Archive for September, 2016

ჩვენი ტესტი – Glock 42

Friday, September 30th, 2016

p1070688

და აი როგორც იქნა უნდა შემოგთავაზოთ დიდიხნის დაგვიანებული გლოკ 42-ის მიმოხილვა და ტესტირების შედეგები. გლოკის ერთ-ერთი ყველაზე უახლესი პისტოლეტი უკვე ალბათ თითქმის ერთი წელი იყიდება  თბილისში და მისი შეძენა შესაძლებელია საკმაოდ დაბალ ფასად (სხვა გლოკებთან შედარებით) სულ რაღაც 1200 ლარად (ამერიკაში ის 400 დოლარის ფარგლებში ღიორს), თუმცა როდესაც ეს პისტოლეტი აქ პირველად გამოჩნდა გაყიდვაში, მისი ფასი თუ სწორად მახსოვს 2000 ლარს აღწევდა. მიუხედავად იმისა რომ ფასმა დაიწია ჩვენ დიდად არ ვჩქარობდით ამ იარაღის შეძენას, გამომდინარე იქიდან, რომ არსებული ინფორმაციის ანალიზი გვაძლევდა ყველა საფუძველს გვევარაუდა, რომ ეს პისტოლეტი არ გამოირჩეოდა გლოკებისთვის დამახასიათებელი მაღალი საიმედოობით, თუმცა რა დაგიმალოთ, ინტერესი ამ პისტოლეტის მიმართ ჩვენ საკმაოდ დიდი გვქონდა. მართლაც,  გლოკ 42 არის პირველი მეტ ნაკლებად ახალი და გამორჩეული იარაღი რომელიც გლოკმა შესთავაზა მყიდველს ბოლო 14 წლის განმავლობაში. უკანასკნელი სიახლე ამ კომპანიისგან იყო 2000 წელს, როდესაც გლოკმა წარმოადგინა  .45 კალიბრის გლოკ 36, გლოკებისთვის არადამახასიათებელი  ერთ რიგიანი მჭიდით. ამჯერად  კი „უჩვეულო“ გლოკებს შეემატა გლოკ 42 წარმოდენილი 2014 წლის „შოტ შოუზე“ .45 კალიბრის „გრძელ-საკეტიან“ გლოკ 41-თან ერთად. უნდ ავღნიშნო, რომ ბევრი ელოდა გლოკისგან ასე ნანატრ 9×19 კალიბრის ერთ რიგიან, თხელ პისტოლეტს და ამიტომ, როდესაც გაირკვა რომ ახალი პისტოლეტი იქნებოდა .380 კალიბრის კომპაქტური მოდელი, ყველა ჩემის ჩათვლით გაოცებული და ალბათ იმედგაცრუებულიც შეხვდა ამ ამბავს. მაგრამ ამაზე ცოტათი მოგვიანებით.

comparisonggg

ზევიდან ქვევითმ G42, G43 და G26. სურათის წყარო: recoilweb.com

ტრადიციულად უნდა დავიწყოთ პისტოლეტის კონსტრუქციის და თავისებურებების აღწერით და შემდეგ გადავალთ სხვა არანაკლებ მნიშვნელოვან და საინტერესო საკითხებზე. გლოკ 42 არის .380ACP კალიბრის ნახევრად-ავტომატური პისტოლეტი.  ის იყიდება სტანდარტული ზომის გლოკის საფირმო კეისში და იარაღი დაკომპლექტებულია ლულის საწმენდი ჯაგრისით, ინსტრუქციით, ორი მჭიდით. გლოკ-42-ში გამოყენებული ავტომატიკის სქემა არის საკმაოდ უჩვეულო. ნაცვლად თავისუფალი საკეტისა, რომელიც როგორც წესი გამოიყენება ამ კალიბრის პისტოლეტებში, გამოყენებულია გადაბმული საკეტი, მოდიფიცირებული ბრაუნიუნგის ჩაკეტვის სქემა, რომელიც პირველად იქნა გამოყენებული SIG-Sauer-ის წარმოებულ P220 ტიპის პისტოლეტში, სადაც საბრძოლო ბჯენი შესრულებულია სავაზნესთან ერთად და ჩაკეტვა ხდება საექსტრაქციო ფანრჯრის წინა მხარზე. ეს ძალზედ პოპულარული სქემა მათ შორის გამოიყენება გლოკის სხვა პისტოლეტებშიც.  ლულა ტრადიციულად პოლიგონალურია, მისი სიგრძე 82 მმ-ია.  ჩარჩო პოლიმერის არის. დამრტყმელ-სასხლეტი მექანიზმი გლოკის საფირმო „უსაფრთხო მოქმედების“,  უსაფრთხოების სამი საფეხურით.  როგორც ხვდებით გლოკ 42  ტექნიკურად,  ვიზუალურად და მართვის ელემენტების განლაგებით არ განსხვავდება სხვა გლოკებისგან. უბრალოდ ძალიან დაპატარავებული და შეთხელებულია ერთ რიგიანი მჭიდის და უფრო სუსტი ვაზნის გამოყენების წყალობით.  თავად განსაჯეთ, პისტოლეტის წონა სულ რაღაც 350 გრამია, პრაქტიკულად იმდენი რამდენსაც იწონის ჯიბის 6.35 კალიბრის „ბები ბრაუნინგი“. სავსე მჭიდით პისტოლეტის წონა არ ცდება 410 გრამს. მისი სისქე კი მხოლოდ 24მმ.

p1070702

პისტოლეტი ისევე იშლება და იწმინდება, როგორც ყველა სხვა გლოკი. RTF3 ტიპის ტექსტურა გლოკ 42-ზე ნაკლებად აგრესიულია და ამიტომაც სპეციალური რეზინის ფირები უფრო საიმედოთ დაეკრობა ჩარჩოს და ამით შესაძლებელია ჭერის კომფორტის და საიმედოობის გაზრდა. 

მისი პოლიმერის  ჩარჩოს ტექსტურა არის გლოკის მე-4 თაობის მაგვარი, მაგრამ გაცილებით ნაკლებად აგრესიული. გამოყენებული დამაბრუნებელი ზამბარა ასევე გავს მეოთხე თაობის გლოკების ზამბარის კონსტრუქციას. იგივე ეხება დიდი ზომის მჭიდის ღილაკს რომლის გადაყენება შესაძლებელია მარცხენა ან მარჯვენა მხარეს. მაგრამ განსხვავებით მეოთხე თაობისგან  გლოკ 42 არ აქვს ტარის საზურგეების გამოცვლის ოფცია. პისტოლეტი იყენებს ასევე პოლიმერის ერთ რიგიან მჭიდს, შიგნით რკინის ლეინერით მეტი გამძლეობისთვის, როგორც სხვა გლოკების მჭიდებში. პატარა მჭიდში ჩადის 6 ვაზნა. პისტოლეტი ისევე როგორც ადრინდელი გლოკები იყენებს მხოლოდ ორ პინს ნაცვლად სამისა რომელიც არის ახალ „დიდ“ გლოკებში. შიგნით რომ ჩავიხედოთ ვერაფერს განსაკუთრებულს ან რადიკალურად განსხვავებულს ვერ ვნახავთ გარდა იმისა, რომ შეცვლილია დამრტყმელის მცველის ფორმა, შეცვლილია საკეტის შემაკავებლის კონსტრუქცია და ოდნავ შეცვლილია დამრტყმელ-სასხლეტი მექანიზმის კონსტრუქციაც. სულ ეს არის.

g42sights

გლოკ 42-ის სამიზნე მოწყობილობები სტანდარტული „გლოკის“ პლასტმასის წინა და უკანა სამიზნე მოწყობილობებია. მინიატურული ჯორჯიას შტატის ფორმის დამღა ასო P-თი შიგნით, ნიშნავს რომ იარაღი დამზადებულია ჯორჯიას შტატში, ქალაქ სმირნაში მდებარე საწარმოში.  მეტს ის არაფერს არ ნიშნავს, ვინც რა არ უნდა გითხრათ.

 როგორც უკვე აღვნიშნე სასროლოსნო საზოგადოებაში ამ პისტოლეტის გამოჩენას ძალიან არაერთგვაროვანი გამოხმაურებები მოყვა. დაწყებული თავშეკავებული სკეპტიციზმით და დამთავრებული ბრალდებებით რომ გლოკი თავის მომხმარებლებს არ უსმენს და მათ ღალატობს. მიუხედავად ამისა, პისტოლეტი კარგად მიიღეს და მისი გაყიდვებიც კარგად დაიწყო თუმცა საქმე გართულდა, როდესაც გამოჩნდა პირველი გამოხმაურებები და ჩივილები ახალი პისტოლეტის არასაიმედო მუშაობაზე. როგორც ჩანს ჩივილებმა მიაღწიეს ადრესატამდე და გლოკმა მალევე დაიწყო პისტოლეტის კონსტრუქციის დახვეწა. ეს პროცესი ტრადიციუალად გლოკისთვის მიმდინარეობდა აფიშირების და ყოველგვარი განამრტებების გარეშე. მაგრამ ეს ყველაფერი არ დარჩა შეუმჩნეველი და სულ მალე ერთი მეორეს მიყოლებით ინეტრენ-რესურსებმა გაშიფრეს ყველა ცვლილება ახალი პისტოლეტის კონსტრუქციაში. სამწუხარდ გლოკის პოლიტიკა კლიენტებთან ურთიერთობის არ იცვლება. გაქვთ პრობლემა იარაღთან, გამოაგზავნეთ ჩვენ მივხედავთ. გლოკის საგარანტიო მომსახურების სერვისი მუშაობს ძალიან კარგად, მაგრამ როდესაც ვინმე ეცდება მიიღოს განმარტება პისტოლეტების წარმოებასთან ან კონსტრუქციის შეცვლასთნა დაკავშირებით, პასუხი იქნება სიჩუმე. ჩვენ დაწვრილებით შევისწავლეთ პრაქტიკულად ყველაფერი რასაც ამ პისტოლეტზე წერენ და ლაპარაკობენ და მივედით შემდეგ დასკვნებამდე. როგორც ჩანს პისტოლეტის პრობლემები საიმედობასთან გამოიხატება ორ რამეში, ზოგი მუხტი უბრალოდ არ ტენის საერთო პისტოლეტს (არ ყოფნის ენერგია) ანუ გასროლილი მასრის ექსტრაქცია არ ხდება, და ზოგი განსაკუთრებულად  ძლიერი მუხტი სროლის დროს იწვევს საკეტის შემაკავებლის გააქტიურებას და საკეტი რჩება ღია თუმცა ვანზები მჭიდში ჯერ კიდევ არის. ორივე შემთხვევაში დაბრკოლებები ეგრევე იჩენენ თავს, ანუ საკმარისია რამდენიმე ვაზნა ისროლოთ და თუ ეს ვაზნა არ მოეწონება გლოკ 42-ს, თქვენ ეგრევე ამას გაიგებთ იმიტომ რომ პისტოლეტი ეგრევე გაჭედავს.  ადრინდელი გამოშვების პისტოლეტის პრობლემის წყაროს წარმოადგენს ასევე საკეტის შემაკავებელი. ადრინდელ ვარიანტში წვერი რომელზეც ზემოქმედებს მჭიდის მიმწოდებელი და წევს მას მაღლა რომ მან დატოვოს საკეტი ღია, იყო განლაგებული უშუალო სიახლოვეში ვაზნის თავისგან და ხელს უშლიდა მას მჭიდიდან მიწოდებისას. პრობლემა მოგვარდა როდესაც პისტოლეტებზე დაყენდა ახალი დეტალი სადაც წვერს ქონდა ფორმა შეცვლილი. ასევე ამ დეტალს უკავშირდება მეორე პრობლემა, როდესაც ძალიან „ცხელი“ +p ტიპის ვაზნების გამოყენებისას, ეს დეტალი ხტება და კეტავს საკეტს ღია მდგომარეობაში მაშინ როდესაც ჯერ მჭიდში რჩება ვაზნები. როგორც ჩანს გლოკში ესეც გაითვალისწინეს და შემაკავებლის ზამბარა გახდა უფრო ხისტი. მაგრამ არასაკმარისად ხისტი რომ ეს პრობლემა ბოლომდე გამქრალიყო. ამიტომ ძალიან „ცხელი“ მუხტების გამოყენებისას ეს პრობლემა კვლავ აღინიშნება ახალ პისტოლეტებშიც. პრობლემები მიწოდებასთან გადაწყდა მჭიდის კონსტრუქციის დახვეწით (ამ ეტაპზე უკვე არსებობს მინიმუმ სამნაირი მჭიდის ნაირსახეობა გლოკ 42-თვის), მათ შორის შეიცვალა მიმწოდებლის მჭიდში განლეგების კუთხე (რამაც ასევე ალბათ განაპირობა საკეტის შემაკავებლის წვერის ფორმის ცვლილება) და ასევე ბოლო გამოშვების მჭიდებზე მიმწოდებელი არის ღარით რომელშიც გადის მჭიდზე შესრულებული ამობურცული ადგილი, რაც სავარაუდოთ ეხმარება მიმწოდებელს დაიკავოს სწორი მდგომარეობა. რას გაიგებ? გლოკი მუდამ ცვლის მჭიდების კონსტრუქციას, ერთი შეხედვით უხილავი ცვლილებები, გამოჩნდება თუ ყურადღებით დააკვირდებით მიმწოდებლების, მჭიდების კედლების ან ტუჩების ფორმას. მათი ფორმები ხშირად განსხვავდება და მარკირებულია სხვადასხვა ციფრებით.

g42mags

ამ დროისთვის მიიჩნევა, რომ მჭიდები ინდექსით 02 ან  03 არის უპრობლრმო და ყველაზე ახალი გამოშვება.  

როგორც ჩანს ამ ცვლილებებმა მეტ წილად გადაწყვიტეს პრობლემები და ამჯერად მე სპეციალურად  გადავხედე მსხვილი ამერიკული, ონლაინ იარაღის მაღაზიების ვებ გვერდებზე ატვირთულ გლოკ 42-ის მიმოხილვებს და პრაქტიკულად ყველა საიტზე გლოკს აქვს 4.5 ვარსკვლავი 5-დან რაც ერთგვარად ადასტურებს რომ პისტოლეტი განიკურნა ბავშვური დაავადებებისაგან. ამას ასევე ადასტურებს პისტოლეტი გაყიდვებიც, იმიტომ რომ გლოკ-42 გახდა ნამდვილი „ბესტსელერი“ და სიმართლე გითხრათ საკმარისია ეს იარაღი ხელში აიღოთ რომ ეგრევევ მიხვდეთ რატომ. თხელი, მსუბუქი, უაღრესად ერგონომიული, ლაკონური დიზაინით და არც ერთი ზედმეტი დეტალით გლოკ-42 უკიდურესად სიმპატიური პატარა პისტოლეტია. იარაღი დახვეწილი ჩარჩოს ფორმის და ტექსტურის წყალობით კარგად ზის ხელში. მჭიდის ღილაკი დიდია, სასხლეტის დამცავი რკალი განიერია, სამიზნე მოწყობილობები სრული ზომის არის. ტარის ქვედა ნაწილს მკვეთრად გამოხატული კუზიანი ფორმა აქვს. გლოკ 26-ის ტესტირების შემდეგ ჩვენ ვიცით რომ ეს კუზი აწვება ხელის გულს შიგნიდან და უზრუნველყოფს პისტოლეტის მყარ და საიმედო ჭერას. ვიზუალურადაც პისტოლეტი უნაკლოდ გამოიყურება. ამერიკული გლოკების შესრულება არის უნაკლო, დამხადების ხარისხი არის ძალიან მაღალი. არანაირი ზედმეტი წარწერები: „გამოყენებამდე წაიკითხეთ ინსტრუქცია“ და „ტყვია გამოფრინდება აქიდან“ ან ასეთი რამეები. საკეტი დაფარულია შედარებით ღია პრიალა საღებავით, რომელიც გვხდება სხვა გლოკებზე და არ არის ისეთი გამძლე, როგორც უფრო მუქი და თუ შეიძლება ასე ითქვას „ხავერდოვანი“ დაფარვები, მაგრამ რკინის დეტალები ისევე როგროც სხვა გლოკებში დამუშავებულია ზედაპირის ცემენტირებით და თუ შავ საღებავს რამე დეფქტები ან ცვეთის ნიშნები გაუჩნდა ამით რკინის დეტალების ანტიკოროზიული თვისებები არანაირად წესით არ შეიცვლება. გლოკი პერიოდულად ცვლის დამცავი საღებავის „რეცეპტს“ რაც აისახება გარე დაფარვის ფერზე, ტექსტურაზე და გამძლეობაზე და ჩვენ ამაზე უკვე ადრე ვსაუბრობდით.

ერთადერთი ნეგატიური რამ, რაც იჩენს თავს, პისტოლეტთან მანიპულაციების დროს არის ზედმეტად ხისტი საკეტის შემაკავებელი. არ ვიცი ეს რისი ბრალია, მძიმე ზამბარის თუ სხვა რამის მაგრამ გლოკ-42-ის საკეტის შემაკავებლიდან მოხსნა ითხოვს მასზე საკმაოდ დიდი ძალით დაჭერას. პირადად მე მირჩევნია საკეტი გავათავისუფლო არ შემაკავებელზე დაჭერით არამედ მისი (საკეტის) უკან გამოწევით მაგრამ,  რაც არის ის უნდა ვთქვათ. არც ერთ სხვა გლოკზე ასეთი მძიმე შემაკავებელი მე არ შემხვედრია.  სუსტი ხელების პატრონს გაუჭირდება ამ დეტალზე დაჭერა. დანარჩენში პისტოლეტი მართლაც რომ იდეალურია. სულ მიწევდა ჩემი თავისთვის შეხსენება, რომ ეს არის .380 კალიბრის იარაღი და მისი მჭიდი სულ რაღაც 6 ვაზნას იტევდა.

strindg42

ამ ეტაპზე შესაძლებელია მჭიდის დამაგრძელებლის შეძენა, რომელიც გაზრდის მჭიდის ტევადობას 8 ვაზნამდე. სურათზე არის Striker Industries მიერ წარმოებული მჭიდის დამაგრძელებელი, რომლის ფასი 19 დოლარია.

რომ დავასრულოთ საუბარი საიმედოობაზე, პატარა ზომის პისტოლეტების გამორჩეული მადა არ არის რაღაც ახალი. უამრავი პისტოლეტი შექმნილი როგორც გლოკი, ფარული ტარებისთვის, გამოირჩევა განსაკუთრებული მადით როდესაც საქმე ეხება სხვადასხვა ვაზნების მონელებას. მაგალითად 7.65 კალიბრის Seecamp იქმნებოდა ერთი კონკრეტული ვაზნის გამოყენებისთვის, Winchester-ის SilverTip-თვის. Bobergh-ის მიკრო პისტოლეტს მოყვება სია მუხტების რომლებთანაც ეს პისტოლეტი საიმედოთ მუშაობს. პირველი არის მიკრო-პისტოლეტი რომელიც ხელის გულზე ეტევა, მეორე უნიკალური კონსტრუქციის მქონეა, სადაც ვაზნების მჭიდიდან ამოღება ხდება საკეტის უკან და არა წინ მოძრაობისას. გლოკ 42-ის თავისებურება არის გადაბმული საკეტის გამოყენება უკიდურესად პატარა ფორმატის პისტოლეტში, რაც განაპირობებს მის პრეტენზიულ მადას. მე არ მგონია რომ მუხტის შერჩევა გლოკისთვის იყოს დიდი პრობლემა. მარტო ერთ მაღაზიაში მე ვნახე 6 განსხვავებული მწარმოებლის .380 კალიბრის ვაზნები.  ერთი რჩევის მიცემის უფლებას მივცემ ჩემ თავს., ჩემი აზრით .380 კალიბრის ასეთ იარაღში ჯობია მაინც გამოიყენოთ მთლიანად გარსით დაფარული ტყვიები, განსაკუთრებულად ზამთრის პერიოდში. ერთია რომ ეს ვაზნები, როგორც წესი უპრობლემოდ მუშაობს ამ პისტოლეტში, მეორე ის არის რომ ზამთარში სამიზნე შეიძლება ჩაცმული იყო სქელ ტანსაცმელში და ექსპანსიურ ტყვიას შეიძლება არ ეყოს ენერგია რომ უზრუნველყოს ტყვიის გაშლა და ამავე დროს ადეკვატური შეღწევაც (ტყვიის გაშლა ამცირებს შეღწევის სიღრმეს). ასე რომ ზაფხულში გამოიყენეთ შემოწემბული ექსპანსიური ვაზნები, ზამთარში შემოწმებული ვაზნები მთლიანად გარსით დაფარული ტყვიებით, სადაც შემოწმებული ნიშნავს რომ ისროლეთ მინიმუმ 20-30 ვაზნა  და იარაღს არ ქონდა დაბრკოლება. უფრო მეტი ინფორმაცია .380ACP-ზე შეგიძლიათ იხილოთ ჩვენ ადრინდელ სტატიაში რომელიც მიუძღვენით ბოლო დროს ამ ვაზნისადმი ინტერესის მკვეთრ ზრდას.

p1070704

მჭიდების სამი თაობა, ჩივილები საიმედოობასთან დაკავშირებით და ასევე ეს საკმაოდ უჩვეულო დამუშავების ნიშნები სავაზნის ყელთან კვლავ მეტყველებს რომ ეს პისტოლეტი დახვეწის სტადიაშია. 

სიმართლე გითხრათ სროლის წინ, მორალურად მოვემზადეთ, რომ იარაღს შეიძლებოდა ქონოდა შეფერხებები, მითუმეტეს, რომ ტესტირებისთვის მოვიმარაგეთ სხვადასხვა ვაზნები და დარწმუნებული ვიყავი, რომ რომელიმეზე გლოკ 42 აუცილებლად უარს იტყოდა. ჩვენ გვქონდა Fiochi „Black Mamba“ კონუსური მსუბუქი 85 გრანიანი ტყვიით, Remington UMC 95 გრანიანი მთლიანად გარსით დაფარული ტყვიით (FMJ), Fiochi FMJ 95gr, Sellier&Bellot 93gr FMJ. პარალელურად უნდა დაგვედგინა პისტოლეტის სიზუსტის პოტენციალი და საუკეთესო მუხტი (სიზუსტე-საიმედოობა-ფასი). იარაღმა არც ერთხელ არ გაჭედა და მოინელა უპრობლემოდ ყველა ვაზნა. მხოლოდ ერთხელ ჩეხური Sellier&Bellot-ის ვაზნაზე იარაღი დადგა შემაკავებელზე მაგრამ ვინც სროლას აკვირდებოდა იმან თქვა, რომ მგონი ესე ღრმად გეკავა იარაღი რომ შენი დააწექი საკეტის  შემაკავებელსო. იგივე მწარმოებლის კიდე  15 ვაზნის გასროლის შემდეგ არანაირ დაბრკოლბას ადგილი არ ქონდა ასე რომ დიდი ალბათობით ეს დაბრკოლება მართლაც რომ მსროლელის ბრალი იყო. ექსტრაქცია იყო ძალიან სტაბილური, ზევიდან რომ შევხედოთ მსროლელს მასრები ტოვებდნენ პისტოლეტს 4 საათის მიმართულებით და იყრებოდნენ მსროლელისგან 1.5 მეტრში. მასრების დათვალიერებისას არანაირ ანომალიური ნიშნები (ამობურცულობები, ამაალებელზე სუსტი დარტყმა, ბზარები, შეჭეჭყილობები) აღმოჩენილი არ იქნა.

glock42-results

ყველა მუხტით პისტოლეტი გამოდგა ძალიან ზუსტი. სხვადასხვა მუხტების გამოყენებისას რაიმე მნიშვნელოვან ცვლილებას ჯგუფების სიგანეში ან მოხვედრის წერტილის განლაგებაში ადგილი არ ჰქონია. ყველაზე საუკეთესო გამოდგა Remington UMC, რომელიც ყველაზე ძვირიც ღირს, ცალი ვაზნა იყიდება 2.30-ად, მაშინ როდესაც დანარჩენების ფასი ორი ლარია ერთ ცალ ვაზნაში. (ზედა ჯგუფი (წითელი) ნასროლია შავი წრის ზედა ზღვარში). 

სურათიდან ჩანს რომ რემინგტონის ამუნიციას მცირე უპირატესობა აქვს მაგრამ ასევე რემინგტონის ვაზნები სულ ბოლოს ვისროლეთ და  ამიტომ ალაბათ უკვე ცოტათი მიჩვეულები ვიყავით იარაღს და შედეგიც გაუმჯობესდა. სროლა ხორციელდებოდა დგომიდან 10 მეტრის მანძილიდან. ვიღაცა იტყვის, რომ ეს მანძილი პატარაა, მაგრამ ჩვენი აზრით ეს არის ტიპიური თავდაცვითი დისტანცია და გლოკ 42-იც არის სწორედაც რომ თავდაცვითი პისტოლეტი.

მიუხედავად იმისა, რომ .380 და გერმანული წარმოშობის საბჭოთა 9×18 პრაქტიკულად იდენტური ვაზნებია, ჩემი აზრით .380 უფრო „რბილია“ და უკუცემა ნაკლები აქვს. გლოკ 42-დან სროლაც იყო ძალიან სასიამოვნო, იარაღი ადვილად კონტრლირებადია, უკუცემა და ლულის ხტომა მინიმალურია მიუხედავად პატარა ტარისა და მცირე წონისა. ტარის ზურგზე შესრულებული “კუდი” იცავს ხელს საკეტის კბენისგან, მეოთხე თაობის გლოკებზე იგივე ეფექტი მიიღწევა ცვლადი საზურგის დაყენებით.  სამიზნე მოწყობილობები და სასხლეტი ზუსტ და სწრაფ სროლას მნიშვნელოვნად აადვილებს. განსხვავებით სხვა ანალოგებისგან, რომლებსაც პრაქტიკულად რევოლვერის ნაირი ორმაგი მოქმედების სასხლეტები აქვთ, შესაბამისად მძიმე, გრძელი სვლით და ასეთივე გრძელი რესეტით, „გლოკს“ აქვს შედარებით მოკლე სვლა, სასხლეტი სუბიექტური შეფასებით უფრო მძიმეა ვიდრე დიდ გლოკებზე მაგრამ რესეტი არის ასეთივე მოკლე. ამის გამო გლოკ 42 ორი ნაბიჯით წინ უსწრებს ანალოგებს რომლებსაც მხოლოდ ორმაგი მოქმედების დამრტყმელ-სასხლეტი მექანიზმები აქვთ. რამდენიმე ტესტირებაში რომელიც გამოქვეყნდა ნეტში, აღნიშნული იყო რომ პისტოლეტიდან სროლისას მორტყმები ჯგუფდება ოდნავ მარცხნივ, ეს ფენომენი კარგად არის ცნობილი ბევრი მსროლელისთვის, რომელიც ხშირად უჩივის რომ გლოკიდან სროლისას არტყავს მარცხნივ და დაბლა. არ ვიცი შეიძლება ეს მიჩვევის ამბავია, ან გასროლის მომენტში მსუბუქი პოლიმერის ჩარჩო იბრიცება, ან ვიწრო ტარის და შედარებით მძიმე სასხლეტის ბრალია  თუ რა ხდება მაგრამ, ჩვენ შემთხვევაშიც მიუხედავად იმისა, რომ გლოკებს მიჩვეული ვართ, მოხვედრის წერტილი მაინც ოდნავ მარცხნივ არის.  მიუხედავად ამისა, გლოკ 42 სროლისუნარიანობის მხრივ იმსახურებს ძალიან მაღალ შეფასებას. ჩვენ უკიდურესად კმაყოფილები დავრჩით გლოკ 42-ით და ცალსახად ეს პისტოლეტი საუკეთესოა პატარა პისტოლეტებიდან, რომელიც ჩვენ ოდესმე გვისვრია.

tart2g42

მეორე მსროლელის სამიზნეზეც გამოიკვეთება მარცხნივ დაჯგუფების ტენდენცია. გლოკ 42 ძალიან ზუსტი გამოდგა. 

ნებისმიერი იარაღი უნდა შეფასდეს მისი გამოყენების ფილოსოფიის გათვალისწინებით. გლოკ-42 იქმნებოდა როგორც იარაღი მოდით ასე ვთქვათ ღრმა ფარული ტარებისთვის. იმისთვის, რომ ამ იარაღის ტარებამ მინიმალური დისკომფორტი შეუქმნას პატრონს და მას ქონდეს საშუალება თან იქონიოს იარაღი ნებისმიერი გარდერობის შემთხვევაში. ამავე დროს აშკარად მისი შექმნელები ცდილობდნენ რომ მცირე ზომის პლატფორმიდან ამოეღოთ მაქსიმუმი საბრძოლო შესაძლებლობების. სამწუხაროა რომ ეს არ შეეხო მჭიდის ტევადობას, იმიტომ რომ 6 ვაზნა ძალიან ცოტა არის. ჩვენი პრეფერენციები დიდი საბრძოლო პისტოლეტების მიმართ გასაგებია, მაგრამ მიანც 6 ვაზნა ძალიან ცოტაა. კარგი გადაწყვეტილება იქნებოდა, რომ პისტოლეტი როგორც ეს ეხლა მიღებულია დაკომპლექტებულიყო ორი ტიპის მჭიდით, გრძელით და მოკლეთი, როგორც ეს გააკეთა მაგალითად Walther-მა PPS-ის  ან Beretta-მ Nano-ს შემთხვევაში.

ასევე მაქსიმუმი გაკეთდა რომ პისტოლეტი ყოფილიყო თავსებადი სხვა გლოკებთან და მე აქ არ ვგულისხმობ დეტალების თავსებადობას. „მიკრო-გლოკი“ მიუხედავად ზომებისა არის ჩვენთვის კარგად ნაცნობი გლოკი, სასხლეტი, სამიზნე მოწყობილობები, მართვის ელემენტების განლაგება, დაშლა-აწყობა-მოვლა, კონსტრუცია ერთი და იგივეა. ვისაც აქვთ დიდი გლოკები და სურთ მიკრო-პისტოლეტები, რატომ უნდა იყიდონ სხვა იარაღი, ისწავლონ მისი მოვლა და ხმარება, შეეჩვინ მას თავიდან, როდესაც შეუძლიათ იყიდონ გლოკ 42? დააკვირდით სხვა მსხვილი და სახელგანთქმული მწარმოებლების მიკრო პისტოლეტებს. მათ პატარა პისტოლეტებს არაფერი საერთო არ აქვთ თავის „დიდ“ ნათესავებთან. გაქვს სრული ზომის SIG P-226, ყიდულობ ამავე კომპანიის მიკრო-პისტოლეტს SIG P-938 და იღებ პრაქტიკულად სხვა პისტოლეტს. გაქვს გლოკ-17, ყიდულობ გლოკ 42-ს და გაქვს იგივე გლოკი, უბრალოდ პატარა. ეს არის, რაც ხდის გლოკ-42-ს განსაკუთრებულს, მე ვიტყოდი გენიალური იდეის პროდუქტს. ბევრმა შექმნა მიკრო პისტოლეტები რომ დაეკმაყოფილებინა გაზრდილი მოთხოვნა ასეთ იარაღზე  მაგრამ არავის არ გაუკეთებია ეს ისე როგორც გლოკმა გააკეთა. ამიტომ ჩვენი აზრით გლოკ-42 არის უნიკალური. მიუხედავად პრობლემური სტარტისა (პრობლემები პისტოლეტის საიმედოობასთან) და ყოველგვარი განსაკუთრებული ძალდატანების გარეშე, გლოკ 42-მა ადვილად დაიპყრო ადგილი ბაზარზე რომელიც ისედაც გაჯერებულია უმრავი შემოთავაზებებით. ისწავლეთ ბატონებო როგორ უნდა იარაღის წარმოება, გლოკმა კიდევ ერთხელ ყველას გაჯობათ. გლოკი არ იყო პიონერული ამ მხრივ, ვინაიდან .380 კალიბრის კომპაქტური პისტოლეტები დაფუძნებული ბრაუნინგის M1911-ის კონსტრუქციაზე დიდიხანია არსებობენ, მაგრამ უნდა ვივარაუდოთ გლოკი როგორც ყოველთვის ყველაზე მეტ მოგებას ნახავს ამ კონცეფციის გამოყენებით.

რომ დავასრულოთ გლოკ 42 აღწერა, აღვნიშნავ ხმოლოდ რომ ეს პისტოლეტი  არ არის მიკრო პისტოლეტი კლასიკური გაგებით, როგორც “Seecamp” ან Kel-tek P-3, მაგრამ გამომდინარე იქიდან, რომ გლოკის კონსტრუქცია არის ზე-ეფექტიანი, პროპორციული, პისტოლეტი გამოირჩევა დიდი იარაღის სრულყოფილი ერგონომიკით და ამავე დროს აღიქმევა როგორც ჯიბის პისტოლეტი. ამ მხრივ მისი მოდით ასე ვთქვათ დიზაინის ფილოსოფია უფრო ახლოს დგას Walther PPS-თან რომელიც ხელში აღებისას აღიქმევა როგორც უკიდურესად კომპაქტური, ადვილად სატარებელი იარაღი მაგრამ ამავე დროს გამოირჩევა ჩვეულებრივი პისტოლეტის ერგონომიკით,  კარგი სროლისუნარიანობით იმიტომ რომ სულაც არ არის პატარა უბრალოდ ის დაპროექტებულია მაქსიმალურად კომფორტული ტარებისთვის. გლოკ-42 სიმაღლით და სიგრძით პრაქტიკულად გლოკ-26-ის ტოლია მაგრამ მისი სითხელის გამო აღითქმევა როგორც ბევრად უფრო პატარა იარაღი. ასე რომ ჩვენი აზრით გლოკ-42 იცავს იდეალურ ბალანსს, ზომა/წონის და ერგონომიკა/სროლისუნარიანობას შორის. ის საკმარისად დიდია, რომ კარგად იჯდეს ხელში და იყოს ადვილი სასროლად და ამავე დროს ის საკმარისად კომპაქტურია რომ ატარო ყველგან ნებისმიერი ტანსაცმლით.

g42mag

გლოკ-42-ის დიდი ზომის ადვილად მისაწვდომი და ორივე მხარეს გადასაყენებელი მჭიდის ღილაკი. მჭიდის ღილაკი არის მნიშვნელოვანი დეტალი ნებისმიერი პისტოლეტის, ის უნდა იყოს საჭირო ზომის და სიმაღლის რომ ადვილად დააჭიროთ მას მაგრამ ამავე დროს ის არ უნდა გააქტიურდეს თავისით როდესაც იარაღი ჯიბეშია ან ქამარში ან თუნდაც ძირს რომ დავარდება. იგივე ეხება მისი ზამბარის წონასაც, ის არ შეიძლება იყოს ზედმეტად მსუბუქი ან მძიმე.  უმეტესობა გლოკ 42-ის ანალოგებს მჭიდის ღილაკები ძალიან პატარა აქვთ და მისი გადაყენება მეორე მხარეს შეუძლებელია. სურათში ასევე კარგად ჩანს ტარის “კუდი” რომელიც იცავს ხელს საკეტისგან. 

რამდენიმე სხვა იარაღის შეძენა შეიძლება იგივე ფასად რა ფასადაც იყიდება დღეს გლოკ 42. მათ შორის Beretta Pico და 9მმ-ნი Nano, ასევე ა9მმ-ნი SCCY CPX-1, რომელიც ბოლომდე არ ჯდება მიკრო პისტოლეტის ფორმატში მაგრამ სამაგიეროდ ღირს იაფი. ასევე “მაკაროვი” იყენებს პრაქტიკულად იდენტურ ვაზნას და მეორადი ღირს ორჯერ სამჯერ უფრო იაფი მაგრამ თითქმის ორჯერ უფრო მძიმეც არის. გლოკ 42-ის ამ პისტოლეტებთან შედარება არ შედის ამ სტატიის მიზნებში, მაგრამ გარდა ყველა ჩამოთვლილი გლოკ 42-ის ძლიერი მხარეებისა ასევე უნდა გაითვალისწინოთ რომ გლოკს აქვს უკიდურესად კარგი რეპუტაცია საქართველოში რაც ნიშნავს რომ ის ყოველთვის გაიყიდება და ასევე ხელმისაწვდომია აქსესუარების და სათადარიგო ნაწილების დიდი არჩევანი.

shooterscentral.ge-ს დასკვნა: ახალი გლოკ-42, ყველაზე პატარა გლოკის პისტოლეტია და მას ერგო პრაქტიკულად ყველა გლოკისთვის დამახასიათებელი თვისება, კარგი ერგონომიკა, მაღალი სროოლისუნარიანობა, მარტივი დიზანი, მოვლის, მომსახურების და კასტომიზაციის სიადვილე, გამძლე მჭიდები, დაბალი ლულის ღერძი, სასხლეტი რომელიც მართალია „დიდ“ პისტოლეტებში ყველას არ მოწონდა მაგრამ ის საუკეთესო ჯიბის პისტოლეტებს შორის. პატარა გლოკისთვის „მუშა“ მუხტების შერჩევა ადვილია და საქართველოს პირობებშიც არ უნდა იყოს რთული. სტანდარტული მჭიდის ტევადობის გაზრდა შესაძლებელია მცირე ინვესტიციებით რაც კიდე უფრო ზრდის ამ პისტოლეტის მომხიბვლელობას. გარდა იმისა, რომ გლოკ 42 არის უაღრესად კომპაქტური პრაქტიკულდ ჯიბის პისტოლეტი, შესაძლებელია ამ იარაღიდან ტირში მთელი დღე კომფორტული მიზანში სროლა. გლოკ 42 იმსახურებს ჩვენგან უმაღლეს შეფასებას.

PS
სტატიის წაკითხვისას ალბათ ბევრს დაებადება კითხვა, რატომ გამოუშვა “გლოკმა” გაყიდვაში იარაღი, რომელიც ბოლომდე არ არის მზად და რომ უკვე წარმოებაში გაშვებული იარაღის დახვეწა არის მიუღებელი. კი ნამდვილად ასე არის, მაგრამ ჩვენ უნდა გვესმოდეს რომ აშშ-ში ეხლა არის ბუმი იარაღების გაყიდვების რაც განპირობებულია მომავალი პრეზიდენტის არჩევნებით და მუდმივი საშიშროებით რომ  ამერიკელების კონსტიტუციური უფლება იარაღის ფლობის მნიშვნელოვნად შეიზღუდება. გაცემული იარაღის ტარების ნებართვების რაოდენობა ასევე პროპორციულად იზრდება. ასეთ პირობებში მწარმოებლები ჩქარობენ დააკმაყოფილონ მოთხოვნა და დაიპყრონ ბაზრის სტილი. სიჩქარეში კიდე ხდება შეცდომების დაშვება და ხანდახან  მწარმოებლები ცდილობენ რაც შეიძლება მალე გამოიტანონ ახალი პროდუქტი ბაზარზე, რომ დაასწრონ კონკურენტებს. შედეგი ამ გაცხარებული ბრძოლის არის ის რომ ხანდახან მომხმარებელი იღებს ბოლომდე დაუმთავრებელ პროდუქტს ისევე როგორც იზრდება ბრაკის ალბათობაც. რემინგტონის სამარცხვინო ფიასკო R51-ის პისტოლეტთან არის კარგი მაგალითი იმისა თუ რამდენად ჩქარობენ კომპანიები და რა შეიძლება ამას მოყვეს. ჩვენი გლოკი გამოდგა ძალიან კარგი. გაგვიმართლა ჩვენ? არ ვიცი. გლოკს მუდამ შეაქვს ძნელად ხილვადი ცვლილებები თავისი პისტოლეტების კონსტრუქციაში და უნდა ვიმედოვნოთ რომ ამის შედეგად ჩვენ მივიღებთ უფრო უკეთეს პროდუქტს. ჩვენი გლოკ 42 აღმოჩნდა მართლაც რომ ჩინებული პისტოლეტი.

პატარა დიდი პისტოლეტი – Walther P22

Saturday, September 10th, 2016

14137996_2130048007219736_54210397743476649_o

ჩვენი მორიგი ტესტირების ობიექტი ამჯერად არის საქართველოში საკმაოდ გავრცელებული მცირეკალიბრიანი პისტოლეტი “Walther P22″.  ვალტერი ამ პისტოლეტს უშვებს 2001 წლიდან და შეიძლება ითქვას რომ პისტოლეტი კომერციულად წარმატებული გამოდგა, ხოლო რატომ, შევეცდებით მის მიმოხილვაში ავხსნათ.

კონსტრუქციულად „P22“ არის ტიპიური „ბლოუბექი“ ანუ ის იყენებს თავისუფალ საკეტს და ფიქსირებულ ლულას. საკეტი ორ კომპონენტიანია, საკეტის ჩარჩო დამზადებული მსუბუქი შენადნობისგან, ხოლო მის შიგნით ერთი ხვეული პინი იჭერს საკეტის გულს, რომელშიც მოთავსებულია დამრტყმელის მცველი, დამრტყმელი და ექსტრაქტორი. პისტოლეტის ჩარჩო პლასტმასის არის.  ტარს ისევე როგორც “Walther P99″-ზე, აქვს საზურგის გამოცვლის ოფცია. პისტოლეტი ვიზუალურად გავს 9მმ-ან Walther P99-ს თუმცა ბევრად უფრო მსუბუქია და შედარებით პატარა. ისევე როგროც P-99-ზე საზურგეები იდეალურად შესრულებულია, ადვილად იხსნება (საკმარისია გამოაძროთ შტიფტი ტარის ძირში) და დაყენებული ის გამოიყურება, როორც ტარის განუყრელი ნაწილი. ამიტომაც პისტოლეტს აქვს ძალიან ერგონომიული სახელური. მისი წყალობით პისტოლეტი მიუხედავად იმისა, რომ პატარაა ღრმად ზის ხელში მაგრამ ამავე დროს ძალიან დიდი ხელებიც რომ გქონდეთ, საკეტი ხელს არ წამოედება. ჩარჩოზე ასევე შესრულებულია პატარა ზომის „პიკატინის“ სამაგრი, რომელზეც ყენდება ვალტერის ორიგინალური აქსესუარების განკუთვნილი სპეციალურად ამ იარაღისთვის. პისტოლეტი იწონის 430 გრამს. ლულის სიგრძე მოკრძალებული 87მმ-ია ხოლო მის ბოლოზე შესრულებულია ხრახნები და დაყენებულია ხრახნების დამცავი ხუფი. ქანჩი მის მოსახსნელად შედის პისტოლეტის კომპლექტში.

twop22

ჩვენი პისტოლეტის ჩარჩო კონსერვატიული შავი ფერის არის, მაგრამ ეხლა “P22”-ები გამოდის სხვადასხვა ფერის  ჩარჩოებით. მარცხნივ სტანდარტული პირობითად პირველი თაობის პისტოლეტი, მარჯვნივ პისტოლეტი ახალი დიზაინით, რომელიც ამჯერად წააგავს Walther PPQ-ს და კამუფლირებული ჩარჩოთი. პისტოლეტს კომპლექტში მოყვება ორი მჭიდი, სათადარიგო კორები (წინა სამიზნე მოწყობილობა), გასაღები, ლულის დაბოლოების დამცავი ხუფის ქანჩი, ტარის საზურგეები, ინსტრუქცია, პლასტმასის ღერძი (მის დანიშნულებზე ცოტათი მოგვიანებით მოგოყვებით)  და ყველაფერი ეს ჩალაგებულია პლასტმასის კეისში. 

P-22-ის დამრტყმელ-სასხლეტი მექანიზმი ორმაგი მოქმედების არის, გარედან განლაგებული ჩახმახით.

3-1019754_1

იარაღს მოყვება ორი 10 ვაზნიანი მჭიდი კომპლექტში. მჭიდის კორპუსი ფოლადის არის, ხუფები პლასტმასის. მჭიდებს გვერდიდან აქვთ ღილაკი, რომ თითით დაწიოთ ზამბარა მჭიდის ვაზნებით ავსებისას. ეს ოფცია ჩემი აზრით არის აუცილებელი მცირეკალიბრიანი იარაღების მჭიდებზე მაგრამ სამწუხაროდ მას ბევრი არ იყენებს.

პისტოლეტის სამიზნე მოწყობილობები პლასტმასის არის. უკანა სამიზნე მოწყობილობის რეგულირება შესაძლებელია ჰორიზონტალურ სიბრტყეში, ხრახნის მეშვეობით. ვერტიკალური შესწორებისთვის შესაძლებელია წინა სამიზნე მოწყობილობის გამოცვლით, რომლებიც პისტოლეტს კომპლექტში მოყვება. ყველაფერი ეს იარაღის მისროლას მნიშვნელოვნად აადვილებს.

“P22” არის უსაფრთხო იარაღი. ის აღჭურვილია მთელი რიგი უსაფრთხოების სისტემებით, მათ შორის მექანიკური მცველით, დამრტყმელიs მცველით და მჭიდის მცველით. ასევე საკეტის ზედა ნაწილში არის ღარი, რომელშიც ჩანს ვაზნა მოთავსებული სავაზნეში. მექანიკური მცველი განლაგებული საკეტზე ბლოკავს დამრტყმელს და არ აძლევს საშუალებას ჩახმახს მიწვდეს მას. ანუ სასხლეტს რომ დააჭიროთ ჩახმახი დაეცემა მაგრამ უბრალოდ ის დაეჯახება მცველის ღერძს და ვერ მიწვდება დამრტყმელს. მაგალითად იმისთვის რომ დაუშვათ ჩახმახი შესაძლებელია დააყენოთ იარაღი მცველზე და დააჭიროთ სასხლეტს. ჩახმახი დაეცემა ისე თითქოს მოხდა დეკოკერის გამოყენება, მაგრამ ჩემი რჩევა იქნება ნაცვლად სასხლეტზე დაჭერისა, ჯობია დაუშვათ ჩახმახი თითით, რომ გამორიცხოთ გასროლა, თუ მაგალითად დაგავიწყდათ იარაღის მცველზე დაყენება. დამატებით დამრტყმელის მცველი გამორიცხვას გასროლას თუ არ მოხდა სასხლეტზე თითის დაჭერა. მაგალითად თუ იარაღი დავარდა ჩახმახით მიწაზე. მჭიდის მცველი თიშავს სასხლეტს და თუ მჭიდი იარაღში მოთავსებული არ არის გასროლა შეუძლებელია. ჩემი აზრით ეს უსაფრთხოების ფუნქცია უკვე ზედმეტია. თუ ეს ყვეალფერი საკმარისი არ არის, გეტყვით ასევე რომ შესაძლებელია პისტოლეტის გასაღებზე ჩაკეტვა. ჩარჩოს მარჯვენა მხარეს არის „კლიტე“ რომელიც იკეტება გასაღებით. გასაღები პისტოლეტს კომპლექტში მოყვება.

“P22” შედარებით ადვილად იშლება. დარწმუნდით რომ იარაღი განმუხტულია, ისევე როგოც Walther P99-ზე, ჩამოწიეთ დაბლა საკეტის ჩამკეტი, შემდეგ როგორც „მაკაროვზე“ გაწიეთ საკეტი ბოლომდე უკან და აწიეთ მაღლა. საკეტი უნდა მოცილდეს ჩარჩოს. ამოიღეთ დამაბრუნებელი ზამბარა და მისი ღერძი, რომელიც სხვათაშოის არის ფოლადის და არა პალსტმასის.  იარაღი მზად არის გასაწმენდად.

პისტოლეტის კონსტრუქცია ტექნიკურად გავს Walther G22 ტიპის შაშხანას. ეს არის ლითონის რესივერი, რომელიც აერთიანებს ლულას და დამრტყმელ სასხლეტ მექანიზმს და ის მოთავსებულია პლასტმასის ჩარჩოში. პისტოლეტის დამრტყმელ-სასხლეტი მექანიზმი დამზადებულია ნაბეჭდი და ჩამოსხმული (MIM) ნაწილებისგან და ისევე როგორც G22, “P22”-ის კონსტრუქცია არანაირად არ არის მარტივი და საკმაოდ ბევრ დეტალსაც იყენებს. ორივე ასე ვთქვათ ტიპიური გერმანული იარაღებია, რთული მაგრამ მუშა და საიმედო. ორივე იარაღი ასევე იყენებს ერთი და იგივე მჭიდებს, განსხვავდება მხოლოდ ხუფების ფორმაშია.

უფრო სერიოზული წმენდისთვის შესაძლებელია ლითონის რესივერის პლასტმასის ჩარჩოდან ამოღება.  ამისთვის უნდა ამოაგდოთ ორი პინი და ამოწიოთ ლითონის რესივერი, რომელიც ტექნიკურად არის იარაღის ძირითადი ნაწილი და სწორედ მასზე და ასევე საკეტზე არის დატანილი სერიული ნომერიც. ყუარადღება მიაქციეთ საკეტის შემაკავებელს და მის V ფორმის ზამბარას, რომ დაშლისას ზამაბარა არ ამოხტეს და არ დაიკარგოს. შესაძლებელია რესივერის ბოლომდე დაშლა, ორი ხრახნის ამოღების შემეგ მაგრამ, ამის გაკეთებას ვურჩევ იმას ვისაც აქვს ასეთ შედარებით რთულ დ ფაქიზ მექანიზმებთან მუშაობის გამოცდილება. თუ ოდესმე ამოიღებთ რესივერს ჩარჩოსგან, დარწმუნდით რომ ხსენებული ორი ხრახნი, რომელიც კრავს რესივერის ორ ნახევარს ბოლომდე გადაჭერილია და თუ არის საშუალება გამოიყენეთ ხრახნების ფიქსატორი (ლურჯი “locktite”).

p22resiver

ჩარჩოდან ამოღებული “P22”-ის ლითონის რესივერი, რომელიც აერთიანებს ლულას და დამრტყმელ-სასხლეტ მექანიზმს.

პისტოლეტის დამაბრუნებელი ზამბარა და მისი ღერძი არ არის გადაბმული ანუ ცალკე დეტალებია. აწყობისას თუ ზამბარა შიგნით აიხლართა და ამასობაში მოახერხეთ და საკეტი გაუკეთეთ ჩარჩოს, ჩათვლეთ, რომ სერიოზულ შარში ხართ. იარაღის დაშლა და ზამბარის მოხსნა ხდება ძალიან რთული და შესაძლებელია ზამბარის ან იარაღის დაზიანება. ეს რომ არ მოხდეს აწყობისას გამოიყენეთ პლასტმასის ღერძი რომელიც  კომპლექტში მოყვება პისტოლეტს.

p22guide rod

იმისთვის რომ ზამბარა არ აიხლართოს შიგნით, წამოაცვით მას პლასტმასის ღერძი. როგორც კი საკეტს გაუკეთებთ ჩარჩოს ის თავისი ამოვარდება.

რაიმე დამატებითი, განსაკუთრებულ პროცედურები ან თავისებურებები ამ იარაღის მოვლისთვის არ არსებობს. უბრალოდ მიაქციეთ ყურადღება ორ ხრახნს რომელიც კრავს ფოლადის ქვე-ჩარჩოს და შეეცადეთ ლულის წმენდისას არ გამოიყენოთ რკინის შომპოლი. დანარჩენში ეს იარაღი ისევე იწმინდება, როგორც ნებისმიერი სხვა ნახევრად-ავტომატური პისტოლეტი და რა თქმა უნდა read the fucking manual, ანუ წაიკითხეთ წყეული ინსტრუქცია, სადაც მოცემულია ის მინიმუმი რაც უნდა იცოდეთ თქვენ იარაღზე.

რაც შეეხება “P22”-ის გამოყენების ფილოსოფიას, ის  არის „პლინკერი“, შექმნილი Walther P99-ის „მოტივებზე“, მაგრამ იმის თქმა რომ “P22” არის “P99”-ის სავარჯიშო ვარიანტი ნამდვილად არ შეიძლება. პისტოლეტები გვანან ერთმანეთს მხოლოდ ვიზუალურად, ხოლო მასა, გაბარიტები, მართვის ელემენტები და კონსტრუქცია ძირეულად განსხვავდება. “P22” არის ტიპიური „კვაზი ტაქტიკური“ პლინკერი, ანუ მცირეკალიბრიანი პისტოლეტი გასართობი სროლისთვის, მაქსიმალურად მიმსგავსებული საბრძოლო იარაღს. მცირეკალიბრიანი პისტოლეტების მეორე ოჯახს განეკუთვნება მოდელები, რომლებიც განკუთვნილია მიზანში სროლისთვის და სპორტისთვის. ესენია მაგალითად Colt Woodsman, Hi-Standard, Browning Buckmark, Ruger Mk1,2,3 და ასე შემდეგ. რომელ მოდელზე გააკეთოთ არჩევანი თქვენი საქმეა, მაგრამ ჩემი აზრით “P22” და მისი ანალოგები უფრო გათვლილია ადამიანებზე, რომლებიც ყიდულობენ თავის პირველ იარაღს ან სურთ ასწავლონ სროლა თავის შვილებს. იარაღი ლამაზად, „ტაქტიკურად“ გამოიყურება. სავსეა უსაფრთხოების სისტემებით, მაგრამ მისი მოდით ასე ვთქვათ საბრძოლო თვისებები და გამძლეობა გრძელვადიან პერსპექტივაში საკითხავია. ლულა მეტისმეტად მოკლეა, პლასტმასის სამიზნე მოწყობილობები ვერ გაუძლებენ უხეშ მოპყრობას. მოკლედ “P22”  არის კლასიკური სამოქალაქო „პლინკერი“, მაგრამ თავისი უნიკალური თვისებებითაც. ესენია მცირე ზომები და წონა, იარაღი ძალიან ადვილად იშლება, ხელმისაწვდომია ბევრი აქსესუარი და მას აქვს ყველაფერი რაც გვხვდება საბრძოლო და თანაც ძვირიან, თანამედროვე პისტოლეტებში. ფასს რაც შეეხება, საქართველოში “P22” საკმაოდ ბევრია და ფასიც არ არის მაღალი. ამ სტატიის დაწერის მომენტისთვის ერთ მაღაზიაში მართალია “P22” -ს ადევს 1650 ლარი, მაგრამ ავტორმა შეიძინა მეორადი იარაღის ბაზარზე პრაქტიკულად ახალი პისტოლეტი სულ რაღაც 500 ლარად.

viridianp22

“P22” არის ხარისხიანად შესრულებული იარაღი. დეტალები უნაკლოდ არის შესრულებულია. არაფერი არ არის მორყეული ან ცუდათ მორგებული. მიუხედავად მოკრძალებული ზომებისა და არც ისე დიდი ფასისა პისტოლეტი არ გამოიყურება როგორც იაფი იარაღი. შთაბეჭდილებას ოდნავ აფუჭებს სხვადასხვა წარწერების და დამღების სიმრავლე მაგრამ ეს გემოვნების ამბავია. სურათზე პისტოლეტს დამატებით დაყენებული აქვს ლაზერული სამიზნე მოწყობილობა Viridian WP22.  

სიმართლე რომ გითხრათ ეს “P22” არის უკვე მესამე, რომელიც ჩემ საკუთრებაში იყო. სულ პირველი “P22” მე შევიძინე ჯერ კიდევ იმ დროს როდესაც საერთოდ არც ვფიქრობდი მეწერა იარაღებზე. მეორეც არც ისე დიდიხნის წინ მქონდა მაგრამ დიდი ხანი არ გამიჩერდა. მახსოვს ის პირველი „ვალტერი“ რომ შევიძინე, მივიტანე ტირში სადაც დამხვდა ჩემი მეგობარი და ცელოფნის პარკში მას ჩალაგებული ქონდა ასე 300-400 ძველი, ჯერ კიდევ საბჭოთა წარმოების ვაზნა. უმეტესობა დაფარული გამხმარი პარაფინით და რა თქმა უნდა რკინის მასრებით.  დროში ორივე შეზღუდული ვიყავით და ამიტომაც ეს ვაზნები ისე სწრაფად ვისროლეთ რამდენად სწრაფადაც ვახერხებდით ორი მჭიდის ვაზნებით ავსებას. პისტოლეტს ბოლი ასდიოდა მაგრამ ეს ვაზნები შეჭამა მნიშვნელოვანი შეფერხებების გარეშე. ამის მერე მე მიუხედავად იმისა, რომ არ მომწონს თანამედროვე „ტაქტიკური პლინკერები“ (Walther P22, SIG Mosquito, GSG-1911), ჩემთვის ჩავინიშნე რომ პატარა „ვალტერი“ არ არის ზედმეტად პრეტენზიული ვაზნებთან მიმართებაში, რასაც ვერ ვიტყვი SIG Mosquito-ზე, რომელიც არ მუშაობდა ყველა ვაზნასთან.

მცირეკალიბრიან იარაღის საიმედოობის ხარისხი პირველ რიგში ზარალდება გამოყენებული ვაზნის გამო. .22LR არ არის ვაზნა, რომელიც მაინცდამაინც საუკეთესოა ავტომატური იარაღისთვის. თავიდან ეს ვაზნა იქმნებოდა რევოლვერებისთვის და ხელით გადასატენი შაშხანებისთვის. როდესაც ჯონ ბრაუნინგი ქმნიდა თავის 1905 წლის მოდელის პისტოლეტს, მან როგორც ჩანს დაასკვნა რომ .22LR არ იქნებოდა საიმედო და ამიტომაც შექმნა მისი ანალოგი ცენტრალური აალებით – „6.35 ბრაუნინგი“. ბუნებრივია გარსით დაფარული ტყვიის და ცენტრალური აალების სქემის გამო ეს ვაზნა ბევრად უფრო ძვირი გამოვიდა და ვერ ჰპოვა ისეთი გავრცელება, როგორც .22LR-მა. უკანასკნელს აქვს რბილი ტყვია,  გარსის გარეშე და თხელი მასრა, რის გამო ტყვიის თავის ან ვაზნის დეფორმაცია შესაძლებელია ხელით. დენთის ნესტის ზემოქნედებისგან დაცვის მზინით გამოიყენება პარაფინი, რომელიც დამატებით აბინძურებს იარაღს ხოლო თუ ის გახმა საგრძნობლად ზემოქმედებს საიმედოობაზე და ბოლოს მასრას აქვს რკალი, რომლის დიამეტრი მასრის დიამეტრზე დიდია რაც განაპირობებს სპეციფიური მჭიდის  გამოყენებას სადაც ვაზნები ლაგდება კუთხით და როგორც წესი ერთ რიგად, რის გამო მიუხედავად ვაზნის პატარა ზომისა აბსოლუტური უმეტესობა პისტოლეტების იყენებს მაქსიმუმ 10 ვაზნიან მჭიდებს. ჩემი დაკვირვებით არც წრიული აალების სქემა არ გაოირჩევა საიმედოობით, იმიტომ რომ ყველაზე ხშირი დაბრკოლება .22lr ვაზნების სროლისას არის როდესაც დამრტყმელის დარტყმას არ მოყვება გასროლა. და ბოლოს გარდა ამ ყველაფრისა ამ კალიბრის სხვადასხვა მუხტების საწყისი სიჩქარეები შეიძლება მნიშვნელოვნად განსხვავდებოდეს. 240 მ/წ-დან 520 მ/წ-მდე რაც ორმაგი განსხვავებაა.  მნიშვნელოვნად შეიძლება განსხვავდებოდეს ტყვიის ფორმაც. ამ პრობლემის აღმოფხვრის მიზნით ბოლო დროს მწარმოებლები აკომპლექტებენ იარაღებს სხვადასხვა წონის დამაბრუნებელი ზამბარებით, რომლებიც გათვლილია ვაზნებზე სხვადასხვა საწყისი სიჩქარით ან უბრალოდ უთითებენ ინსტრუქციაში რა ტიპის ვაზნების გამოყენება სასურველია იმისთვის რომ იარაღი საიმედოთ მუშაობდეს. ყველაფერი ამის გათვალისწინებით ბუნებრივია, რომ .22 კალიბრის ავტომატური იარაღები გამოირჩევიან ნაკლები საიმედოობით, რაც დასტურდება ჩემი ჩანაწერებითაც. წლების განმავლობაში ათობით მცირეკალიბრიანი იარაღის ექსპლუატაციისას, დაბრკოლებები იმდენი დაგროვდა, რომ მე გამოვყავი .22 კალიბრის იარაღების სტატისტიკა ცენტრალური აალების ვაზნებზე გათვლილი იარაღების სატატისტიკისგან.

p22options

ოფციებით გაჯერებული P22, პრაქტიკულად ყველაზე მდიდრულად დაკომპლექტებული .22 კალიბრის პისტოლეტია. მეტის მოთხოვნა ამ ფასად უბრალოდ არ შეიძლება. 

ასე რომ შეეგუეთ, რომ თუ იყენებთ სხვადასხვა .22lr კალიბრის ვაზნებს, ადრე თუ გვიან მიაგნებთ ისეთს, რომელზეც თქვენი იარაღი კატეგორიულ უარს იტყვის. ზოგ იარაღი უფრო გათვლილია სწრაფ და ზე-სწრაფ (high velocity, hyper velocity) ვაზნებზე, ეს ეხება მეტ წილად თანამედროვე იარაღებს, ზოგი პირიქით სტანდარტულ სიჩქარიან ვაზნებზე. ეს უკვე განსაკუთრებით ეხება ძველ იარაღებს, რომლებიც გამოშვებულია იმ დროს როდესაც ზე-სწრაფი .22 კალიბრის ვაზნები არც არსებობდა. ჩემი აზრით კარგი იარაღია ის რომელიც მუშაობს ყველაზე იაფ და სუსტ ვაზნებზე. “პლინკერი” უნდა სწორედ ასეთ ვაზნებზე მუშაობდეს საიმედოთ. იმიტომ რომ “პლინკინგი” ანუ გასართობი/რეკრეაციული სროლა პირველ რიგში ითხოვს იაფ ვაზნებს ხოლო სამიზნეს ტყვია რა სიჩქარით მოხვდება ამას არანაირი აზრი არ აქვს. გარდა ამისა ჩემი დაკვირვებით უფრო ნელი ტყვიები უფრო უკეთეს სიზუსტეს აჩვენებენ, რისი მიზეზიც არის სავარაუდოთ ის რომ რბილი ტყვია უკეთესად იჭრება ხრახნებში და კარგად სტაბილიზირდება. რხევა და ვიბრაციაც ნაკლებია.

400px-waltherp22ca

Walther P22CA, მოდელი გრძელი ლულით (127მმ) და ე.წ. ლულის სტაბილიზატორით რომელიც აგრძელებს საკეტის ფორმას და მასზე განლაგებული მორას წყალობით სამიზნე ხაზიც უფრო გრძელია 170მმ, 130მმ-ის ნაცვლად. დანარჩენში ეს პისტოლეტები აბსოლუტურად იდენტურია. 

შეიარაღებული ამ ცოდნით ჩვენ გქვონდა მოლოდინი რომ იარაღი უპრობლემოდ იმუშავებდა, მაგრამ ცხადია არ ველოდებოდით სპორტული იარაღის სიზუსტეს. ჩვენ სპეციალურად მოვაგროვეთ ექვსი მუხტი და დამატებით ნაყარი ძველი, ვაზნები სხვად სხვა ტიპის ტყვიებით. ვისროლეთ როგორც ზე-სწრაფი, სწრაფი, სტანდარტული და ასევე “საბ-სონიკ” მუხტები. ტყვიები იყო მრგვალთავიანი, ექსპანსიური, კონუსური ფორმის, დაფარვით და დაფარვის გარეშე, ლატუნის და რკინის მასრებით. მოკლედ პრაქტიკულად ყველანაირი .22lr კალიბრის ვაზნა, რომელიც შეიძლება შეგხვდეს. როგორც ველოდით და ვიმდეოვნებდით, პისტოლეტმა მოინელა ყველა ვაზნა შეფერხების გარეშე. ამიტომ შეიძლება ითქვას, რომ  P22 არის ერთ-ერთი ყველაზე საიმედო მცირეკლაიბრიანი პისტოლეტი, რომელიც ჩვენ შეგვხვედრია. ასევე ტესტირებისას ჩვენ მივაქციეთ ყურადღება იმას, რომ ექსტრაქცია იყო არაერთგვაროვანი. ძალიან სუსტი “ელეი სპორტის” გამოყენებისას, მასრები მსროლელის ფეხებთან ვარდებოდა, ორჯერ პისტოლეტი არ დადგა საკეტის შემაკავებელზე, რაც ნიშნავდა რომ კიდე ცოტაც და მოხდებოდა დაბრკოლება, მაგრამ მაინც პისტოლეტმა მოინელა ერთი კოლოფი ამ ვაზნების შეფერხების გარეშე. ინეტრენტში არის “რეცეპტები” P-22-ის “ტიუნინგის” მათ შორის ექსტრაქციის გაუმჯობესების, მაგრამ თუ იარაღი მუშაობს, მისი ხელის ხლება არ ღირს. შეგახსენებთ, მხოლოდ რომ სროლისას დამცავი სათვალე აუცილებელია. P-22-ის შემთხვევაში ის დაგიცავთ თქვენ დენთის ნაწილაკებისგან და თუნდაც უკან გამოსროლილი მასრისგან.

რა თქმა უნდა შემოწმდა პისტოლეტის სიზუსტე. სროლა ხორციელდებოდა ხელიდან 15 მეტრზე, ხოლო ქვემოთ მოცემულია სროლის შედეგები 15 მეტრზე ხელიდან.

Winchester SuperX Sub-sonic – 5.5სმ

Sellier&Bellot HP- 4.5სმ

Eley Sport – 5სმ

CCI MiniMag – 5.5სმ

Sobol LVE – 4.8სმ

Sellier&Bellot High Velocity – 4.8სმ

შედეგები არ არის განსაკუთრებულად გამაოგნებელი მაგრამ, იყო რამდენიმე მნიშვნელოვანი ნიუანსი. პისტოლეტს მკვეთრად გამოხატული ჩვევა აქვს ერთი ტყვია აქციოს “ფლაიერად” და ზევით ჯგუფები მოცემულია ერთი “ფლაიერის” გამორიცხვით (სამ შემთხვევაში ექვსიდან).  ფლაიერი არის ტყვია რომელიც ანომალიურად შორს არის ძირითადი შეჯგუფებისგან. ეს ფენომენი აღწერილია არა ერთ მიმოხილვაში სხვადასხვა პისტოლეტების. რა არის ამის მიზეზი დადგენა ძნელია. შესაძლებელია საქმე იყოს იმაში, რომ პირველი ვაზნა თავსდება მექანიკურად მსროლელის მიერ ხოლო დანარჩენი ვაზნები ავტომატურად გადატენვით და ვაზნის განთავსება სავაზნეში ხდება სხვანაირად რაც იწვევს ამ ფენომენს. მოკლედ არ ვიცი ზუსტად მაგრამ ეს ფენომენი ამ კონკრეტულ პისტოლეტში არსებობს. ტყვია ძალიან შორს არ ხვდება, უბრალოდ ის უფრო მეტად არის დაცილებული ძირითადი ჯგუფისგან. გარდა ამისა ჩვენ აღმოვაჩინეთ რომ უკანა სამიზნე მოწყობილობა ოდნავ თამაშობდა ზევით ქვევით რამაც ასევე ალბათ დააზარალა სიზუსტე მაგრამ, რაც არ უნდა იყოს P-22 არ არის სპორტული პისტოლეტი. 15 მეტრიდან ამ იარაღიდან გარანტირებულად გაარტყავთ “კოკა-კოლის” ქილას და მეტი მას არც მოეთხოვება. რა თქმა უნდა გაარტყავთ თუ სროლა იცით. თუ იცით არც P-22  არ გიმტყუნებთ. რაც მთავაროა ეს პისტოლეტი არის აბსოლუტურად საიმედო და არ გაჭედავს სროლისას. უბრალოდ არ დაგავიწყდეთ კარგად დაზეთოთ პისტოლეტი,  და წმენდისას მიაქციოთ ყურადღება რომ საკეტის სარკე, ექსტრაქტორი, მჭიდი და სავაზნე იყოს სუფთა.

ბოლოს დავამატებდი, რომ სროლა P-22-დან ძალიან სასიამოვნოა. უკუცემა პრაქტიკულად არ არის. იარაღი ზის ღრმად  ხელში მაგრამ გამორიცულია რომ საკეტი გამოედოს ხელს. სამიზნე მოწყობილობები დიდია და დამიზნება ადვილია თუმცა ჩემი აზრით უკანა სამიზნე მოწყობილობა ძალიან განიერია და მასში კორა ძალიან ვიწრო ჩანს. ხანდახან სამიზნეები ისეა შესრულებულია რომ შუქს ცუდათ ატარებენ და დამზინეაბ ძნელია, ამ შემთხვევაში პირიქით მაგრამ სამაგიეროდ ცუდი განათების პირობებში დამიზნება ცოტათი უფრო ადვილი იქნება. იარაღის მართვის ელემენტები უნაკლოდ მუშაობენ. მცველით, საკეტის შემაკავებლით, მჭიდის ღილაკით ოპერირება ადვილია. ყველაფერი თავის ადგილას არის და ისე მუშაობს როგორც უნდა მუშაობდეს გერმანული წარმოების იარაღში. პისტოლეტის სასხლეტი არის კარგი, ის არ არის უნიკალური, რამით გამორჩეული, თავისი მახასიათებლებით ის ზუსტად შეესაბამება იარაღის დანიშნულებას. სვლა სასხლეტს ოდნავ გრძელი აქვს, რესეტი კარგია, წონა ერთმაგ რეჟიმში 2.2 კგ, ორმაგ რეჟიმში 5.7კგ.  რამდენადაც ჩემთვის ცნობილია P-22 არის ყველაზე გავრცელებული .22 კალიბრის პისტოლეტი მსოფლიოში. საქართველოში ის “მარგოლინთან” ერთად ასევე ყველაზე ხშირად გვხვდება, და ეს გასაკვირი არ არის. ეს პისტოლეტი ისევე კარგად მუშაობს როგორც გამოიყურება.

P-22 არ არის თავდაცვითი იარაღი და მისი ამ როლისთვის რეკომენდირება არ შეიძლება. .22 კალიბრის ტყვიას 87მმ-ნი ლულიდან ექნება ძალიან დაბალი საწყისი სიჩქარე, მაგრამ რამე არ შეგეშალოთ, P-22 არის ცეცხლსასროლი იარაღი, რომელსაც შეუძლია მოკლას ადამიანი, უდიერად მოპყრობას ეს იარაღი არ გაპატიებთ და თუ ღმერთმა არ ქნას და მოგიწიათ ამ პისტოლეტის გამოყენება თავის დასაცავად, მაშინ გამოგადგებათ მისი ადვილად ხილვადი სამიზნე მოწყობილობები და უმჯობესია მჭიდში ელაგოს ყველაზე ძლიერი ვაზნები, მითუმეტეს როდესაც პისტოლეტს არანაირ შეზღუდვა ასეთი ვაზნების გამოყენებისას არ აქვს.

p1070663

გაბარიტებით და საცეცხლე ძალით P22 შუაში დგას “გლოკ 19″-სა და “ჩზ92″-ს შორის. 10+1 ვაზნაც კარგად ჯდება ამ პატარ პისტოლეტის ფორმატში. 

ამ მიმოხილვის დასასრულს მე მინდა გითხრათ, რომ P-22-ის შემთხვევაში, რაც უფრო ახალია პისტოლეტი მით უკეთესი. პირველი გამოშვების P-22-ები იყო საკმაოდ პრობლემური პისტოლეტები და ლომის წილი პრობლემების უკავშირდებოდა მჭიდების არასრულყოფილ კონსტრუქციას. ასე რომ იმისთვის, რომ P-22-მა საიმედოთ იმუშაოს, ახალი პისტოლეტიდან უნდა ისროლოთ 15-200 ძლიერი ვაზნა, რომ პისტოლეტი “მოჯდეს”, ეს ეხება პირველ რიგში დისკონექტორის ყურებს რომლებიც შესრულებულია სასხლეტის ბერკეტზე და ედება საკეტს და იარაღი უნდა იყოს კარგად დაზეთილი. როგორც წესი ასეთ შემთხვევაში P-22 უპრობლემოდ მუშაობს.

shooterscentral.ge-ს დასკვნა. Walther P-22 ითვლება იაფ იარაღად, ითვლება რომ ის შექმნილია Umarex-ის მიერ, რომელიც უშვებს აირსოფტ და პნევმატურ იარაღებს და მათ შორის ფლობს “Walther”-ს, ინტერნეტში ხშირად წერენ პრობლემებზე ამ პისტოლეტთან, მაგრამ ჩვენ გვაქვს მხოლოდ პოზიტიური გამოცდილება ამ იარაღთან და ჩვენ შეგახსნებთ გვქონდა სამი P-22. ჩვენი გამოცდილებიდან გამომდინარე P-22 არის ულტრა საიმედო და კარგი გასართობი პისტოლეტი. ის ისევე როგორც საბრძოლო პისტოლეტები დაკომპლექტებულია ყველაფრით რაც საბრძოლო პისტოლეტს უნდა ქონდეს მაგრამ ამავე დროს იყენებს იაფ ვაზნას, ღირს ნაკლები და არის ბევრად უფრო კომპაქტური. ეს პისტოლეტი არის იმისთვის ვისაც სურს დახვეწოს თავისი ზუსტი სროლის უნარი, ეს იარაღი არის შექმნილი გასართობი სროლისთვის და თქვენი მეგობრები შეაფასებენ მის მაგარ გარეგნობას და ყველა ერთად შესანიშნავად გაერთობით ამ იარაღიდან სროლისას. შეძენისას მიიღეთ გარანტიები რომ იარაღი უპრობლემოა. ეს წესი ეხება ყველა “ბიუჯეტურ” იარაღს.