Archive for April 28th, 2017

კვირის იარაღი – Colt Python

Friday, April 28th, 2017

Python_1

1955 წელს სამი მნიშვნელოვანი რამ მოხდა რევოლვერის მოყვარლთათვის, კოლტმა განაახლა ლეგენდარული „პისმეიკერების“ წარმოება, სმიტ&ვესონმა გამოუშვა .44 მაგნუმის კალიბრის რევოლვერი მოდელი 29 და მესამე მნიშვნელოვანი მოვლენა ისევ კოლტს უკავშირდება, რომელმაც ამ წელს გამოუშვა რევოლვერი, რომელიც ისევე არის ასოცირებული .357 მაგნუმთან როგორც სმიტ&ვესონის მოდელი 29 არის ასოცირებული .44 მაგნუმთან. თუ ჯერ ვერ მიხვდით, 1955 წელს კოლტმა დაიწყო სახელგანთქმული კოლტ „პიტონის“ წარმოება.  წოდებული იარაღის მოყვარულების მიერ, როგორც „როლს&როისი“ რევოლვერებს შორის სინამდვილეში კოლტის ისტორიკოსმა რ.ლ. ვილსონმა მას უფრო მოკრძალებულად უწოდა „როლს&როისი“ კოლტის რევოლვერებს შორის, ხოლო  იარაღების ცნობილი ისტორიკოსი იენ ჰოგი მას უწოდებდა საერთოდ ყველა დროის ყველაზე საუკეთესო რევოლვერი.  

იდეა „პიტონის“ შექმნის ეკუთვნის კოლტის ერთ-ერთ მსხვილ დილერს, რომელიც აკვირდებოდა როგორ აუმჯობესებდნენ მსროლელები არსებული კოლტის რევოლვერებს და მან ჩათვალა, რომ მძიმე, ძლიერი მაღალი ხარისხის სერიული წარმოების რევოლვერი საასპარეზო იარაღის თვისებებით კარგად გაიყიდებოდა თუნდაც, ძალიან მაღალი ფასის მიუხედავად. კოლტში იდეა მიჩნეულ იქნა როგორც პერსპექტიული და ახალი რევოლვერის შექმნაზე პასუხისმგებელ პირად დაინიშნა კოლტის გამოცდილი კონსტრუქტორ ელ გიუნტერი.   აგებული .38 კალიბრის ოფიცრის საასპარეზო მოდელის (Officers Match Model) ბაზაზე, „პიტონის“ („პიტონი“ იყო მეორე რევოლერი კოლტის რევოლვერების სიაში გველის სახელწოდებით, .38 კალიბრის „კობრას“ შემდეგ და ლეგენდის თანახმად ამ სახელის იდეა ეკუთვნოდა კოლტის იმჟამინდელ ვიცე-პრეზიდენტს ფილ შვარცს) კონსტრუქცია იყო მნიშვნელოვნად გაუმჯობესებული და გაძლიერებული იმისთვის, რომ რევოლვერს გაეძლო უფრო ძლიერი კალიბრისთვის, რომელიც უნდა ყოფილიყო ავი .357 მაგნუმი, ხოლო ის ფაქტი რომ ასევე შეასძლებელი იქნებოდა უფრო სუსტი და იაფი .38 „სპეშელის“  გამოყენება კოლტის მარკეტოლოგების აზრით გაზრდიდა რევოლვერის უნივერსალურობას და შესაბამისად ხელს შეუწყობდა კარგ გაყიდვებს. გაძლიერდა ჩარჩოს კონსტრუქცია, ფირფიტა რომელშიც გადიოდა დამრტყმელი (ამჯერად განთავსებული ჩარჩოში და არა ჩახმახზე) ამოღებულ იქნა კონსტრუქციიდან და გახდა ჩარჩოს განუყრელი ნაწილი, გასქელდა ლულა, რომელზეც შესრულდა დოლურას ღერძის სრული სისქის გარსაცმი და დამატებით ლულის ზევიდან, სპეციფიური იერსახის თამასა სავენტილაციო ნასვრეტებით, რაც გახდა „პიტონის“ დიზაინის ყველაზე თვალში საცემი ელემენტი. აღნიშნული თამასის გაჩენა რევოლვერზე მისი კონსტრუქტორების განმარტებით გაჩნდა მხოლოდ, როგორც ესთეტიური დეტალი და არანაირი პრაქტიკული დატვირთვა მას არ ქონდა.  ცხადია როლს&როისის სტატუსს ეს რევოლვერი ასე ტყვილ-უბრალოდ ვერ დაიმსახურებდა. რევოლვერი იყო დახვეწილი კონსტრუქციის და უმაღლესი შესრულებით. კოლტს დაჭირდა ახალი დაზგების შეძენაც, რომლებიც შეძლებდნენ რევოლვერის რთული გეომეტრიის დეტალების დამზადებას უჟანგავი ფოლადის ნაჭრებისგან, იმიტომ რომ არსებული დაზგები ნაადრევად იცვითებოდნენ. ყველა დეტალი იყო გაპრიალებული, როგორც გარედან ისე შიგნიდან. „პიტონებს“ აწყობდნენ მხოლოდ საუკეთესო ოსტატები, რომლებსაც ჭირდებოდათ ჩვულებრივზე უფრო მეტი დრო იმისთვის, რომ აეწყოთ და შეემოწმებინათ ეს რევოლვერი. პირველი ორი წლის განმავლობაში „პიტონებს“ აწყობდა მხოლოდ ორი ოსტატი, რის გამოც 1955 წელს აიწყო მხოლოდ ერთი, ხოლო მომდევნო წელს მხოლოდ 300 რევოლვერი. ასევე „პიტონზე“ კოლტმა პირველად გამოიყენა დაფარვა, რომელსაც მათ უწოდეს “Colt Royal Blue”. რევოლვერი პრიალდებოდა მანამდე სანამ ზედაპირი არ ხდებოდა სარკესავით პრიალა, ისევე როგორც მაშინ როდესაც ხდებოდა იარაღის ნიკელით დაფარვის დროს მაგრამ ამის ნავლად ხდებოდა პიტონების ოქსიდირება. ყველაფერი ამის შედეგად, „პიტონი“ გახდა პრაქტიკულად სერიული წარმოების შეკვეთით დამზადებული იარაღი, შეუდარებელი ყურადღებით დეტალებისადმი. ოქსიდირებას მალევე დაემატა ნიკელით დაფარვა, ხოლო უკანასკნელი შემდგომ შეიცავალა უჟანგავი ვარიანტით სამი შესრულებით, „მქრქალი“, „გაპრიალებული“ და „ელიტარული გაპრიალება“. ლულების სიგრძის მიხედვით გამოდიოდა 2.5-ინჩიანი (6.4 cm), 3-ინჩიანი  (7.6 cm), 4-ინჩიანი  (10 cm), 6-ნინჩიანი  (15 cm) და 1980 წლიდან 8-ინჩიანი (20 cm) მოდელები საიდანაც 3 ინჩიანი მოკლე „პიტონი“ არის შედარებით იშვიათი. ხელმისწვდომი იყო ასევე გრავირებული მოდელები, ყველაზე უბრალოს ფასი ორჯერ უფრო მაღალი იყო ვიდრე სტანდარტული შესრულების რევოლვერის და შემდგომ ფასი უკვე შეზღუდული იყო დამკვეთის ფანტაზიით. კოლტი სხვადასხვა დროს ექსპერიმენტირებდა სხვადასხვა კალიბრის „პიტონებით“, მაგრამ სერულად ის ხელმისაწვდომი იყო მხოლოდ ორ კალიბრში, თავდაპირველ „.357 მაგნუმში“ და შემდგომ მოკრძალებულ „.38 სპეშელში“.  საასპარეზო იარაღის „ჟანრის ტრადიციებიდან“ გამომდინარე „პიტონს“ ასევე ქონდა საუკეთესო სასხლეტი, რომელიც შეიძლება შეგხვდეთ მხოლოდ შეკვეთით, ინდივიდუალური წესით დამზადებულ იარაღში. ყველაფერი ამის წყალობით „პიტონი“ გარდა იმისა, რომ გახდა კომერციულად წარმატებული კოლტის პროექტი, ის ასევე გახდა ერთ-ერთი ყველაზე ცნობადი იარაღი ისტორიაში.

ცნობილი ექსპერტი და რევოლვერების დიდი ქომაგი მასად აიუბი ხსნის „პიტონის“ პოპულარობას სამი ფაქტორით: სიზუსტე; ბალანსი; შესრულება. მისი აზრით „პიტონი“ იყო (და ალბათ არის), ყველაზე ზუსტი .357 კალიბრის ხელის იარაღი, რაც მიღწევა მაღალი ხარისხის ლულით და ოპტიმალური ტვისთით (1:14), რომელიც უზრუნველყოფს ოპტიმალურ სიზუსტეს, როგორც „რბილ“ საასპარეზო ასევე „ცხელ“ თავდაცვით მუხტებთან. გარდა ამისა კოლტის მექანიზმი უზურნველყოფდა დოლურას საიმედო ფიქსაციას ლულასთან მიმართებაში და ტყვიის “გადასვლას” სავაზნიდან ლულაში ერთნაირად გასროლიდან გასროლამდე.  წონის განაწილება და ქარხნულად დაყენებული მძიმე ლულა, უზრუნველყოფს კარგ ბალანსს და წონის გადანაწილებას, რომელიც კარგად შთანთქავს უკუცემას. რევოლვერის შესრულებაზე უკვე გიამბეთ და რამის დამატება ზედმეტია.

მიუხედავად მაღალი ფასისა, რის გამოც მხოლოდ რამდენიმე პოლიციიის სამსახურმა შეიძინა „პიტონები“, მოთხოვნა ამ რევოლვერზე სამოქალაქო ბაზარზე იყო იმდენად მაღალი, რომ კოლტის პრეზდიდენტის ელ ვერნერის სიტყვებით, მოთხოვნა „პიტონზე“ ვერ დაკმაყოფილდებოდა, თუნდაც კომპანიას ორჯერ გაეზარდა მისი წარმოება.

„პიტონის“ წარმოება გრძელდებოდა 2000-ან წლებამდე, სანამ კოლტის ახალი ხელმძღვანელი არ გახდა ყოფილი გენერალი უილიამ კეისი. მან  (შეცდომით) გადაწყვიტა გადაეტანა მთელი ფოკუსი სამხედრო და სახელმწიფო კონტრაქტებზე და ამიტომაც მნიშვნლოვნად შეამცირა სამოქალაქო იარაღების ნომენკლატურა. „პიტონის“, „ანაკონდას“ და „პისმეიკერის“ წარმოება შეწყდა.  თუმცა მას მერე, რაც „პიტონის“ სერიული წარმოება შეწყდა, ის 2004 წლამდე კვლავ მზადდებოდა შეკვეთით, მცირე რაოდენობით. გამომდინარე იქიდან, რომ თუნდაც 50-ნი წლების სტანდარტებით, როდესაც ხელით მუშაობა იყო ნორმამ  „პიტონი“ითხოვდა მეტ შრომას და მაღალი კვალიფიკაციის ოსტატებს, ნაკლებად სავარაუდოა როდესმე აღდგეს ამ რევოლვერის წარმოება, ამიტომ დღეს ეს რევოლვერი არის საკოლექციო იარაღი და მისი ფასი აშშ-ში იწყება 2000 დოლარიდან ყველაზე გავრცელებულ მოდელებში და ადის 7-8 ათასამდე შედარებით იშვიათ სტანდარტულ მოდელებზე. ცხადია გრავირებული და არასტანდარტული მოდელების ფასი გაცილებით მაღალია.  

კოლტ „პიტონი“ უდაოდ არის ლეგენდარული ისტორიული იარაღი და კარგი მაგალითი, რისი მიღწევის შესაძლებლობა ქონდა ამერიკის იარაღის წარმოებას გასული საუკუნის 50-ან, 60-ან წლებში  და რამდენად მაღალი იყო წარმოების კულტურა ამ ქვეყანაში და თუ გნებავთ განასახიერებს, იმას რაც ასე ძალიან აკლია იარაღის თანამედროვე წარმოებას.

rickclint

 

თუ .44 მაგნუმი ყოველთვის იქნება ასოცირებული სმიტ&ვესონის მოდელ 29-თან და კლინტ ისტვუდის განსახირებულ ბინძურ გარისთან, .357 მაგნუმი ასოცირებულია კოლტ „პიტონთან“ და ალბათ რიკ გრაიმსთან სერიალიდან Walking Dead.