკლი და მოხდება დაბრკოლება, რევოლვერი გაისვრის მიუხედავად იმისა, როგორ გიჭირავს ის მაშინ როდესაც პისტოლეტმა შეიძლება გაჭედოს სუსტი ჭერის შემთხვევაში. ჩააჭირე მოწინააღმდეგეს პისტოლეტი და საკეტი ოდნავ გადაიწევა უკან და სასხლეტი გაითიშება, პისტოლეტი არ გაისვრის. ყველაფერი ეს ნიშნავს იმას, რომ ხელჩართული ჩხუბის ქაოსის პირობებში, რევოლვრი უფრო საიმედოა ვიდრე პისტოლეტი იმიტომ რომ ნაკლები მიზეზი არსებობს რაც გამოიწვევს შეფერხებას მის მუშაობაში. ეს ფაქტორი დერილ ბოლკე აზრით განაპირობებს იმას თუ რატომ მოკლეცხვირიანი რევოლვერები არ აპირებენ პენსიაზე გასვლას მიუხედავად იმისა, რომ მათი კონკურენტი პისტოლეტების გაბარიტები, კომპაქტურობა, ერგონომიკა და საიმედოობის ხარისხი მუდმივად იზრდება მაშინ როდესაც რევოლვერის კონსტრუქცია და მისი კალიბრი უცვლელია ამდენი წელი. რა თქმა უნდა, რევოლვერს აქვს თავისი მინუსები, მაგალითად ორმაგი მოქმედების რეჟმის გრძელ და შედარებით მძიმე სასხლეტში, რაც განპირობებულია იმით, რომ სასხლეტზე დაჭერა ასრულებს ორ ფუნქციას, ატრიალებს დოლურას და აყენებს სასხლეტს. გამომდინარე იქიდან, რომ თავდაცვითი სროლა რევოლვერიდან ყოველთვის იქნება განხორცილებული ორმაგ რეჟიმში, რევოლვერის მსროლელისთვის ასეთი სროლის დახვეწა არის ნომერ პირველი პრიორიტეტი, რაც უფრო რთულია ვიდრე სროლა პისტოლეტიდან სადაც სასხლეტის/დამრტყმელის შეყენება ხდება ავტომატურად.

ეხლა მოდით განვიხილოთ კიდევ ერთი მნიშვნელოვანი საკითხი, ვაზნები რომლებსაც ეს იარაღები იყენებენ. ერთი შეხედვაც საკმარისია, რომ მიხვდე ეს ვაზნები რადიკლაურად განსხვავებულია და საერთო მათ შორის პრაქტიკულად არაფერი არ არის. მოიხედავად იმისა რომ .38 Special (ნომინალური კალიბრი 9.1მმ) ბევრად უფრო დიდია (მასრის სიგრძე 29.3მმ 17.3მმ-ის წინააღმდეგ .380 შემთხვევაში) წნევები .38-ში ბევრად უფრო დაბალია, 17000PSI ნაცვლად 21000 PSI-სა .380-ში. ამის მიზეზი გახლავთ ის, რომ .38 შექმნილი 1898 წელს, გათვლილი იყო შავ დენთზე, აქიდან საკმაოდ დიდი მასრის მოცულობა, შავი დენთის დიდი მუხტისთვის.  უკვამლო დენთი მცირე მოცულობის მიუხედავად წარმოქმნის ბევრად დიდ წნევას და მას იგივე წნევის მისაღებად ჭირდება ნაკლები მოცულობის მასრა. .38 იყენებს უფრო მძიმე ტყვიებს, რომელთა წონა ვარირებს ტიპიურად 130-დან 160 გრანამდე, .380. (ნომინალური კალიბრი 9მმ) იყენებს უფრო მსუბუქ ტყვიებს 90-100 გრანის ფარგლებში. საწყისი სიჩქარე .380 კალიბრის ტყვიების უფრო მეტია, იწყება დაახლოებით 315 მ/წ-დან. .38 საკმაოდ დაბალ სიჩქარიანია და მოკლეცხვირიანი რევოლვერის შემთხვევაში, ტყვიის საწყისი სიჩქარე მერყეობს სადღაც 240 მ/წ-ის ფარგლებში, გააჩნია მოკლეცხვირიან რევოლვერს და მუხტს. ანუ ჩვენ გვაქვს მძიმე და შედარებით ნელი 9მმ-ნი ტყვია .38 კალიბრის შემთხვევაში და შედარებით მსუბუქი და სწრაფი იგივე კალიბრის ტყვია .380 შემტხვევაში. ეს განაპირობებს რომ ენერგიით ეს ორი კალიბრი ერთმანეთთან საკმაოდ ახლოს დგანან. ეს იყო მშრალი ციფრები, რეალობაში ამ ორ კალიბრს შორის შეიძლება იყოს დიდი განსხვავება. ტექნოლოგიები და პროგრესი ადგილზე არ დგას, იხვეწება დენთები და იხვეწება ტყვიის კონსტრუქციები, ამიტომ მაღალი კლასის თავდაცვითი მუხტები არის ის რაც ქმნის განსხვავებას. მაგალითად Speer 130gr Gold Dot +P ნასროლს მოკლეცხვირიან რევოლვერიდან ექნება საწყისი სიჩქარე 270 მ/წ-ში და ენერგია 300 ჯოულამდე. ინტერნეტში და ვაზნის კოლოფებზე შეიძლება ნახოთ სხვა ციფრები .38-ზე, მაგრამ უნდა იცოდეთ, რომ ეს ციფრები მიღებულია საშუალო სიგრძის ლულების მქონე რევოლვერებიდან. ორ ინჩიანი მოკლეცხვირიანი რევოლვერის შემთხვევაში რეალური ციფრები  იქნება უფრო მოკრძალებული.

იგივე სიტუაცია გვაქვს .380 კალიბრის შემთხვევაში, მაღალი კლასის თავდაცვით მუხტებს ექნება უფრო უკეთესი სიჩქარე და ენერგია და რაც მთავარია ოპტიმალური/ექსპანსიური ტყვიის წყალობით სამიზნეში მოხვედრისას ეს ენერგია დაიხარჯება უფრო ეფექტურად. ორივე ამ კალიბრის შემთხვევაში გადამწყვეტია მუხტი, შესაბამისად მუხტების ხელმისაწვდომობა შეიძლება იყოს გადამწყვეტი რომელ იარაღს აირჩევთ. მიუხედვად არჩევნისა, აბსოლუტური აუცილებლობაა, რომ გამოიყნოთ საუკეთესო თავდაცვითი მუხტები იქნება ეს .380 თუ .38 კალიბრი.

maxresdefault-3

მარცხნივ .38, მარჯვნივ .380. ერთი შეიქმნა რევოლვერებისთვის, მეორე ჯონ ბრაუნინგის მიერ, პისტოლეტებისთვის. 

მუხტების არჩევისას გასათალისწინებელია, რომ რევოლვერი, კონსტრუქციიდან გამომდინარე გაისვრის ნებისმიერ ვაზნას, იმიტომ რომ გადატენვისას ვაზნები თავსდება ინდივიდუალურ სავაზნეებში და დოლურა ტრიალდება მსროლელის ფიზიკური ძალის გამოყენებით. პისტოლეტში, ავტომატიკის სქემა მუშაობს დენთის აირების ენერგიის გამოყენებით და გასროლისას ხდება კომპლექსური პროცესი, რა დროსაც საკეტმა უნდა აიღოს საკმარისი ინერცია რომ საიმედოდ მოახდინოს მასრის ექსტრაქცია და შემდგომ ამოიღოს ვაზნა მჭიდიდიან და მოათავსოს ის სავაზნეში. ეს ნიშნავს, რომ ყველა ამ პროცესში მონაწილე კომპონენტი უნდა იყოს სათანადო კონდიციაში, ვაზნა, მჭიდი და იარაღის სხვა ნაწილები.

გარდა ამისა ბრუნვაში არის ბევრი ძველი გამოშვების პისტოლეტები, რომლებიც პროექტირდებოდნენ მაშინ, როდესაც ჯერ კიდევ არ არსებობდნენ თავდაცვითი მუხტები ექსპანსიური ტყვიებით. 60 წლის “სმიტი” უპრობლემოდ გაისვრის ვაზნას ექსპანისური ტყვიით, იგივე პერიოდში გამოშვებული Walther PPK-ს შემთხვევაში ან მოხდება იგივე ან არა.

მნიშვნელოვანი ფაქტორია ტევადობა. ტიპიური (საქართველოში გავრცელებული) რევოლვერების ტევადობა არის 5-6 ვაზნა.  პისტოლეტის შემთხვევაში ეს შეიძლება იყოს 7-9 ვაზნა ერთ რიგიანი პისტოლეტის შემთხვევაში და 15 ვაზნამდე, ორ რიგიანი მჭიდის შემთხვევაში.

CZ-83-part-2-featured

მიუხედავად მთლიანად ფოლადის კონსტრუქციისა და ორ რიგიანი მჭიდისა CZ-83 ადვილად და კომფორტულად სატარებელი პისტოლეტია, რომელიც თან ძალიან კარგი სროლისუნარიანობით გამოირჩევა. ასეთი ძველი სკოლის პისტოლეტები გაბარიტებით და წონით ახლოს არიან კომპაქტურ 9×19 კალიბრის პისტოლეტებთან რაც ბევრისთვის შეიძლება ზედმეტიც იყოს. სურათის წყარო Lucky Gunner. 

ტიპიურ პისტოლეტს ქარხნიდან მოყვება ორი მჭიდი, რაც გადატენვის სიმარტივესთან ერთად ნიშნავს, რომ თქვენი პისტოლეტის ფაქტობრივი ტევადობა არის იმ ვაზნების რაოდენობა რაც ეტევა ორ მჭიდში, დამატებული ერთი ვაზნა სავაზნეში. დამატებითი მჭიდების შოვნა შესაძლებელია, მჭიდები კომპაქტურია და მათი ტარება ადვილი.

რევოლვერის შემთხვევაში ყველაფერი ოდნავ უფრო რთულადა არის. რევოლვერის ტევადობა იქნება ის ვაზნების რაოდენობა რაც ეტევა დოლურაში. დამატებითი ტყვიაწამალის ტარების ბევრი მეთოდია მაგრამ არც ერთი ეს მეთოდი არ უზრუნველყოფს პისტოლეტის გადატენვის სიმარტივეს და ესეიგი სისწრაფეს. მათი არჩევა, შეძენა და ათვისება დამატებით დროს და ფულს ითხოვს. მართალია იარაღის თავდაცვითი გამოყენების შემთხვევაში, როგორც წესი სულ რამდენიმე გასროლა ხდება, მაგრამ მაინც ეეს არის ფაქტორი, რომელიც უნდა მიიღოთ მხედველობაში.

მოდით ასევე განვიხილოთ მასა და გაბარიტები. რევოლვერები გამოდის ორი ტიპის, ფოლადის და ალუმინის ჩარჩოთი. მოდელები სადაც პალსტმასები ფართო გამოიყენება სულ რამდენიმეა. ტიპიური მოკლეცხვირიანი რევოლვერის წონა შეადგენს სადღაც 600-700 გრამს ფოლადის ჩარჩოთი და სადღაც 450 გრამს მსუბუქი შენადნობისგან დამზადებული ჩარჩოს შემთხვევაში. .380 კალიბრის პისტოლეტების მასა და გაბარიტები საკმაოდ განსხვავებულია. ჩარჩოს მასალა შეიძლება იყოს მსუბუქი შენადნობი, ფოლადი და პოლიმერი. წონები ვარირებს მნიშვნელოვნად, Glock 42 პოლიმერის ჩარჩოთი და ერთ რიგიანი მჭიდით იწონის 350 გრამს მხოლოდ, ჩემს მიერ უკვე ნახსენები CZ83 ორ რიგიანი მჭიდით და ფოლადის ჩარჩოთი იწონის უკვე 800 გრამს. პისტოლეტი თავისი კონსტრუქციიდან გამომდინარე ყოველთვის არის ბრტყელი ხოლო მის სისქეს მეტ წილად განაპირობებს მჭიდი (ორ რიგიანი უფრო სქელია). რევოლვერს აქვს მრგვალი დოლურა, მაგრამ დანარჩენი მისი ნაწილები ასევე საკმაოდ ბრტყელია. 5 ვაზნიანი “სმიტები” და “რუგერები” თხელი ცილინდრის გამო ძალიან კომფორტულები არიან სატარებლად, მართალია მინუს ერთი ვაზნის ფასად.

Screenshot 2021-08-08 at 16.49.39

ამ სურათიდან კარგად ჩანს რომ სხვაობა .380 კალიბრის Glock 42-ს და .38 კალიბრის Smith&Wessoon 640-ის შორის თითქმის არ არის.

დამატები ფაქტორები განხილვისთვის. 

პისტოლეტი/რევლვერი ფარული ტარებისთვის არის ძალიან ინდივიდუალური იარაღი ამიტომ მისი საკუთარ თავზე მორგების შესაძლებლობა არის მნიშვნელოვანი. პისტოლეტები ამ მხრივ ტრადიციულად გამოირჩევიან მეტი მოქნილობით, drop in ნაწილების ხელმისაწვდომობა ნიშნავს, რომ შესაძლებელია სასხლეტი, სამიზნი მოწყობილობების ადვილი შეცვლა. რევოლვერებზე დამრტყმელ-სასხლეტი მექანიზმის შეცვლა როგორც წესი არ ხდება. ხდება მისი ტუნინგი და ამისთვის საჭიროა შესაბამისი კვალიფიკაციის ოსტატი. როგორც ზედა სურათიდან ჩანს, რევოლვერები ტრადიციულად აღჭურვილია მარიტივი და არარეგულირებადი სამიზნი მოწყობილობებით, მაშინ როდესაც პისტოლეტზე (თანამედროვე) ისინი სრულფასოვანია და ადვილად იცვლება/რეგულირდება. რევოლვერში ტრადიციულად ყველაზე ხშირად ტუნინგს დაქვემდებარებული ნაწილი ყოველთვის იყო მისი სახელური. პისტოლეტებში პოლიმერის ჩარჩოთი უკვე დიდიხანია მოდაშია ცვლადი პანელები, რომლებიც იძლევიან საშუალებას მისი მორგების კონკრეტული მსროლელის ხელზე, მაგრამ .380 კალიბრის პოლიმერის პისტოლეტებში ეს ოფცია არ გვხვდება.

კონსტრუქციულად პისტოლეტები უფრო მარტივი და გასაგებია. პრობლემების მიზეზის დადგენა ადვილია. რაიმე დეტალის მწყობრიდან გამოსვლის შემთხვევაში, პისტოლეტში საკმარისა ეს დეტალი მოხსნა და შეცვალო ახალით. პრინციპში პისტოლეტის 99% შესაძლო პრობლმების გვარდება პრობლემური დეტალის მოხსნით და ახალი დეტალის დაყენებით.  რევოლვერში, თუნდაც ახალი გამოშვების პრობლემის დიაგნოსტიკაც და მისი აღმოფხვრაც დიდი ალბათობით შესაძლებელი იქნება მხოლოდ კვალიფიციური ოსტატის დახმარებით. რამდენადაც მე ვიცი, ოსტატი რომელიც სპეციალიზირდება რევოლვერებზე ჩვენ საქართელოში არ გვყავს.

მომსახურების თვალსაზრისით რაიმე რადიკალური განსხვავება არ არის, თუმცა რევოლვერებს ჭირდებათ პერიოდული ხრახნების გადაჭერა. პისტოლეტებიც ითხოვენ ყურადღებას, განსაკუთრებით ექსტრაქტორი, დამრტყმელი და მჭიდები.

რა თქმა უნდა არსებობს კიდე ბეევრი სხვა ფაქტორი: ფასები, კონკრეტული მოდელების ხელმისაწვდომობა, პრეფერნციები გამოყენებული მასალების და დაფარვების თვალსაზრისით მაგრამ აუცილებლად განსახილველი ფაქტორები მგონი მე ჩამოგითვალეთ, ხოლო საბოლოო არჩევანი თქვენზეა.